Umursamaz

Anıl ve Planları

Ulaş tehditlerini savurup yanımdan ayrıldığında Anıl endişeli gözlerle bana yaklaşıyordu. Oturması için işaret etmeme kalmadan yanımda yerini aldı ve sormaya başladı.

"Ulaş neden seninle ilgileniyor? Ne dedi sana? Canını sıktı mı? Kaç saattir burada ne konuşuyordu seninle? Çabuk söyle Tuğba."

Hızlı hızlı sorduğu sorulara gülmeden edemedim. Endişe yakışıyordu bu çocuğa. Cevap bekleyen bakışları gözlerimde oyalanırken gülümsemeye devam ettim ve cevaplamaya başladım.

"Geçen gün avm de gördüm Ulaş'ı. Bulut ile yemek yiyorduk. Sonra okulda karşılaştık. Birkaç kere konuştu kendi çapında. Tanışmaya geldiğinde Efe'den ayrıldığımı söyledi ve çıkma teklifi etti. Reddettim. Bugün de yine gelip tekrarladı. Sonra kabul etmeyince de tehdit etti pişman olacaksın falan filan. Korkmadığımı görünce daha da hırslandı. Kim bu manyak?"

"Tahminimden kötü o zaman durum. Efe ile konuşmam lazım. Psikopat bu. Kesinlikle uzak kalman lazım Tuğba anladın mı beni?"

"Kim olduğunu öğrenmek istiyorum. Bana söyle ki kendimi koruyayım. Hem Efe ne alaka?"

"Bu o taksici gibi kolay lokma değil Tuğba. Bu Ulaş. Gerçek anlamda psikopattır ve sadist zevkleri var. Sorunlu biri yani. Bizden birinin yanında olman gerekli. Ondan herşey beklenir. Efe bunları bilmeli. Zaten etrafında gördüğüne hiç memnun olmamıştı."

"Tamam buraya kadar herşeyi anladım. Ama senin Efe ile arandaki meseleyi hâlâ anlamadım. Ve bu meselenin Ulaş'la da ilgisi var gibime geliyor."

"Evet var haklısın. Biz önceden ortaokulda falan hatta lisenin başlarında Efe ile çok yakındık. Çocukluktan gelen bir bağımız vardı. Lisede ilk yılımızda bu manyak Ulaş aramıza dahil oldu. Sonra bir şekilde bizi kötülüklerine alet etmeye başladı. Ben daha çok kapılmıştım. Hatta baya baya onun pisliğinde boğuluyordum. Efe beni uyardı kaç kere ama o dünya tamamen yutmuştu beni. Aramızdaki yılların hatrına ondan uzaklaştım ve Ulaş'ı da uzak tuttum. Benimle yetinmişti. Efe'yi bıraktı. Ama ben tamamen batmıştım. Kötü şeyler yapıyordum. İki sene kadar devam ettim. İşte benim bu hallerimle düşman olduk Efe ile. Birbirimize çok gıcıklık yaptık işte o seninle uğraşınca ben de uğraşmaya başladım. Sonra bir süre sonra seni tanıdım. Ulaş'tan tamamen koptum ama zor oldu. Şimdi temizim o taraklarda bezim yok artık. Bunun nedenini öğrenince yapacaklarını bildiğimden sakladım. Ama anlaşılan öğrenmiş. Aslında güçlü bir arkadaşlık bağıyla bağlıyız Efe ile ama düşman olduk. Bana çok kızgın yaptıklarımdan dolayı. Hâlâ geçmedi kızgınlığı. Ama konu sen olunca ittifak yapıyor benimle. Bu defa da öyle olacak yani."

Söyledikleriyle yine şaşırtmıştı. Demek iki sene boyunca ben onu izlerken o kötü işlerle meşguldü. O an anladım o hareketlerin anlamını. Yüzümde buruk bir gülümseme ile siyah gözlerine odaklandım. Derin kör kuyu gibiydi gözleri. Kara delikti. Diyeceklerimi tartıp söze başladım.

"Demek kötü çocuktun öyle mi? Bu herşeyi açıklıyor. Efe'ye hak veriyorum. Ben de geç olsa da sana kızdım. Yani nasıl arkadaşının bile uzak olması gereken biri oldun. Bunu aklım almıyor. Şuan o halinle herhangi bir bağlantın olsa gerçekten seninle konuşmam."

"Haklısın. Tamam kabul ediyorum. Ama bu sene ikinci dönemden beri yok hayatımda öyle şeyler. Hepsini geride bıraktım. Efe ile ilgili de içim rahat çünkü ona borcumu ödedim. Ona yapabileceğim en büyük iyiliği yaptım. Senden uzak durdum. Onun korktuğu da senin benimle olmandı. Çünkü değiştiğimi görmedi. Görmek istemedi. Ben de uzaklaştım. Ümidimi kestim. Ama sen buna rağmen onunla olamadın. Bunun benimle ilgisi yok yani. O da bunu anladı ve değiştiğimi gördü. Ve şimdi birbirimizden daha büyük bir derdimiz var. Ulaş geri döndü. Birkaç haftadır yoktu ortalıkta. Benim bırakmamla dağılmıştı, işlerini topluyordu. Beklediğimden uzun sürdü kendine gelmesi. Ama şimdi daha hırslı ve güçlü. Yani seni yanımızdan ayırmamamız gerek. Bizden biri ile berabersen sana dokunamaz. Bununla ilgili sana söylemem gereken bir şey var."