THE GAME OF DESTINY

part 51

لطفا قبل از خوندن ووت بدید و کامنت یادتون نره
کیوتی ها.

چانیول سری به نشونه فهمیدن تکون داد و اون ها هم به طرف سوییت راه افتادن. وقتی رسیدن چند دقیقه ای از رسیدن ژان و رفع نگرانی پسرا براش گذشته بود. افراد ییبو، با دیدنش به طرفش اومدن و اون ها هم مشغول ابراز نگرانی شدن.

تا اونها مشغول بودن، ژان فلش رو به بکهیون که هنوزم با نگرانی بازوش رو گرفته بود داد.

+ اطلاعاتش رو چک میکنی لطفا؟

بکهیون با نارضایتی، بازوی ژان رو ول کرد و پشت سیستم نشست. فلش رو وصل کرد و با دیدن قفل بودنش، دست به کار شد.

بک: حدس میزدم رمز امنیتی برای فلش گذاشته باشن ولی این از چیزی که فکر میکردم قوی تره

+ از پسش برمیای؟؟

بک: معلومه که برمیام...فقط ۵ دقیقه وقت میخوام

ییبو و چانیول، با شنیدن صداشون و حرف هایی که بینشون رد و بدل شد، اومدن و کنارشون ایستادن. همشون با انگشت های بکهیون که با سرعت روی کیبورد حرکت میکرد خیره بودن.

با اتمام ۵ دقیقه، بکهیون دست از کار کشید و با غرور به پسرهای پشت سرش نگاه کرد. هر چهارتاشون با چشم های گرد بهش نگاه میکرد و همین باعث شد پوزخند مغرورانه ای، زمینه نگاهش کنه.

سهون با بهت ضربه ای به شونه اش کرد.

سهون: واو کارت عالی بود

بک: قابلی نداشت...خب حالا باید اطلاعات رو چک کنیم

مشغول چک کردن اطلاعات بودن که صدای آروم ژان توی گوششون پیچید.

+ من اصلا تمرکز ندارم...چیز زیادی از اطلاعات فلش اول یادم نمیاد

با این حرفش، ییبو نگاهی بهش انداخت و گفت:

_ موردی نداره من همه رو دقیق یادمه

چانیول در تایید حرف ییبو سری تکون داد.

چان: راست میگه ییبو حافظه خیلی خوبی داره

+ خیلی خب...پس چکشون کن...وقتی مطمئن شدیم میریم پیش رییس

_ با این سر و وضع؟؟

+ به هرحال که باید بهش بگیم...نمیخوام دیرتر از این بشه
_ باشه

+ پس خیالم راحت باشه وانگ ییبو؟

_ اره همه رو چک میکنم

ژان سری تکون داد و به طرف مبل رفت، با احتیاط نشست ولی نمیتونست کمرش رو تکیه بده. بکهیون و سهون هم با دیدن رفتنش، دنبالش رفتن و دو طرفش نشستن. ژان سرش رو به شونه سهون تکیه داد و در جواب نگاه نگران بکهیون لبخند زد.

+ خوبم گه....نگران نباش

همون موقع، مارک و جین یونگ که چند دقیقه ای بود به طرز عجیبی غیب شده بودن، با دارو و چیزهای لازم پانسمان برگشتن. مارک به طرف ژان و جین یونگ به طرف ییبو رفتن.