Hayata bir Aden Rose Heard molası.
Tanıtım:
Nasıl olmuştu ben de bilmiyordum. Senelerin stalker'ı ben, sahte hesabımdan sahte bir hesap tarafından stalklanmış ve ifşa yemiştim. Şaka gibiydi.
İsminin hatırına cevap verdiğim sahte hesabı hayatıma alma...
Karşımda kesinlikle ilk on bine girmiş bir pislik vardı. Bir de gelmiş bana lys şöyle girecek böyle girecek diye boş boş konuşuyordu.
Mantıklı olan şeyin ne olduğunu biliyordum elbette. Çocuğun yanına ışınlanıp kafasını duvara sürterek alev almasını sağlamak ve son nöronuna kadar yakmak . Bu sayede bir adet rakip elemiş olurdum.
Lakin çok üşendim. Onun yerine banyoya gidip yüzümü yıkadım ve kağıt maskelerimden birini alıp odama geri döndüm.
Ben gerilince cildim geriliyordu ve bu evdeki en önemli şey benim cildimdi.
Yüzümü rahatlatan maske ile biraz kafamı dinlemeye karar verip otobüsteki aşkımı düşünmeye başladım.
Resmen içim erimişti be.
Aslında genel olarak odun bir kişiliğe sahiptim. Erkeklere karşı sevgi duyabilmem için adam olduğuna onay vermem gerekirdi. Ama yolda gördüğüm nimetleri de kesmeyecek değildim elbet. Hak edene hakkını vereceksin.
Mesela benim metro da gördüğüm o adam... Yüzüme inme inmişti adamı görünce lan. Hayır metroda öyle bir varlık ne arar ki? Sen git manken ol. Askı olarak kullanılırsın ama para da kasarsın, kız da götürürsün. Yani adam öyle böyle bir şey değildi.
Sonra minibüste en az on kere denk geldiğim o sarışın. Her ne kadar giydiğin kürklü mont aramıza net bir çizgi çizmiş olsa da yaptığın vücudu ve temiz ense kesimini az kesmedim.
Saçmalamayın tabii ki de psikopat falan değilim.
Takıntılı belki. Ama ciddiye binmeyeceğinden emin olduğum sürece kimseyle uğraşamam.
Fakat bu otobüsteki çocuk... Ne öyle ahım şahım vücudu vardı ne de sarı saç. Sadece gülüş yahu. Bir gülüş bu kadar mı beynime işler.
Aklıma çocuğun üstündeki kıyafet geldi bir de... Deniz üniforması. Allah'ım sana geliyorum...
Maskemi bozmadan telefonuma uzandım ve instagrama giriş yaptım. Dahaden hadesten bir ses seda yoktu. Herhalde ona yapacağım şeylerden tırsıp yarını beklemeye karar vermişti.
Her neyse.
Bizim buralardaki deniz liseleri neydi acaba?
. . .
Her zamanki gibi didimi kafama dikmiş sömürürken Beril'i bekliyordum.
Ve sınıfa girdi.
"Şimdi ablanın önünde saygıyla eğilmeye hazır mısın köle ?"
Şeytan gülüşüm ile ona sırıttığım an çantasını suratıma doğru attı.
Neyse ki reflekslerim iyiydi.
"Yine ne bok yedin?"
Başımı iki yana sallayarak cık-cıkladım.
"Yine ne yapıp da mükemmel olduğunu ispatladın diyeceksin seni slut."
İç geçirip önüme kuruldu ve konuşmam için eliyle işaret verdi.
"Hatırlıyor musun sana üç hafta önce bahsettiğim bir çocuk vardı. Deniz üniformalıydı otobüs durağında kesişmiştik falan feşmekan."
"Sonra instagramda üç buçuk saat çocuğu bulmaya uğraşmış bir hafta boyunca da dmden yavşamıştın eee?"
Ne yavşaması ya? Ne yavşaması gerizekalı.
"Ona yavşamak değil kişiliği tanımak deniliyor bit beyinli. Zaten sarmadı bıraktım birkaç güne. Neyse işte geçen gün otobüse bindim, Yunus Emre ile oturuyoruz falan ve BAM! Bir çocuk ile tam o kahkaha atarken göz göze geldim. Benim hatlar koptu."
"Lan yine ne boklar yiyorsun beyinsiz? Endişelenmeli miyim? Aşık oldum falan deme bana sakın."
Öf bu kız da. Şurada dört senedir aşık olmanın ş sine bile yaklaştığım yok hemen bi tarafları tutuştu.
"Ya mal msn tabii ki de aşık olmdm.s.s. Sadece çocuk beynime işledi ve akşam stalklamaya karar verdim. Bil bakalım kim çıktı? O diğer çocuğun kankası!"
Bana kuduz ve azgın bir mutant köpekmişim gibi korkuyla bakan Beril'i takmadım ve üç saniyelik sevinç dansını yaparak sırama geri döndüm.
Evet dans edebiliyordum. Hayır özgüven patlaması yaşayan ve rezil olmayı bir gıdım umursamayan biri olduğumundan değil. Sebebi şu ki sınıfta bizden başka kimse yoktu. Okula gelen öğrenci sayısı üç falandı hepsi de hocaların peşinden koşmakla meşguldü.
"Bana bak gidip de başına iş sarma sadece uzaktan stalkla stalklayacaksan. Sonra ben de bir şekilde senin bokuna karışmış. oluyorum."
Soru kitabını alıp sınıftan çıkmadan önce bana bağıran Beril bir kere daha ne kadar vefasız arkadaş olduğunu ispatladı görüldüğü gibi.
Nankör.
. . .
Ve bir gün daha biter lysye 2 gün kalmış olur.
Çok hoş.
Düşünüyorum da... Yani nerede en beter girer? Kesin vektörler he. Kesin.
Otobüsümü yakalamak adına adımlarımı biraz daha sıklaştırdım ve telefonumun mobil verisini açtım. Çok tasarruflu bir internet kullanıcısı olduğumdan asla ve katta kullanmadığım zamanlar mobil verimi açık saklamazdım.
İnternet işlemeye başlar başlamaz instagramdan bildirim seline kurban gittim.
Bizim okuldaki bir bebenin takip isteğini kabul etmiştim geçen gün. Ve kendisi üşenmeden 238 fotoğrafımın hepsini teker teker beğenmiş.
Aferin. Aferin zeki çocuk.
Aha şurada bir DM bildirimi var. Hadi bakalım.
Hadesinselenası: Güngüneşmiş bayan.
Papatyanınsapı:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hadesinselenası:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Papatyanınsapı: Kendini bu fotoğraf ile affettirdiğini sanabilirsin lakin halen unutmadım. Papatyanınsapı: Sen nankör varlık, Papatyanınsapı: Bana lanet olası ygs sıranı söyle.
