Tozlu raflardan kaldırdım o eski defterleri.
Eski defterleri açmıyorum, eskisi gibi üzülmüyorum. Hani eskisi gibi kırıp, dönmüyorum da, artık bazı şeylerin farkına varmışım sanki. Elimden giden en değerli şeyi kaybediyorum. Hani ne üzüntü duyacağım şey ondan önemli, ne kırıp dönmeme sebep olan kırgınlığım ondan önemli. Ben elimden zamanımı kaybediyorum. Üzüntüye sürüklediğim bedenimi yaşlandırıyorum. Yaşlarla dolan gözlerime çöküntüler bırakıyorum. Belki geç olmuş olabilir. Belki daha kendime de halla gelmişte değilimdir. En azından bildim bir şey varsa üzüntüm, kırgınlığım ne olursa olsun, kaybedeceğim zamanımdan önemli değil. Kırgınlığı her zaman yaşarsın, üzüntüyü her zaman bulabilirsin. Hani ama zamanı elinden kaybettin bir dakikasını bile geriye alamazsın. Belki de aynı zamanı yeniden kazanamazsın da, kazansan bile onun zamanı geçmiştir belki de, aynı zaman için de olmazsın da, üzüntüye yetişeceğim enideşsinden, mutluluğu kaçıracaksın belki ama bunun farkında olmayacaksın. Çünkü zamanı geçmiş olacak ve geçen zamanı geriye de almayacaksın. Dedim gibi tozlu raflardan kaldırdım o eski defterleri, kitapları, anıları, kurulu kalmış hayalleri...
Sil baştan tekrarlara kapattım kapıları, farkında olduğum şey zaman oldu çünkü.
Karmaşalardan uzakta kalmaya çalışıyorum. Stresten, üzüntüden, kederden...
Beni yıpratan her şeyden uzaklaşmaya çalışıyorum, farkına varıyorum ki bedenime üzüntü veren her şey aynı zaman da bedenimi de çöküntüye götürüyor.
Kıymetini bilemedim bedenime çok eziyetler çektirdim, bedenimin güzelliğini gözyaşlarına boğmaya zaman sarf ettim. Güzel bakabilecek gözleri, yaşlarla doldurdum.
Hava da savrulan saçlarımı, döktürdüm, ten ten. Her şeye baş koyabilecek o gücümün yerine, güçsüzlüğü yetirtim. Bunu bana yapan birileri değildi. Ben kendi kendime zararlar verdim. Farkına varmam gerekti, benden kıymetli değildi, üzüntüler, kederler, stresler...
Umut parlayan gözlerimden kıymetli değildi, üzüntüler, kederler, stresler...
Saçlarımdan kıymetli değildi, üzüntüler, kederler, stresler...
Hiç biri kıymetli değildi benden nede o gözyaşlarının, saç tenlerinin dökülmesine bağlı olan kişi de hiç biri kıymetli değildi, için de güzellikleri barındıran bedenimden.
