10. 💎İTİRAF EDECEĞİM GÜN BİR ŞEYLER YANLIŞ GİTTİ💎
Birkaç gün sonra, He Yu bir çatı katı restoranına rezervasyon yaptırdı ve Xie Xue'den onunla hafta sonu akşamı görüşmesini istedi, orada Xie Xue'ye hislerini resmi olarak açıklamayı planlıyordu.
Xie Xue onun aramasını açtığında kafası karışmıştı, fakat yemek de olacağını duyduğunda, hemen aşırı sevinmişti. "Tamam! Orada olacağım! Kesinlikle orada olacağım!"
"Öyleyse, 20'sinde akşam 6'da, orada görüşürüz."
"Eh? 20'sinin akşamı mı?"
"Ne oldu?"
Xie Xue biraz stresliydi. "O akşam biraz gecikebilirim. Daha demin Huzhou Birinci Hastanesi Acil Servisinden beni aradılar ve 20'sinin akşamında, Evsizler Servisi'nin Zhuang Amca'yı, Cheng Kang Psikiyatri Hastanesi'ne götüreceklerini söylediler. Ayrıca, öğrencileri ziyarete götürmeyi konuşmak istediğim için Cheng Kang Hastanesi müdürüyle iletişime geçtim..."
He Yu iç çekti. "O zaman başka bir gün seçeceğim."
"Ama o restoranda rezervasyon yaptırmak çok zor. En son orayı aradığımda, bana bunu en az üç ay önceden yapmam gerektiğini söylediler."
He Yu gülümsedi. "Endişelenme, istediğimiz zaman gidebiliriz. Ailem restoranın ortaklarından."
Xie Xue. "....."
Kapitalizm. Ne de iğrenç bir şey. Zorluklarla kazanılmış paranın tüm tatminini çalıyor.
"Yapma, bu restoran yöneticileri için çok zahmetli ve işleri o şekilde halletmeyi sevmiyorum," dedi Xie Xue " 20'sinde gidelim işte. Mümkün olduğu kadar hızlı bitirmeye çalışacağım. Bir şeyler değişirse, önceden sana WeChat'ten haber ederim."
He Yu elini alnına bastırdı, şimdi daha geniş gülümsüyordu, "Tamam, her şey sana bağlı o zaman."
Xie Xue mutluca telefonu kapattı.
Yiyecek iyi yemekler olacaktı!
Göz açıp kapayıncaya kadar 20'si gelmişti.
Xie Xue okul adına iş konuştuğu için, klasik Huzhou Üniversitesi fakülte üniforması giymişti ve Zhuang Zhiqian'a Evsizler Hizmetleri'nden bir çalışanla birlikte Cheng Kang Psikiyatri Hastanesi'ne kadar eşlik etmişti.
Wan Ping 600'den farklı olarak, Cheng Kang özel olarak işletilen ve çok eski bir psikiyatrik hastaneydi. Arabadan dışarı adım attıkları an, pis bir koku tarafından saldırıya uğradılar. Tamamen hoşnutsuzlukla dolu bir ifadeyle, bir personel, hastaların dışkısı ve idrarıyla kirlenmiş çarşafları sürüklemek için bir temizlik arabası itiyordu. Yan tarafta, bir nakliye aracına yakıt doldurmaktan sorumlu iki kişi tartışıyor, benzinin bir kısmının kaybolup kaybolmadığını tartışırken yüzleri kırmızıya dönmüştü.
Biraz korkmuş Zhuang Amca geri adım attı, Xie Xue'nin elini çekiştirdi, "Kızım, bu..."
"Korkmayın, amca, burada sadece kısa bir süreliğine bulunacaksınız. Sonrasında sizi başka bir yere götürecekler, tamam mı?"
Ancak o zaman Zhuang Amca yavaşça Xie Xue'yi ardından içeriye takip etti.
Psikiyatri hastanesinin resepsiyon alanındaki dekor rahatlatıcı sayılabilirdi. Tesisler çok eski olmasına rağmen, en azından odanın içindeki koku temiz ve tazeydi ve renk düzeni rahatlatıcıydı.
"Evsizler Servisi'nden Xiao-Zhang mı? Siz Zhuang Zhiqiang Bey'in geçici koruyuculuk hizmetini ayarlamak için buradasınız, doğru mu?"
"Evet."
