146. ONLARI ADALETE TESLİM EDİN
Jiang Liping'in bu görevi aldıktan sonra günlerce kafası karışmıştı.
İnanamadım ama bunu yapmak zorundaydım.
Dahili görev dosyasındaki birkaç kısa cümleyi, neredeyse boşluklar oluşana kadar tekrar tekrar okudu.
Jiang Lanpei... Jiang Lanpei...
Jiang Lanpei Jin Xiuhe miydi?
Sanki aklında kalan tek şey bu cümleydi.
Başlamadan önce mekanik olarak hazırlıklar yaptı, Liang Jicheng'in karısını ve oğlunu öldürmeye ve Liang ailesinin kasasında saklanan Jiang Lanpei'ye ait orijinal dosyaları çıkarıp götürmeye hazırlandı.
Bilgiyi almak için eve giden ilk kişi Liang Jicheng'in karısıydı.
Jiang Liping onu öldürdü ve ardından açtığı dosya dolabından titreyerek bir yığın sararmış kağıt çıkardı.
Böylece Jiang Lanpei'nin gerçek dosyasının tamamını gördü ve Jiang Lanpei'nin estetik yaptırmadan önceki bir fotoğrafını da gördü.
Kırmızılı kadın kağıt destesini tuttu ve onları sayfa sayfa okudu ve gerçeği zaten bildiği halde bile gözyaşları bilinmeyen yerlere akmaya devam etti.
Oydu...
Gerçekten oydu!!!
Jiang Liping, Liang Jicheng'in oğlu gelmeden önce zaten tamamen parçalanmış olan duygularını kontrol altına alabilmek için ne kadar öz kontrole sahip olması gerektiğini bilmiyordu.
Dosyayı Jin Xiuhe'nin eski fotoğrafının bulunduğu kağıtla birlikte ürpererek dosya çantasına geri koydu ve göğsüne bastırdı.
Orada, zihni boş bir halde, gölgelerin arasında, merdivenlerin dibinde durup Liang Jicheng'in oğlunun örgütün kendisine emrettiği ikinci cinayeti tamamlamak üzere eve dönmesini bekliyordu.
Ancak bu kısa bekleme süresinde "Jiang Liping" yerine "Sun Ping" olabilirdi.
Ancak o zaman dosya yığınını tutabildi ve gözyaşlarının sessizce akmasına ama serbestçe yüzünden aşağı akmasına izin verdi.
Acıttı... Çok acıttı... Gerçekten çok fazla...
Neden... neden neredeyse yirmi yıl sonrasına kadar onun ölmediğini bilmiyordu?
