When I am With Miss Clumsy (Season Two)✔

Action 195: Untied as Nephew

Padrone FPJ's POV

I smilingly cocked my gun, pointing it at him. Who stands in there quietly until his children goes out safely. Nagkibit balikat ako. "What's next, Uncle? Magtititigan na lang ba tayo? O pupulutin mo yang baril mo na nasa holster mo at magduduwelo tayo. How about that? Oh! Teka. Baka kasi... Laos ka na. Hahaha! Nasaan na ang yabang mo? Wala ka na bang yabang? Pudpod na ba ang napakakapal na hangin sa kukote mo? Ha! Magsalita ka!"

"Shot me dead, Fli."

"Oh yes! I will fucking shot you dead, Lolo! Hahahaha!"

"Shot me dead before I shot you dead."

"Aaach!" Agad akong napadaing ng mabitawan ko ang baril dahil sa sobrang sakit ng braso ko na asintado niyang natamaan. Dumaloy ang dugo sa buong kanang braso ko. Nilingon ko ang baril na nasa lapag. At nilingon ko siya.

"Gusto kitang saktan para matauhan kita. Pero wala akong balak patayin ka. Nandito ako para kausapin ang pamangkin kong si Fli... Alam mo ba kung nasaan siya?"

"Tss. Nang-aasar ka ba? You asked the wrong person! Hindi ko kilala ang Fli na sinasabi mo! Wala akong Fli na kilala! Ako si Padrone Fpj at ikaw? Isa kang pipitsugin at palaos na Padrone ng mga Austeres. Oh mas tamang sabihing... Duwag na Padrone." Nilingon ko ang hawak niyang baril at nginitian ko siya. Tinago ko ang pangingiwi dahil sa braso kong may tama ng baril.

Nilapag niya ang baril na hawak at tiningnan niya akong maigi. Lumakad siya hanggang sa pumuwesto siya sa harap ng mesa ni Padrone Uno.

"Alam mo bang... Ang mga salitang binitawan mo ay... Salita na lang sa pandinig ko."

'Mayabang.'

"Wala akong pake sa pagiinterpret mo ng mga bagay. Kung gusto mo akong patayin? Gawin mo na!" Mas humarap ako sa kanya. Sa kabila ng mga salitang binitawan ko ay iniisip ko na ang mga bagay na nasa paligid ko na pwede kong magamit laban sa kanya. Naalala ko ang dalawang antique na espada na display sa gilid ng pinto ng opisina'ng ito ni Padrone Uno. Madalas ako rito kaya natural lang na alam ko ang mga bagay dito.

"Kailangan ko pa bang ulitin? Wala akong balak patayin ka. Balak kong kausapin ka... Balak kong ayusin ang bagay na hindi tayo nagkaintindihan noon." His words feels empty but his eyes are telling something. Something that I don't want to accept anymore.

"Tsk. Ayusin? Mula noong naging right hand mo ang anak mong si Vantrin na dapat ako! Ako dapat ang right hand mo at hindi siya! Mula noon, Uncle! Hindi mo man lang naisip na kausapin ako! O ipaintindi man lang sa akin kung bakit mo ginawa iyon! Bakit siya ang pinili mo! Hindi eh! Wala! Imbes ay initsapuwera mo ako! Mula ng paghirapan niyang makuha ang posisyon dahil lang nagpumilit siyang sumali sa quest ng pagiging right hand mo! Ako na naging sunod-sunuran sayo! Ako na naging tuta mo! Ako na laging anjan at ginagawa lang pinag-uutos mo! Ako! Ako! Ako! Ako! Ako na hindi parin pala sapat..." Puno ng galit kong sambit. Nakangiti akong napailing. "Noon. Ako na hindi sapat noon. Para sayo. Pero ngayon? Wala ng para sayo. Ang meron na lang ay para sa bago kong Padrone. PARA KAY PADRONE UNO!"

I shout to distract him and I turn around grabbing the sword beside me and immediately slice him. But he's too fast and escape on it. I sliced the desk's pace. "Aaarggh!" I groan and shout aiming for his body using my one hand that's holding the sword. Pero napakakati niya dahil hindi ko siya madampian man lang. Kalmado siyang umiiwas sa kada hiwa ko. "You fucking coward!"

I try to reach on him pero mabilis niyang inangat ang computer screen at pinangharang sa pagabante ng espada na hawak ko. The screen became two. Binato niya ito sa akin at inilagan ko iyon. Napansin ko ang baril sa gilid niya na hindi niya man lang kinukuha. Kung magagalaw ko ang isa ko pang kamay ay makukuha ko iyon ng hindi niya ako napipigilan. Pero isang maling galawa ko lang pwede akong mapahamak.