İnsan, bir insanı sevdiği zaman sadece kalbini bir bedene bağlamaz. İnsan sevdiği zaman sevdiği kişinin iyiliğiyle, kötülüğüyle her şeyi ile onu sever. Düşüncelerini sever, hayallerini sever, inançlarını sever.
Bir insan birini seveceği zaman bahane aramaksızın o insanı bütün kusurları ve her şeyiyle kabul eder. Hani iyisiyle kötüsüyle benim o der, hissleriyle bana olan düşünceleriyle, hayatta olan düşünceleri ve hayatta olan inancıyla o benim der.
Eğer bir insan, bir insanı sevmek isterse eğer onu her şeyiyle sever, hatalarıyla, kusurlarıyla, eksik kalmış bütün her şeyiyle onu sever.
O bana sevgisini gösterse de severim, bunu benden saklasa da severim..
O bana ne derse desin ben gelir yine onu severim.
Evet ve zaman gelir ilerler o her şeyin koydun kişi günün birinde eşin olacak olur.
Şunu unutma be adam, sen sadece o kadınla evlenmeyeceksin ya da şunu unutma be kadın sen sadece o adamla evlenmiş olmayacaksın.
O adamın düşünceleriyle, hayatıyla hayatında değer verdiği herkesle bir nevi evli, ailesinden bir parça ve hata ailesi olacaksın.
Aynı şekilde sende adam, o kadının düşünceleriyle, hayatıyla ve hayatında değer verdiği herkesle bir nevi evli, ailesinden bir parça ve hata ailesinin de kendisi olacaksın o kadın için.
Unutma bunu adam, koskoca bir ömrü bir insan bedenine sığdıracaksın.
Unutma bunu kadın, koskoca ömrü bir insan bedenine sığdıracaksın.
İki farklı beden için de siz tek bir ruh olacaksınız.
İki farklı bedenin tek bir yaşama bağlı, içinde koskoca bir ömrü iki beden içinde birleştiriceksiniz..
İşte o adam senin hayatın olacak ve işte o kadın senin hayatın olacak, hayatının tamamı o olacak.
İki farklı beden içinde tek bir ruha bağlı, tek bir hayatınız olacak...
