Hayat uzun bir yol, hani bu yol eğimli yokuşu var.
Yokuşunun olduğu yol üstünde dikenler var, çıplak ayakla yürümeye çalıştın yol üstünde kırık cam parçaları var ve tabii ki kırık bir kaç kalp...
Hayatta ayakta kalmaya çalıştıkça hançeri beline saplamaya çalışan bir sürü insan olacak, seni yaralamaya, yaralı yarı yolda bırakmaya çalışacak insanlar olacak. Sen onlara masum bir kalp uzattığında o kalbi tutup yerlere fırlatacak insanlar olacak, kusura bakma insan dedim. İnsan kılığına girmiş kalpsiz şeytanlar olacak.
Sen her zaman kapının aralıklı olduğunu, her zaman açılıp yarı yolda bırakılabileceğin bilincinde ol yeter. Senin hep o temiz tuttun kalbini yerlere vuracaklar olacak her zaman. Bu hayatta bir kadın sevmek istiyorsan, annene sevgi ver be adam.
Emin ol ki annenden başka kadın sana sebepsiz sevgi vermeyecek. Unutma ki annenden başka hiçbir kadın senle aynı dikenli, cam kırıklarının olduğu yolda yürümeye varmayacak.
Biliyorum, kurduğun onca hayal vardı. Kurduğun onca umutların vardı.
Hayallerinin için de sevdiğini sandığın bir kadın vardı.
Dik dur!
Kimsenin senden daha önemli ve değerli olmadığını da akılının ucundan çıkarma.
Sen bulunması çok zor bir mücevhersin, kendini değersiz zannetme sen çok değerlisin, sen kendini sev kimsenin sevgisine muhtaç kalma kendini kendi sevginle besle.
Unutma herkes gitse de hep sen olacaksın, iyi ki varsın...
