Düşünüyorum da bir dönme dolabın içine mi bindim acaba, hani sanki bir yerde dönüyorum, dolaşıyorum ve yeniden aynı yerde oluyorum.
Kendimi bir adım ileri atım sanarken, dönüp bakıyorum ben yerimde sekiyormuşum. İçim de bir fırtına var ve fırtınaya karşı duran da bir gemi kaptanı. Deniz içinde savrulmasın diye savaşlar veren bir kaptan var.
Gemsini denizlerin altına batırıp sullar altında bırakmaya hazır bir sürü duygu ve hissler var.
Koskoca bir gemi için de, koskoca duygu dalgasına savaş açan bir gemi kaptanı ve dümenini tutmaya çalıştığı derin hissleri var.
Tabi anlam vermediği bir sarmal var.
Nereye giderse gitsin, hep aynı yerde kaldığı bir sarmal var.
Dünya aslında kocaman ama benim dünyam çok küçük kaldı.
Nereye gidersem gideyim aynı yerde, aynı hisslerle, aynı dolun ayın altında, aynı yıldızları izleyen bir adam olarak kaldım.
Günler değişiyor, üstüne ayak bastım toprağın bile şekli değişiyorken, günler geçmesine rağmen bedenimi sarmalayan hisslerim, duygularım ve düşlerim hep aynı kaldı.
"Bana kalp, kalbe karşı derler. " Dediler.
Ben yıllar geçse de duyguların hep aynı kaldığını gördüm yerde, kalbimin attığı bir kalp olduğunu anladım ama hep şu soru kaldı dilimin ucun da.
" Kalp, kalbe karşı derler. Sende hiç üzüldün mü, beni hiç düşündün mü..? "
Kalbimin ritim ritim atığı insana uzaklardan, yıldızların ve yıldızları süsleyen dolun ayın altından sordum.
Beni hiç düşündün mü?
Günün birinde yanlızlığı merak edersen de kimseye sorma, yanlızığı en güzel ben anlatırım sana, gelip baş ucumda oturursan anlatırım.
Kimse bilmez ayın en güzel renginin ne zaman olduğunu, kimse bilmez yıldızların en çok ne zaman parladığını, kimse ben gibi bilmez dökülen göz yaşlarının haddi hesabını.
Yanlızlığın imtihanın da en yakın dostumdu ay, yanlızlığın en zor zamanında sırdaşımdı yıldızlar ve yanlızlığın en kötü anın da ben bilmesem de bilirdi gözlerim ne kadar akıtıp yerleri ıslatığı, göz yaşlarının haddi hesabını..
Kimseye sormana gerek yok yanlızlığın ne kadar zor olduğunu, gel bana sor.
Sana yanlızlığı, sensizlikle dilimden sözcüklere akıtayım, sayfalarca...
Sen gelde bana, benden bak.
Sağlam kalmış bir yer bulabilir misin bilmiyorum ama içine girdin zaman koskoca bir harabe çıkacak karşına ve o harabelerin içinde kalmış bir adam.
Yanlızlığı en güzel harabler altında kalan adamdan öğreniriz..
Kimsenin olmadığı yerde, gülüşün vardı aklımın ucunda.
Kimsenin erişemediği yerde, senin hayallin var.
Ve hiç kimsenin gözükmediği yerde, gözlerin var...
Bana anlamla bakan, bana yeniden yaşam katan gözlerin var..
