I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 45: Heilon (2)

Bir süre sonra Sigren, İmparator'dan resmi bir davet aldı. Ancak Sigren, sonunda biyolojik babası tarafından tanınmasına rağmen alaycıydı.

"Geldi mi?"

Sigren'in onları küçümsemesinde yanlış bir şey yoktu. Şimdiye kadar imparatorluk ailesi, özellikle de kral, var olduğunu bildiği halde Sigren'i görmezden geldi. Sigren'in işe yaramaz olduğunu düşündü. Ancak şimdi Sigren ejderhayı bastırmayı (yenmeyi) başarınca, avucunu çeviriyormuş gibi tavrını değiştirdi. Açıkçası, tüm bunlar imparatorluk ailesinin statüsünü kurtarmak içindi. Uzun süredir saklanan prens, canavarın kafasını yakalamayı başardı mı?

Planı için çok işe yarardı.

"Kağıdı buruşturma." Abel bunu, Sigren'in daveti elinde sinirli bir şekilde sıktığını görünce söyledi.

Ardından Sigren, sinirli bir şekilde ofisten ayrıldı. Kafasını dağıtmak için antrenman salonuna gidiyor gibi görünüyordu.

"Sinirli velet." Abel ekşi bir tonda konuştu.

Gerçekten söylemek istediği şeyin bu olduğunu düşünmemiştim...Benimse ağzımdan tabii ki hiçbir kelime çıkmadı. Çıkamadı.

Abel başını bana doğru çevirdi. "Bu arada, Fiona. Burada kalmaya karar verdiğini duydum."

"Şimdilik."

Abel'in gülümsemesi açıklanamazdı. "O, Sigren piçinin cazibesine düşmüş olmalısın."

"Cazibesini değil de, arkadaşımın kederini görmezden gelemediğimi söyleyebilir miyim?"

Sigren özeldi. Çünkü onu sadece yaratmakla kalmadım, aynı zamanda da büyüttüm.

Boşver, zaten başkentte eskisi gibi canavarları yenebilmemizin hiçbir yolu yoktu. Bunu sadece yeniden istihdam olarak düşünecektim. Ayrıca karar verdiğim için kesinlikle yardım etmeliydim. Bunu yapmak için Heilon'un soyadına sahip olmam daha iyi olurdu.

Abel daha sonra garip bir surat yaptı. "Bazen akıllı mısın yoksa aptal mısın gerçekten çözemiyorum."

Bekle....bu değerlendirme çok acımasızdı.

Ama her neyse, inkar edemedim.

"Özellikle Sigren ile ilgiliyse.."

"Bazen ben de öyle düşünüyorum."

"O zaman, bu iyi değil. Heilon ailesini miras almalısın."

"Sorun değil. Onu bana vermek zorunda değilsin."

"Olmaz. Yıllardır seni izliyorum."

"...."

Dürüst olmak gerekirse, Abel'in inatçılığının gittiği günden daha erken gelen bu dünyanın yıkımı olacağını hissediyordum.

"Fiona, neden seni seçtiğimi merak bile etmiyorsun."

"Çünkü bu konu hakkında gerçekten düşünmüyorum?"

Abel dilini hafifçe tıkladı. "Çocuk, lütfen daha fazla dikkat et."

"Evlenmek ve bu aileyi çocuklarıma devretmekle ilgilenmiyorum. Bu yüzden bir tane evlat edinmem gerekiyor."

"Bu da..."

Aslında nedenini biliyordum. Abel, imparatorluk ailesinin soyundan geliyordu. Ancak hiçbir zaman gerçek bir aile sevgisi görmedi. Aksine Abel, imparatordan çok nefret ediyordu.

Mevcut imparator gençken, konumunu tehdit edebilecek tüm kanları öldürdü ve zorla kovdu. Abel'in babası bu nedenle kuzeye sürüldü. O sırada Heilon sürekli olarak canavarlar tarafından saldırıya uğruyordu. Bölge karmakarışıktı ve oradaki insanlar soğuktan açlıktan ölüyorlardı. Abel'in geçmiş ihtişamını kaybetmiş ve sadece bir unvan dükü olarak kalmış babası sessiz kalamadı ve ardından Heilon ailesini hızla büyüttü. Ve şimdi, Abel'in neslinde, Heilon, günlerinin tadını çıkarıyordu.

Geçmişte beni göndermeye karar vermelerinin bir nedeni olması gerektiğinden oldukça emindim. Mantıksal olarak, büyü bilgisi olmayan genç bir kızı Heilon'a göndermek için hiçbir neden yoktu. Yine de, bir çocuk olduğumu bile bile beni gönderdiler. İmparator ilk etapta Heilon'u desteklemeye istekli olsaydı, benim gibi bir çocuk değil, uygun bir büyücü hazırlardı. O zamanlar, imparator sadece yüzeyde anlaşmış olmalı, Heilon'u gerçekten destekleme niyetinde değildi. Green ailesi bunu biliyordu, bu yüzden gitmeme izin verdiler.

Bu komployu ben yapmış olmama rağmen, gerçekten berbat bir aileydi.

Her halükarda, Abel'in evlenmemesinin veya çocuk sahibi olmamasının nedeni buydu. Bir çocuk doğacak olsaydı, imparatorluk ailesinin kanına sahip olurdu ve veraset hakkına sahip olurdu. Çocuk sebepsiz yere kontrol altında tutulacaktı ve bundan daha fazlası çocuğun hayatı tehdit edilebilirdi.

İmparatorun cömertliği olan tek insanlar kendi eti ve kanıydı, bunun dışında diğer çocuklar sadece bir araçtı ve onun kontrolü altında olmalıydı.

Böyle bir olasılıktan korunmak ve aileyi miras alması için Abel, bir çocuk evlat edinmeyi seçmiştir. Ayrıca, yetenek odaklı bir zihniyeti vardı, bu yüzden soyları ile ilgilenmiyordu.

Aslında, bence, Abel'in olayı yan hikayedendi. Ana hikaye dışında başka ortamlar da vardı. Ama... Bunu düşünmeyelim. Zaten baş ağrısına gerek yoktu. Her neyse, en önemlisi Abel mevcut imparatordan çok nefret ediyordu.

Ayrıca, Heilon'un bir sonraki başı ben olacakmışım gibi görünüyordu.

"Fiona. Hiçbir şey hakkında ayrıntılı olarak soru sormuyorsun ve çevrendekileri umursamıyorsun. Ama her zaman durumun tam olarak farkındasın. Bu harika."

"...."

Sözleri o kadar keskindi ki bir an için onu çürütecek hiçbir kelime düşünemedim. Gerçekten, Abel'e karşı uyanık olmalıydım.

Daha fazla soru sormak istemiyormuş gibi hafifçe elini salladı. "Her neyse, bundan sonra adın Fiona Heilon."

"Anlıyorum." Boynumda tüylerim diken diken oldu.

"Daha mutlu ol, olur mu? Ayrıca, bu bundan sonra Arrendt gibi birinin önünde takma ad kullanmak zorunda olmadığın anlamına gelir. O çocuğun seni onu görmezden gelmekle suçlaması önemli değil."

Abel daha sonra ciddiyetle konuşmaya başladı. "Hayır, ne olursa olsun onu görmezden gel."

Arrendt'ten çok nefret ediyor gibiydi.

"Şey.. Ben de onunla uğraşmak istemiyorum."

Aslında ondan gerçekten nefret etmiyordum ama biraz rahatsızdım. Dürüst olmak gerekirse, böyle bir adam kadın kahramandan başkası tarafından kontrol edilemez miydi? Sadece kadın başrol oyuncusunun dokunabileceği türden biri gibiydi.

Benim sözlerimi duyan Abel tatmin olmuş bir surat yaptı.

"Tamam o zaman şimdi-"

Bir şekilde ne hakkında konuşacağını biliyor gibiydim.

Abel daha sonra kibirli gülümsemesiyle devam etti. "Hadi... bana baba de."

Küçük bir sesle reddettim.

"İsrar ediyorum."

Neden bundan vazgeçmiyordu?