Zaman zaman kendime dönüştüğüm şey için nasihatler veriyorum.
Beni şu an ki durumuma dönüştürenlere dönüyorum ve bakıyorum. Önceden bahçelerin de çiçekler açan o çocuğun şu an açan ne çiçekleri ne de bahçesin de ekili kalmış bir fidanı kaldı.
Zaman geçtikçe dönüştüm kişilik için kendime dönüp, kendimle konuşuyorum.
Korkuyorum, olur da bir çıkmazın içine girerim de çıkamam diye.
Korkuyorum, olur da körermiş bir kalbe ve körermiş duygulara sahip olurum diye..
Ben kendimi tanıdım tanıyalı, için de saf kalbi taşıyan, bahçesin de açan çiçekleri olan saf bir çocuk olarak bildim.
Korkuyorum ki zamanın birin de olur da engel olamadım bir dönüşüm yüzünden duygusuzlaşırım.
Korkuyorum ki günün birinde sevgiyi o anlatan çocuğun sevgisiz, aşksız kalmasından..
Korkmakta da haklı o çocuk, tertemiz bir kalbin kirlenmesini kimse istemez tabi ve evet korkuyorum.
Belirsiz duyguları taşımaktan korkuyorum, üzüntüsünü neye vereceğini bilmeyen duyguları taşımaktan korkuyorum.
Ben, beni yıpratacak o belirsizliklerden korkuyorum.
En sonun da körerip gitmekten korkuyorum.
Tıpkı bir şiirin en güzel mısrasının tozlu raflar arasında kaybolaması gibi bende duygularımı tozlu raflarda dokunulmayan yüksek raflarda bırakmaktan korkuyorum..
Yeni bir sevgiyi, yeni bir aşkı kabullenmeyen, inadındını kıramayacağım bir kalbim olmasından korkuyorum.
Hani olur da gelir karanlıklar arasında melek sandım o kişinin, beni karanlıkların arasında bir başıma aynı duygularla bırakmasından korkuyorum.
Ve en kötüsü tekrardan kurduğum inşaa etmek için tırnaklarımla, ellerimle dizdim o umut ve inanç dolu evimin yeniden başıma yıkılmasından korkuyorum.
Ben tekrar sevmekten ve sevilmekten korkuyorum.
Ama ben en çok tekrardan hayal kırıklıklarından korkuyorum.
Her şeyin üst üste gelip en son duygusuz, kalpsiz ve acımasız bir adama dönüşmekten ürperiyor, çok korkuyorum...
Saf bir kalbi taşıyan adamın, duygusuz, acımasız bir adama dönüşmesinden korkuyorum.
Hayat akıp gitmeye devam edecek, başımdan saç tenlerim dökülecek.
Daha akacak çok damla göz yaşım olacak, kurduğum çok hayalim olacak.
Kurduğum hayaller için de sevgiyi, aşkı ve umudu barından hayallerim olacak.
Ama en çok bunlar günün birin de benle beraber yok olacak diye korkuyorum...
Ben ardım da temiz kalbi taşıyan, saf duyguları ve bahçesin de türlü türlü çiçekleri barındıran bir adamı bırakmak istiyorum...
