Dziennik Najemnika I

Alkohol i pożądanie

„Johnny, nie możesz mówić poważnie”.

„Jasne, że mogę, LT.”

Patrząc z zewnątrz, można by założyć, że między dwoma mężczyznami leżał granat z wyciągniętą zawleczką. Ghost jest sztywny, ma szerokie ramiona skrzyżowane na jeszcze szerszej klatce piersiowej, rozciąga czarną koszulę z długimi rękawami wzdłuż bicepsów. Jego ręce są nagie, gdy zwija je i rozwija w pełne niepokoju pięści, po czym niecierpliwie kładzie je na swoich ramionach. Oczy Ducha są wypoziomowane przez kominiarkę, jeśli nie trochę napięte intensywnością. Jego wzrok wędruje między Soapem a przedmiotem leżącym między nimi na środku stołu – przyczyną napięcia.

Soap jest niemal odzwierciedleniem Ghosta, z tą samą dominującą postawą – nogi rozstawione na szerokość barków, stopy mocno stąpające po ziemi, równomiernie rozłożony ciężar, z rękami skrzyżowanymi na piersi. Soapowi brakuje jednak sztywności, intensywności, jaką ma Ghost. Jego pułapki są widoczne i stonowane tam, gdzie jego czarny podkoszulek z trudem się naciąga, ale są zrelaksowani, nie napięci, by podnieść ramiona do uszu z niepokoju, jak Ghost. Jego usta są rozluźnione, kąciki lekko uniesione, oczy zdradzają rozbawienie. Soap zawsze był pełen łatwych uśmieszków, ostrego języka, bystrego dowcipu.

„Nie wezmę tego. Odmawiam." Ghost wykonuje szybkie i ostre gesty prawą ręką, trzymając lewą mocno na bicepsie przeciwnika.

"O co chodzi? Nie jesteś przyzwyczajony do tego, że ludzie cię rozpieszczają? Uśmieszek Soapa rośnie, powoli wznosząc się na jego twarz, rozkoszując się oczywistym dyskomfortem Ghosta. Rozluźnia swoją postawę, opierając się o wysepkę ze stali nierdzewnej za sobą, zimny i utylitarny pod dłońmi.

– To trochę więcej niż tylko „rozpieszczanie” mnie, Johnny. To jest butelka burbona za 110 dolarów. Gdzie to w ogóle znalazłeś? Duch zaczyna częściej patrzeć na butelkę niż na Soap, przez co Soap czuje się jeszcze bardziej dumny.

„Natknąłem się na sklep monopolowy, który specjalizuje się w imporcie z USA podczas pewnego przestoju. Łatwiej jest znaleźć, niż myślisz, po prostu musisz naprawdę tego szukać, LT”.

Soap jest teraz w siódmym niebie. Nie ma wątpliwości, że Ghost weźmie butelkę, ponieważ powoli zbliża się do ławki przy stole i patrzy na srebrnego konia i dżokeja siedzących na szczycie, konia w pół kroku i dżokeja unoszącego się w górę. ramię, jakby właśnie wygrał wyścig. Ghost bardzo rzadko konsumuje bourbona z Kentucky, ponieważ nigdy nie kupuje go zbyt często, i rzadko zdarza się, aby pub miał coś, co mu się podoba. Nigdy nie wyobrażał sobie faceta tak szorstkiego i upadającego jak Ghost, który lubi słodki, ciemny trunek jak bourbon, ale rzadko widuje go pijącego coś innego, jeśli tylko może.
Więc kiedy Ghost dostaje w swoje ręce butelkę, delektuje się nią. Pije tylko czyste, nie wlewając więcej niż kilka uncji do szklanki na raz. Zdaniem Soapa bourbon jest trochę za słodki, więc zostaje przy szkockiej, ale od czasu do czasu wyobraża sobie, jak Duch rozmyśla nad profilem smakowym porcji, obraca ją w ustach i pozwala mu usiąść na języku, zanim wypije. przełyka ślinę, poruszając gardłem, obracając szklankę. Nigdy nie podnosi maski powyżej nasady nosa, tkanina jest zgięta z przodu i napięta z tyłu, dzięki czemu zasłania szyję.

Kiedy drużyna wychodzi się napić, a jest to jedna z tych rzadkich okazji, kiedy Ghost się przyłącza, Ghost podnosi kominiarkę tylko po to, by oddać strzał lub objąć ustami butelkę piwa, a potem szybko nią porusza cofnął się, nie dając nikomu zbyt wiele czasu na przyjrzenie się jego odsłoniętej skórze. Ale kiedy Ghost popija drinki w zaciszu bunkra, albo w swoim pokoju przy biurku nad papierkową robotą, albo przed wielkim, kamiennym, przemysłowym kominkiem, który ogrzewa część wspólną, albo w fotelu z samym podkoszulkiem i psem na metkach, w spodniach zapiętych paskiem, ale bez reszty stroju, a tatuaże prawie pływają w przyćmionym świetle kominka. Czasami bierze długie zaciągnięcia papierosa, zapach miesza się z zapachem palonego drewna.