When I am With Miss Clumsy (Season Two)✔

Action 187: Graded!

Pating's POV

"Pating makapal buhok mo sa kili-kili?" Natatawa niyang tanong sabay hawak sa braso at balikat ko. "Patingin nga!" I glare at her, telling her that I am annoyed at what she's doing. But she keeps on smiling like a clown and trying to raise my arm.

"Ach!" Kunyari akong dumaing ng hawakan niya paangat ang braso ko. Agad niya iyong ibinaba at inalis niya ang dalawang kamay sa akin.

"S-sorry," she said apologetically and shock. Iniwasan ko siya ng tingin pero agad din akong napatingin sa kanya ng magsalita lang din agad siya, "Sisilipin ko na lang! Angat mo kili-kili mo!"

This is my fifth day here at hospital. At walang araw na hindi ako binubulabog ng babaeng ito na siya pang nagvolunteer na laging magbantay sa akin. That's indeed great! Kaso hindi niya talaga mapigilang maging ganito. Tinabi niya sa braso ko ang mukha at sinisilip ang kili-kili ko. Since the hospital gown doesn't have long sleeves she was tempted to take a glance on my armpit. Baliw.

"Ang bango-bango mo Pating para kang lumaklak ng panlalaking pababango tapos sumiksik yon sa balat mo kaya kahit anong suotin mo o kahit saan ka pumunta ang bango mo parin. Patingin na ng kili-kili!"

Sinamaan ko siya ng tingin. Ngumisi siya.

"Ingudngud kaya kita sa kili-kili ko." Naiinis kong sabi na ikinatawa niya lang. Damn her laugh is a dangerous virus.

"HAHAHAHA! Ang sungggiiit! Sisilipin lang naman eh!" Natatawa niyang katwiran. Iniiwas ko ang tingin ng maramdamang nahahawa ako sa pagtawa niya. Sinundot-sundot niya ang pisnge ko habang natatawa. Wala talaga siyang ginawang matino. Whenever I get mad at her annoyances she just reasoned out that she doesn't wants me to feel pain because of my wounds and so that she could only do is to make me laugh. That's why she's trying hard.

And that's the Clumsy I know. Proudly, my girlfriend.

"Pasilip sa kili-kili!"

"Shut up."

"Oh kili-kili ko na lang tingnan mo! Hehehe!" Inangat niya ang kili-kili at binaba ang manggas. "Maitim nuh? Pero walang buhok 'yan! Tinulungan ako ni Jai bunutin!"

'Hindi naman gaanong maitim.'

"No one cares."

"Pating ito na lang bilangin mo!" Pinagsiklop niya ang dalawang kamay at magkakadikit ang mga daliri niya. Pilya siyang nakangiti. Napakunot noo ako.

"Anong bibilangin ko dyan?"

"Iyong daliri ko." Nginuso niya pa ang mga daliri'ng magkakadikit.

"Your fingers are ten." Walang gana kong sagot. Mabilis niyang tinaob ang magkasiklop na kamay at agad kong tinago ang pagkabigla ng may daliri pa siyang tinatago doon. "ELEEEVEN HAHAHA!"

"Don't fool me, stupid. Nine lang iyong kanina tapos ayan ang pang-ten."

"Ayan kasi di mo binilang! Oh ulitin natin! Oh bilangin dali!" Natatawa niyang sabi saka binalik sa ayos ang mga daliring magkasiklop. Iniharap niya iyon sa akin at dahil gusto kong mapatunayan ang argument ko binilang ko ang mga daliri niya.

"Two. Four. Six. Eight. Ten." I counted by twos. "Sampu nama--."

"ELEEEVEEEN! HAHAHAHAH!" Para siyang tanga'ng natarantang itinaob ang magkasiklop na kamay para ipakita ang itinago nanaman niyang daliri. Napakunot noo ako ng tawa siya ng tawa. "Hindi mo pala alam tong magik na to?! Hahaha! Oh isipin mo paano iyon nangyari! Hahahah!"

"Ulitin mo."

"HAHAHAHA! Oh ulit sige! Hahahah!" Tawang-tawa niyang sabi saka ulit pinagsiklop ang mga kamay. I hold her hands and put it away. "Oh bakit?"