When I am With Miss Clumsy (Season Two)✔

Action 157: A promise.

Jai's POV

"Hindi ko rin to gusto, Ryllyn..." Nakatingin si Papa kay Adrian habang nagsasalita.

Bago palang dumating si Adrian ngayong gabi nag-usap na sila ni Mama. Pareho nilang ayaw kay Adrian. Sila Tita lang ang boto kay Adrian. Pero hindi ko naman kasi iniisip yon. Hindi ko iniisip ang kahihinatnan ng lahat ng to. Ayoko lang na may natatapakan sila Mama. Kung pwede lang itigil na, sana ako na ang nagdesisyon. Si Papa... Si Papa ang nagsabing pumayag ako na ligawan ni Adrian. Pero ayoko. Ayokong ligawan ako ni Adrian. He is in trouble kung pumayag ako, pero heto at wala lang din akong nagawa.

Gaya ng nangyayari ngayon. Ginigisa nila si Adrian at kahit maayos naman ang pagsagot niya, hindi nagugustuhan nila mama. Kasi pinag-usapan na nilang ayaw talaga nila si Adrian. Tahimik sila Tita, kahit si Ashton, ang pinsan kong anak ni Tita Ashcane.

Hindi lang talaga ako nakatiis na sumagot kaya ito, sinabi nilang ayaw nila si Adrian. Fine. Okay na sa akin. Para matapos na ang komosyong to. Gusto ko ng umalis si Adrian, ayokong mapahiya pa siya. Ayokong masaktan siya sa sasabihin pa nila mama. Tama na yung kahapon. Hinarap ko na si Adrian para sana piliting umalis na pero dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay kong nakapatong sa mesa.

Dahan-dahan ring bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi agad ako nakagalaw. Nilingon ko ang kamay namin at napatulala ako doon. I heard Tita Ashcane's heartily laugh. Adrian sigh that makes me look up on him. He smile.

'What the hell is he doing...'

"I... I am seperated by my mother when I was 13. Sinama ako ni Papa sa isang gang organization..."

"Adrian. Anong ginagawa mo!?" Hinila ko ang kamay ko mula sa kamay niya pero hindi niya ako binitawan. Hindi niya rin ako tiningnan. Para bang nanghihingi ang kamay niya ng lakas... Nagsimulang mamawis kahit ang kamay niya.

"Ho-honestly, I... Refuse joining with him. Pero tinuruan niya akong makipaglaban at minulat niya ako sa mundo. Nalayo ako kay m-mama ng limang taon. Until I ran away from my father. Sa America ako napadpad. Le-leading a gang to live a life." Nahihiya niyang kwento habang sinusubukang salubungin ang tingin nila mama.

"Jusko po. Jairyll!" sigaw ni mama sa akin habang nakakapit kay papa. Mukha silang inis at gulat dahil sa narinig. Alam kong marami silang gustong sabihin. Kahit ako. Pinagpapawisan ako sa pinagsasabi ni Adrian. Magsasalita na sana ako ng maunahan ako ni Tita Remi.

"You sold drugs?" Puno ng kuryusidad na tanong ni Tita.

Nahihiyang tumango si Adrian. "Sadly, opo. I n-need to live on my own. Isang taon akong pagala-gala sa America, meeting with my members, forming a plan, dealing with drug lords and other gangs, we became the way of those higher people to lower one to buy drugs and vice versa. In that way I live... I eat three times a day and survive." Ginagalaw ng kanan niyang kamay ang kutsarang hawak. Bakas ang kaba sa mukha niya pero hindi niya inalis ang tingin kay Papa.

At ang kaninang nauutal niyang pagsasalita ay dahan-dahang nasanay na. "Until I met someone who change my views in life. Hindi ako natuluyang naging adik. I tried once or twice pero hindi ko naituloy dahil dumating ang lalaking tinutukoy ko." Tiningnan niya rin si Tita Remi na ngayon ay interesado na sa kanya. O tamang sabihing 'mas' naging interesado. "I follow him... Until I meet Earth." Saka niya ako nilingon. "And I meet Jai."

Nilingon niya si Mama at Papa. "Jai told me that things are too fast... We had meet one month ago if I am not mistaken. And... I understand her. I ask her if I can court her... Tito, Tita... Hindi ko pa po papakasalanan si Jai." Tiningnan niya lahat ang mga tao sa mesa. And he genuinely smile. Napakapit ako sa mesa. Kinakabahan ako at sabayan pa ng pagngiti niya. "One year? Two or five? Or more years... I am... Willing to seat with all of you in one table, with Jai beside me. Hindi po ako o siya nagmamadali. It's just, I wanted to make a promise..."