Kınalı Parmak 2

On birinci bölüm: İç başörtü (part 1)

- Ee Rukiye nasılsın görüşmeyeli ?
- İyi vallaha ne olsun evdeyim bildiğin gibi. Sen nasılsın? Tekrar fenalaşmadın değilmi?
- Yok yok Allah'a şükür. Sinayı görünce geçti hepsi.
- Aşığın ilacı maşukmuş..
- Öyle.. Senin varmı ilacın?
- Efendim?
- Hiç kendinden bahsetmedin bu güne kadar. Bende kendi telaşeme sormamışım. Varmı seninde gönlünde birileri ?
- Yok be Hafsa.
- İsteyenin vardır.
- Bi iki lafını eden oluyor da oralı olmuyorum.
- Aa neden?
- Bana uygun değiller. Bilirsin toplumda oğlunun vasfını önemsemeden kızı isteme işi meşhur.
- Karşına istediğin vasıfta biri çıkmadığı için yani.
- Yani ! Ama erken yaa düşününce.
- Niye öyle diyorsun. Bak ben evlendim yakında düğünüm olacak inşallah. Sen benden de büyüksün niye erken olsun ki . Kafana göre gönlüne göre birini bulunca birlikte büyüyorsun. Gençken daha güzel aşk bence. Ben mesela iyiki diyorum Sina için.
- Yani tabiki öyle de ne biliyim.
- Mesela seninle görüşmek isteyen biri çıksa kabul etmez misin?
- Ya şöyle evliliğe karşı değilim. Öyle biri olunca önce araştırıp bana göre olup olmadığına bakıyorum. Olumlu düşünürsem niye olmasın ki..
- Böyle düşünmene sevindim. Nasibin nerede bilemezsin.
- Aynen.
- Rukiye..
- Efendim canım
- Biri var
- Nasıl yani , ne açıdan?
- Bilerek sordum aslında bu soruları sana. Evlilik hakkında ne düşünüyorsun, hayatında biri varmı diye öğrenmek için. Eğer olumsuz olsaydı hiç lafını etmeyecektim.
- Söyle canım niye çekiniyorsun .
- Biri var seninle tanışmak istiyor.
- Az önce de dediğim gibi önce kriterlerime uygun olması gerekiyor anlıyorsundur beni.
- Tabiki canım benim.
- Nasıl biri ?
- 22 yaşında. Askerliğini yaptı. Evi var arabası var. Ailesini 4 sene önce trafik kazasında kaybetti. Ablası var bir tek oda evli. Tek yaşıyor. Askerliği bitirip işe öyle başlamak istemiş. Daha yeni dönmüş zaten. Yakında başlayacak inşallah. Elektrik mühendisi huyu suyu iyi bir çocuk. Hart hurt bi yapısı yok nazik yani. Bu güne kadar sevgilisi falan olmadı o işlerde gözü yok. Namazında niyazında bir çocuk işte. Şimdi de bir yuva kurmak istiyor. Tek yaşamak da bir yere kadar. Yoldaş arkadaş arıyor. Bende sana diyim dedim. Ne dersin?
- Yani.. Ne diyim ki şimdi. Biraz ani oldu.
- Ben sana resmini göstereyim istersen. Numarasını vereyim bi konuşun. Konuşmalardan az çok anlarsın zaten fikir yapısını , sana uyup uymadığını. Sonra istersen görüşürsünüz.
- Ne diyeceğimi bilmiyorum ya. Hiç böyle evlilik falan düşünmüyordum ben.
- Konuşun sadece canım. İstemezsen evlenmezsin.
- Sen aracı olduğun için kabul ediyorum Hafsa. Yoksa şuan cidden düşünmüyorum yani.
- Resmini göstereyim mi?
- Profilinde yok mu ?
- Vardır herhalde hatırlamıyorum şimdi.
- Tamam o zaman görürüm.
- İyi peki. Senin numaranı veriyim o zaman o mesaj atsın.
- Aynen. Öyle daha iyi olur. Bu arada adı ney demiştin?
- Hay Allah adını unutmuşum.
- Mesajı başkası atar o sanarım. İşler karışır ondan sordum yani. Aksilik olur ya denk gelir.
- Anladım canım. Adı Yasir. Yasir Şafak.
- ....
- Hakkınızda hayırlısı olsun güzelim.
- Amin canım. Nasip..