Stalker

100.10

-Instagram ve Twitterdayız yavrumlar-
-hadesinselenasi ve papatyanin_sapi -
-Bu bölümü uçak yapıp sana gönderiyorum bebek neslihanfatma -

"Buraya biraz daha patates kızartması getirir misiniz?"

Beril'in ölümcül bakışlarından kaçmak adına garsona sipariş verirken acaba kendisiyle ortam kursam da hiç önüme dönmek zorunda kalmasam mı diye düşünmedim değil. Lakin sonsuza kadar sandalyede ters dönmüş şekilde duramazdım. Sandalyeyi diğer tarafa döndürmeye de üşeniyorum. Ayrıca beş dakikaya Alparslan gelecek. Her şeyden mühim olanı ise tüm yemekler önümdeki masada.

Yani... Yavaşca vücudumu döndürerek normal pozisyona geçtim. Bakışlarım masada olsa bile Beril'in gözleri üstümde bir Big Show kadar ağırlık yapıyordu.

Oha Big Show. Duygulandım.
(bilmeyensadecesussun.)

"Aden lanet olası kafanı ben kırmadan önce kaldır ve doğru düzgün gözlerime bak. Ulan ben sana milleti stalklama en son boka sarıyor demedim mi!"

Yutkunarak önümdeki naneli limonatamdan bir yudum aldım ve konuşmak için hazırlandım.

"İlk olarak Beril çocuk zaten dört senedir beni stalklıyor 12 senedir de seviyormuş amk. Başıma bir boka sardığım falan yok mükemmel bir sevgili yaptım. Hatta Alparslan o kadar mükemmel ki hayal alemimde varolan bir insan üstü şey olduğuna dair arada endişeleniyorum. Neyse ki magazinciler var. Fotoğrafları saolsun gerçek olduğuna bir kez daha inanıyorum."

"Evet evet şu sizin azmış bir çift olarak çekilen fotoğraflarınız. Az daha zorlasanız sonunuzun ne olacağı belli."

Elimi sol tarafıma koyup kırgın gözlerimle ona baktım.

"Qalbimi qırıyorsun qüzel qız. Ayrıca beni tanımıyormuş gibi konuşma. Asla öyle bir şey yapmam. Ancak evlenirsem yani."

"Sen evleneceksin ben de bunu göreceğim. Neredeyse benim evlenme ihtimalimin imkansızlığına yakınsın kızım. Bir kere güvensizlik kompleksin var senin."

Beril ile birçok benzer huyumuz vardı. İnsanlara güvenemezdik. Kendi aramızdaki güven bile ancak bu sene duvarları aşabilmişti.

"Doğru diyorsun derdim fakat... Nasıl desem... Anlayamazsın ki abi. Benim o aşık olan kızlardan olamayacağımı biliyorsun değil mi?"

Kafasını onaylarcasına sallayınca devam ettim.

"Halen daha öyle bir kız değilim ama Alparslan'ın bana hissettirdiği duygular o kadar farklı ki eğer güveneceksem güvenebileceğim tek insan o olur. Çünkü onun bana ait olduğunu hissedebiliyorum. Bir eşyadan çok eskiden kopmuş bir parçan gibi anlıyor musun? Sana hiçbir problem olmadan uyuyor."

Masaya yaslanıp gözlerime derin derin baktı.

"Seni kaybettik Aden. Sen gitmişsin."

"Bok gittim aq başına gelsin görürüz."

Elini kalbine koyup fenalık gelmiş gibi diğeriyle kendine hava yapmaya başladı.

"Ay en yakın arkadaşım getti yeminle gettiiiiii."

Omzuna yumruk atıp normal hale dönmesini sağladım.

"Sus lan yeter. Rezil olacağız."

Normal haline dönüp tabağındaki salamı ağzına attı.

"Tamam be zaten sevdiceğin geliyor. Kızım fotoğraftaki halinden bin kat yakışıklı lan çocuk. Helal sana. Çirkin şansın yine üstünde."