Bazen olur da oturup düşünüyorum.
Üzerine düştüm çok şey nedense benden uzaklaşıyor, hani sen bir şeye ne kadar yürürsen, bir ne kadar yanında olsun istersen iste bazen gelmiyor. Bazen o çok istedin çok yanında olsun istedin şey yanında olmuyor. Olur da çok emek verirsin bir şey üstüne ama o istedin şey senin istedin gibi olmaz.
Zamanı gelir çok kırılırsın, zamanı gelir çok üzülürsün. Kalbin parça parça olur, biri gelipte parçaları toplamasın diye kırılan bir kalbi bir kere daha kırarsın.
Parçalar küçücük olsun da bulamasın kimse diye, bulamasın da toplayamasın o kalbi diye.
Kimseye tahammülün olmaz bazen, içinde çok sinirli bir insanı taşırsın.
Öfken bazen etrafa herkese ve her şeye taşar.
Kırmak istemeyipte üstüne özenle durdun her şeyi bazen kırar olursun.
Öfkene yenik düşüp bazen üstünde düşünemedin sözler söylersin ve evet kırarsın.
İstesemesen bile bazen kırarsın, üzersin.
Kimin için çok değerli yesen ve özelsen, işte o insan için çok hassas olursun.
Bir cam vazo misali kendini kırdıkça onu da kırarsın.
Aslında kendine diye sandın öfken etrafa
Kendin için kurdun düşüncelerin, o seni hayatının en özel noktasına koyan kişi de.
Unutma günü gelir akılının unuttuğunu sana gelir kalbin hatırlatır.
Belki bir şarkı sözünde, belki bir parfüm kokusunda ve ya mırıldanan sözler arasında...
İnsan en çok neyden korku duyar bide bilir misin?
~ Evet duyar gibi oldum.
İnsan kaybetmekten korktuğu şeyler için korku ve çok büyük endişe duyar.
İnsan en çok korktuğu elinden kopupta gitmesini istemediği çok sevdiği şeyler için çok büyük korku duyar.
Kendine ben en çok neyi seviyorum benim için en değerli ve önemli şeyler ne diye merak ediyorsan.
En çok kaybettiğinde üzüleceğin şeyi düşün.
Senin en sevdiğin şey kaybetme korkusunu her an yaşadın şeydir.
Sen en çok korkusunu iliklerine kadar yaşadığın şeylere çokça büyük sevgiler taşırsın.
Gün gelir aklın unuttur, kalbin hatırlatır sana.
Belki bir şarkı sözünde, belki bir parfüm kokusunda ve ya mırıldanan sözler arasında...
