When I am With Miss Clumsy (Season Two)✔

Action 109: The last test

Pating's POV

Kasunod ko ang dalawa sa limang aso habang paakyat kami sa balkonahe ng ikalawang palapag. They told me that Mister Delvalde needs something from me. And it piss me off. Kailangan niya pa akong ipasundo sa mga aso niya. Hindi naman ako kriminal. If he call me instead, way much better.

Nakarating kami sa balkonahe. Nakaharap sa malawak na tanawin si Mister Delvalde. The wasteland, the trees and the sky.

"Boss, he is here," pagpapaalam ng nasa kanan ko.

"Thanks. You may go now and leave us," he commanded.

Pag-alis ng dalawa humakbang ako at biglang nagsalita ang nakatalikod na matanda, "Stop. Still five steps away. Kahit 'yan hindi mo masunod-sunod. Ang tigas ng ulo mo."

"Oh well. Be thankful dahil matigas ang ulo ko. Kung hindi baka patay na ako at napapahamak na ang anak mo." I always wanted to piss him.

"Pinagmamayabang mo bang pinoprotektahan mo ang anak ko? Edi umalis ka na. Hindi ko kailangan ng mayabang na tulad mo, iho."

But I always lose. Nanahimik ako sa sinabi niya.

"What exactly do you want?" Walang gana kong tanong.

"Gusto kong makita kang lumaban. Sa harapan ko mismo. Maghanda ka. Gusto kong matalo mo ang limang kalalakihan na nandito sa mansyon. Kung kaya mo... Patayin mo sila sa harap ko."

My jaw drop, "Wow. Now you want me to be brutal infront of you? Noong sinapak kita ang sabi mo, ang sapak na 'yon nagpapatunay na hindi ako pwedeng kasama ng anak mo. Now you want me to do more than just punching? Ano bang gusto mong mangyari?"

"Gusto kong makita ngayon kung hanggang saan ka dinadala ng kayabangan mo. Tell me. Kung ayaw mo umalis ka na. Hindi ko kailangan ang duwag na kagaya mo para sa anak ko."

'Aaargh! Shit! Umiikot ata ang utak ng matandang to.'

"Ano? Gagawin mo o aalis ka na? Choose. 'Di ba simple lang naman sayo ang pumatay? Edi madali lang para sayo ang pinagagawa ko. Huwag mo ng isipin yung sinabi ko sayo nung sinapak mo ko. Erase that. Now I want you to show me what you've got. Live." Panghahamon niya saka niya ako nilingon.

"Manonood ba si Clumsy?" Walang gana kong tanong.

He nod, "Of course. Dito lang naman kayo magpapatayan sa harap ng mansyon."

Umiling ako, "Baliw ka rin. Hindi ako papayag."

"Bakit? Natatakot ka ba dahil manonood ang anak ko o natatakot ka doon sa lima? Pumili ka?"

"Wala akong pake doon sa limang aso mo."

"You are scared to let my daughter see you... Bakit? 'Di ba nakikita ka na rin naman niyang pumapatay? Sabi niya nililigtas mo siya. That's good. And that means, pinapakita mo na sa kanya na pumapatay ka. Why did you do it now, too."

"Oo. Nakikita niya ako. And you didn't see him old man. Hindi mo alam kung gaano siya natatakot. Nagtataka. Nakikiusap na huwag akong pumatay at manakit. Tapos ngayon gusto mong pumatay ako sa harap niya?"

"Does that matter to you? You are dauntless, Em. You are a notorious killer. You already killed thousands! You are an evil! An evil who are scared? Where part of the hell did you come from? Huh? Pumapatay ka diba? Ano naman sa'yo kung makita mong natatakot ang anak ko? Ano naman sa'yo kung matakot siya sa'yo? You shouldn't have care. Galit ka sa gang diba? I know your history, bata. Alam ko kung gaano ka kagalit. So show it. Ano bang problema? Bakit ka natatakot ipakita 'yang kademonyohan mo sa anak ko?"

"Wala akong pake sa kung anong alam mo sa akin. Yes, I am a killer. Pero hindi na ako basta-basta papatay kapag anjan si Clumsy. Ayokong makitang makiusap siya na tumigil ako. Ayokong makitang umiyak siya. Nakita na niya kung gaano ako kademonyo, Mister Delvalde. At imbes na layuan niya ako, hindi niya ako basta hinusgahan. Ako ang gustong lumayo kapag ka pumapatay ako. Kaya hindi mo ko mauutusang pumatay sa harap ni Clumsy ng basta-basta lang."