Playing With Fire

Bölüm 48

Günaydııın! Yukarıdaki videoyu da izleyin lütfen. Saat 6.50 ve ben hala uyumadım. Sonra dedim ki madem uyumadım yeni bir bölüm yazayım. İyi okumalaaar!

NamJoon

Tae'nin aramasıyla taksiye doğru ilerledim. Bişey olmuştur korkusuyla otobüse bile binememiştim. Olabildiğince hızlı bir şekilde Jin hyungun evine varmam gerekiyordu. Beni arayıp "Hyung çabuk Jin hyungun evine gel. " demişti. Tıpkı o cinayet yaşandığı günkü gibi bir konuşma geçtiğinden korkuyordum zaten. İyi yandan bakarsak yanında Jin hyung vardı. Zaten ona güvenip taksiye bindim. Parasını o ödeyecek. O kadar da zengin değilim. Bütün yolu içimde korku ve endişeyle geçirdikten sonra sonunda Jin hyungun evine vardım. Kapıda beni karşılaması taksi parasını vereceğinden dolayı iyi oldu. Arabadan inip koşarak yanına gittim. "En son gelen sen oldun. " diye bir tepki gösterdi. Herkes buradaydı yani öyle mi? Tamam o zaman Tae iyidir. İçimi rahatlattıktan ve içeriye girdikten sonra herkesin salonda bir ağızdan konuştuğunu gördüm. Tae ise koltukta oturuyordu. Gayet de iyi görünüyordu. Arkamdan gelen Jin hyunga döndüm.

"Neler dönüyor burda? "

"Tae ortaya saçma bir fikir attı. Şu an da herkes bunu tartışıyor. "

"Ne fikri? "

Jin hyung beni önemsemeden salona döndü.

"Gençler NamJoon geldi! Susun artık! "

Herkes susup bize döndü. Ben de yavaş adımlarla içeriye girdim. Koltuğa oturduktan sonra birilerinin bişeyler anlatmasını bekliyordum ama kimse konuşmuyordu.

"Tamam şu fikir neymiş bana da anlatın. "

Tae hevesle konuşmaya başladı.

"Diyorum ki şu an ben serbestim ama işler her an tersine dönebilir. Biliyorsun bütün belaları hep üstümüze topluyoruz. "

Bu konuda haklıydı evet. Bu yüzden onayladım. O da konuşmaya devam etti.

"Eğer biz de kızlar gibi bir idol olursak onlar gibi bir grubumuz olursa gayet güzel olamaz mı? Bizi seven birçok insan olur. Onlar bizi korur hem. Arkamızda resmen bir ordu olacak gibi düşün. "

"Diğerleri ne diyor? "

Keşke böyle bir soru sormaz olaydım. Hepsi yine aynı ağızdan konuşmaya başladı. Resmen içeriye girdiğimden bu yana başım şişti. Hala salonun girişinde olan Jin hyung bağırarak yine onları susturdu. Gelip yanımıza oturdu. Sırayla hepsine sormaya başladım.

"Jimin sen ne düşünüyorsun? "

"Hyung bir yandan bakınca gerçekten mantıklı ve iyi bir karar olarak düşünüyorum. Belki bilmiyorsunuzdur ama ayrıldığımızdan beri Jungkook'la şarkı ve dans üzerine zaten çalışıyoruz. Ben olumlu bakıyorum. "

Jimin Jungkook'tan bahsettiği için ona döndüm.

"Jungkook sen? "

"Jimin hyung doğru söylüyor ama ne kadar çekingen olduğumu biliyorsunuz. Bu harika olurdu ama yapabileceğimi sanmıyorum. "

Sırayla devam ettim. Sırada HoSeok hyung vardı. Ay olarak benden büyük olmasına rağmen aynı yaştaydık bu yüzden ona hyung deme zorunluluğunda hissediyordum kendimi.

"HoSeok hyung sen? "

"Ben de Jimin'le aynı fikirdeyim. Dans üzerine çalıştım iki sene boyunca. Bu yüzden kendime güveniyorum. Bence olabilir. "

Sırada YoonGi vardı.

"YoonGi hyung sen? "

"Bana sormana bile gerek yok. Şu an müzikle yaşıyorum. Benden onay var. "

Doğru ona neden sorduysam? Tabiki onay verecek. Geriye bir tek ben ve Jin hyung kaldı. Girişte bana Tae'nin fikrinin saçma olduğunu söylemesinden hayır diyeceğini tahmin edebiliyordum. Yine de sordum.

"Hyung sen? "

"Benden onay yok. Bunu Tae'ye de söyledim. Yönetmem gereken bir şirket var biliyorsunuz. Üzgünüm. "

Görüşlere bakınca Tae hariç onay veren üç vermeyen iki kişi vardı. Eğer ben hayır dersem yarı yarıya bölündüğümüz için bu durum böyle kalacaktı. Ama benden onay çıkarsa bu işi yapacaktık.

"Hyung harika olacak. Beni düşün. "

Tae'nin yalvaran gözlerine baktım. Ona bakınca evet demek istiyordum ama Jin hyunga dönünce hayır. Kafamda biraz tarttım. Arkamızda olacak büyük bir ordu. Bizi destekleyen ve seven onca insan. Diğer yandan da çok çalışmamız gerekecek. Belki sabahlara kadar uyumayacağız çünkü bir idol olacaksam dans edebilmem gerekiyor ve dansta berbatım. Çok zorlu bir yolculuk olacak. Ayrıca işin devam edebilmesi için insanların Tae'nin değişiyle büyük ordunun bizi beğenmesi de gerekiyor. Ayrıca ben şarkı söylemeyi de beceremem. Ne yapabilirim ki?

"Çocuklar ne şarkı söylemede ne dans etmede iyiyim. O yüzden benim açımdan çok olumlu durmuyor. "

Tae'nin düşen yüzüne gerçekten üzülüyordum ama gerçekten yapabileceğim bir şey yoktu. Hem kabul edilirsek hepimizin bir grup olarak çıkacağı da belli değildi. Kimi isterlerse kabul edeceklerdi. Belki bazılarımız elemeleri geçemeyecekti. Ya da geçsek bile belki ayrılacaktık. Bu yüzden risk almaya hiç gerek yoktu. Biz yaşadığımız hayatla devam etsek en iyisi. Hem derslerim de iyi. Harika bir mesleğim olabilir. İngilizcem de olması artı özellik. Bunlara gerçekten gerek yok.

"Hyung! Rap?! "

Rap mi? Evet en çok dinlediğim tarz rap. Gerçekten seviyorum. Ama daha önce hiç denemedim.

"Hyung rap yapabilirsin. "

Tae umutsuzluktan bütün yöntemleri arıyordu.

"Tae oraya kabul edilsek bile aynı grupta çıkamayız biliyorsun. Unut bunu. "

"Lütfen hyung. Biraz araştırma yaptım. BigHit'in seçmeleri olduğunu gördüm. O kadar ünlü bir şirket değil. Ama şansımızı denemeliyiz. "

"O kadar ünlü olmayan bir şirketten çıkış yaparsak şansımız daha da azalır. İnsanların bizi fark edebilmesi için ünlü bir şirketten çıkış yapabilmemiz gerekiyor. "

Gerçekten bu işimizi daha zorlaştırırdı. Daha fazla çalışmamız gerekecekti. Daha fazla yorulacaktık. İnsanların dikkatini çekmek için daha fazla uğraşacaktık.

"Hyung lütfen. Denesen olmaz mı? "

Hala bir umut benden onay bekliyordu. Yalvaran gözlerine hayır demekten nefret ediyordum ama gerçekten bu bizim açımızdan zor olacaktı. Biraz daha düşündüm. Zaten kabul edilemeyeceğimden eğer elemelere katılırsam işim çabucak biterdi. Bundan kolayca kurtulurdum. Bu yüzden elemelere katılmamda bir sakınca olamazdı değil mi?

"Tamam. Yapalım. "

Heyecanla havaya uçtu. Jin hyung ise şaşkın bir ifadeyle bana bakıyordu. Ben kabul ettiğim için o da seçmelere katılacaktı. Ve Jungkook da. Onun bu utangaçlığına bir çare de bulmamız gerekiyordu. Umarım elemeleri geçemem de bu saçmalık bir son bulur.