Yirmi birinci bölüm: Şoklama (part 3)

4 2 0
                                    

Tipinden hayır gelmeyeceğini anladığım için çantamın içinden şok aletimi bulup elime almıştım çoktan. Biraz daha gitmezse kullanmak zorunda kalacaktım. Allah'ım nerden gelmişti bu adam ya. Gündüz vakti üstelik. Nerdesin Rukiye ya nerde kaldın..
- Git yoksa kötü olacak !
- Sen ne yapabilirsin ki bana..
- İşte bunu yaparım..
Elimde şok cihazı olduğunu göstermemiştim daha önce. Bir anda çalıştırarak üstüne doğru sallayınca gözleri büyümüştü şaşkınlıktan.
- Dur dur karıcığım dur.
- Sina ?
- Bıçaklı olmasa da şoklu civcivmişsin sen baya ya..
Yüzündeki maskeyi, kafasındaki şapkayı çıkardı alalacele. Şok cihazını görünce şoka girmişti.
- Sen iyimisin? Aklım çıktı.
- Asıl benim aklım çıktı.
- Sina niye böyle şeyler yapıyorsun ? Yeminle çok korktum ya.
- Sürpriz yaptım işte.
- Sen niye askerde değilsin?
- Heh işte sürpriz o. Askerliğim bitti.
- Nasıl bitti ?
- Bedelli yaptık ya 20 gün onu çıkardılar.
- Aa niye söylemiyorsun aklımı alıyorsun ya ?
- Özür dilerim. O an komik geldi de düşününce haklısın gerçekten. Çok özür dilerim yerfıstığım.
Gidip sarıldım sımsıkı ona. Kötü durumda dik duruyorsun, güçlü gözüküyorsun ama o durum geçince elin ayağın boşalır ya öyle olmuştum işte.
- Çok korktum Sina!
- Oyy kıyamam ya. Ben tanırsın sandım aslında.
- Sesini kalınlaştırmışsın , yüzünü gözünü kapatmışsın. Aniden de gelince ne bileyim aklıma bile gelmedi.
- İyi oynadım o zaman?
- Ya Rabbim ne diyor ya. Seni şoklasaydım görürdün Anyayla Konyayı.
- Hahaha tamam tamam. Şöyle sıkı sıkı sarılalım geçer o geçer.
- Geçer tabi geçmezmi.
- Ee gülü kabul etmez misiniz hanımefendi?
- Ya yapma şunu. Düzgün konuşsana aa..
- Gülümü kabul buyurmaz mısınız hanımefendi?
- Heh şimdi kabul buyururum beyefendi. Teşekkür ederim.
- Rica ederim hanımefendi.
- Ya Sina yapma.. Ya Rabbim deli yemin ederim deli.
- Hayırlı olsun bu deliyle artık ayrılmıyorsunuz efenim.
- Ayy eveet. Öyle ani oldu ki. Olayı algılayamadım. Bitti dimi tamamen ? Burdasın artık.
- Evet güzelim. Bitti artık burdayım. Düğünümüzü de hemen yapalım artık yeter.
- Rukiye de öyle diyordu bugün içine mi doğ... yok artık. Olamaz dimi? İşbirliği yapmadınız? Tesadüf dimi ?
- ....
- Sina ?
- Malesef.
- İnanamıyorum size ya. Bende diyorum bu kızda bir gariplik var uykusunu alamadı herhalde. Meğer çok iyi almış. Ben alamamışım herhalde ayakta uyuyorum ya.
- Niye öyle diyorsun. Kötü mü oldu . Ne güzel buluşmuş olduk.
- Gene buluşurduk paşam.
- Böyle daha eğlenceli.
- Sen eğlendiysen !
- Hadi hadi küçük hanım yemeğe gidelim ben acıktım.
- Nereye ?
- Nereye istersen.

Kınalı Parmak 2 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin