Kınalı Parmak 2

On ikinci bölüm: Aşkım (part 4 )

Her ne kadar kocamdan emin olsam da sormadan edemeyecektim. Geçmişte aralarında birşey mi geçmişti de hâlâ unutmamıştı yoksa takıntılımıydı bunu öğrenmeliydim.
- Rukiye birşey sorcam.
- Sor tabi.
- Zehra..
- Evet Zehra ?
- Hakkında ne biliyorsun ?
- Ne konuda ?
- Sinayla bir bağı varmı?
- Sinayla şuan bir bağı yok.
- Nasıl yani? Eskiden varmıydı?
- Öyle değil yanlış anladın. Komşu oldukları için çocukken oyun falan oynuyorlardı. Ama ilkokulda falan. Zaten Sina dan çok küçük Zehra. 18 yaşında. Sina dörde giderken o 5 yaşında falandı. Yani en fazla iki üç sene oynamışlardır. Oda arada sırada.
- Demek öyle.. Peki büyüyünce konuşup görüştüler mi ? Yüzyüze yada telefonla..
- Zehra eskiden beri Sina ya biraz ilgilidir. Ama için rahat olsun Sina hiç muhattap olmadı onunla. Ne yüzyüze nede telefonla. Numarası da yoktur Sina da zaten.
- Biraz değil..
- Ne ?
- Biraz ilgili dedin ya biraz değil diyorum.
- Birşey mi öğrendin ?
- Hareketlerinden şüphelenmiştim zaten. Beni ilk günden beri kabullenemedi. Bugün de kendimi arayacağım diye telefonunu istedim. Ne yapayım olayı çözmem gerekiyordu. Sina nın numarasını yazdım. Onda kayıtlıydı. Hemde aşkım diye kaydetmiş.
- Sen ciddimisin?
- Keşke şaka olsa ama gayet ciddiyim. Görünce elim ayağım boşaldı zaten. Gidene kadar zor tuttum kendimi. Saçını başını yolacaktım. Evli bir adamı üstelik benim kocamı nasıl aşkım diye kaydedebilir ya ..
- Az çok takık olduğu belliydi de bu kadarını beklemiyordum. Evlendi adam hâlâ vazgeçmiyor mu ?
- Utanmaz arlanmaz. Hüda annem olmasa hesabını sorardım da . Dua etsin annem ordaydı.
- Ben onunla konuşurum. Kafamız çok uymasa da oturup muhabbet ediyoruz denk gelince.
- Rukiye o kızın bir daha kocama sulandığını göreyim yeminle olay çıkarırım. Zor sabrediyorum.
- Tamam ben halledicem onu.