Yirmi dokuzuncu bölüm: Anahtar kilit ( part 1)

6 3 0
                                    

Ve o mutlu an..
Gelenler gidenler, olurlar olmazlar , yetişirler yetişmezler telaşları , Zehra bir tatsızlık çıkarır mı, bir aksilik çıkar mı endişeleri, sarılma , kucaklaşma, soru cevap yorulmaları hepsi bitmişti. Hepsi bitmişti ve biz evimizin önündeydik. Herşeyi beraber atlatmıştık. Herşeyin üstesinden beraber gelmiştik. Bu günlere beraber ulaşmıştık. Ve şimdi evimizin önündeydik. Bana doğru uzatılan eli tuttum. Gözlerime bakan bir çift göze eşlik ederek çıktık evimize çıkan merdivenleri birbir. Kapımızın önüne gelince durduk. Anahtarımızı çıkardı kocam , evimizin anahtarını. Benim elim hâlâ elindeyken götürdü anahtara doğru. Beraberce açtık kapıyı. İlk adımımız , ilk bismillahımız olacaktı güzel günlerimize. Sakin sakin romantik romantik düşüncelerimin tam tersine bir havalanma yaşadım.
- Hopbalaa..
- Sinaa..ne yapıyorsun?
- Ee ben sana düğünümüze alıştırma olur dememişmiydim karıcığım.
- Ciddi olduğunu anlamamıştım.
- Aa sen benim diyipte yapmadığım bir şey gördün mü hiç ?
- Görmedim kocacığım. Hele ki fırsatçılık konusunda demediklerini de yapıyorsun maşallah.
- Görevimiz
Kocamın kucağında girmiştim eve resmen. Adım falan diyordum en son sanki. Ah Sinam ah.. Herşeyi darmaduman ediyorsun sevdiğim. Salona gelince zorumla indirdi kucağından. Namaz beyefendi namaz naş naş. Abdestlerimizi tazeleyip arka arkaya ilk namazımızı kılmıştık böylece. Sonrasında tespihimizi çekip noktaladık namazımızı. O seccadesindeyken ben toparlanıp kalkmıştım. Seccademi kenara koyup yanına yaklaştım.
- Kahve ister misin ?
- Tuzsuz olsun.
- Aa ben istemede bile tuz katmadım.
- Nasıl katmadın. Ölüyordum az daha. Bi an bu kız zorla falan mı evlendiriliyor dedim.
- Ciddi misin?
- Eveet.
- Zühre! Ah Zühre! Ben katmayalım dedim dedim. Zorla kat dedi. Bi iki tuzluğu salladım da dökülmedi neredeyse. Demekki benden sonra dökmüş. Bende notu gördüğün için tuzluymuş gibi yaptın sanıyorum.
- Ne notu ? Not mu vardı?
- Fincanın altında not vardı numara yap diye.
- A aa.. Görmedim ben onu.
- Bende diyorum ne güzel rol kesiyor.
- Tabi sen neler çektiğimi bilsen..
- Neyse iyi olmuş.
- Demek öylee..
- Ee ben kahve yapayım kocacığım sende şükür namazı kıl. Bir adet tuzsuz kahve tamamdır.

Kınalı Parmak 2 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin