En çok hangisini seversiniz?
-Gündüzü mü?
-Geceyi mi?
Ya da ikiside mi?
Ben en çok geceyi seviyorum. Hayatımın en güzel ve en zor zamanlarını geceyle beraber yaşadım.
Bazen geceleri, içime dolup taşanları yıldızlarla dertleştim. Gökteki yıldızların anlayışıyla sırtırdı yüzüm, kendimi avuturdum boş hayallerle, hayalde kalmış hayallerle, az da olsa hayali bile güzeldi, hayalde kalmış hayallerimin. Birazda olsa sırıtmış yüzümle avuturdum kendimi, şimdiyse alamadığım nefeslerimde, yutkunamadığım sözlerde, daha başlayamadığım hayatıma anlatıyorum dertlerimi, hayatın kendisi bile anlam veremiyor anlamsız sözcüklerime, dilin sussunda gözlerin anlatsın bize neyi var bu bedenin, susturuyorum dilimi, konuşturuyorum gözlerimi dilim bile hayran kalıyor o bakan gözlerimdeki manalı sözlere, kuramadığı güzel sözlerinde, bakan gözlerinden esinlendi sözlerini. Dilimde pek manalı sözlerim yok aslında ne varsa gözlerim anlatır, çünkü gözlerimin yaşadığını, dilim sadece anlatır, gözlerim ise yaşadığını hissetirir.
En anlamlı sözlerimdi, dolmuş gözlerimin kurumuş kirpiklerimdeki o acı hasretiydi beni güzel sözlerinde bırakan.
Hani geceyi sevmenin bir diğer sebebiyse, gökyüzünün siyahını, süsleyen yıldızlar bir yana, gökyüzünü cazip kılan ay bir yana.
Size her gece izlediğim aydan söz etmek istiyorum.
Kendisi çok iyi bir dinleyicidir, sizi çok iyi anlaması bir yana, o sessizliği ve geceyi güzel parıltıyısıyla süslemesi bedenizi huzura bağlarken, dilinizi susturup gözlerinizle konuşturuyor.
Hani gözleriniz öyle bir konuşuyor ki ayla, dilinizde anlam bulamadığı sözlerde gözlerine soruyor?
Oda meseleyi az biraz biliyor, her gecenin siyahına anlatırken, aradan gelen sözleri özümlüyor, arıyor uzay boşluğuna yayılmış dertlerinizi, içinize atıpta anlatamadıklarınızı, söylemek isteyipte söyleyemediğiniz bütün o sözleri.
Arıyor buluyor ve sizin bütün dertlerinizi sizle beraber yaşıyor.
Bana en güzel dinleyici kim diye sorarsanız.
Gecenin siyahındaki ay ve tabiki gecenin yine o siyahındaki yıldızlar.
Bir dost edineceksiniz, gündüz gözünüzle gördünüz yolda sizle yürüyeni değil, gecenin ziffiri karanlığında size yol aydınlatanla dost olun.
Ay gibi, yıldızlar gibi...
