Stalker

64.8

-VOTELAYIN LAN BÖLÜMÜ-

Karşımda kahvesini gergin bir şekilde içen adamı vücut dilinden okumaya çalıştım. Eli mi titriyordu yoksa bana mı öyle geliyordu?

"Beni ne için çağırmıştın baba?"

Ben de önümdeki limonatama uzandım ve büyükçe bir yudum aldım.

"Çünkü kızım, artık vakti geldi."

Çok kısa bir an gözlerinden değişik bir şeyin geçip gittiğini gördüm. Tırsmaya başlamıyorum değil.

"Neyin?"

"Henüz on sekiz yaşında olmana rağmen verdiğin kararlar ve bir aydır şirkette yaptığın değişiklikler ile babana bir kez daha tüm mirası ne kadar hak ettiğini kanıtladın. Doğum gününde benden istediğin hisseleri bugün sana gözümü bile kırmadan verebileceğimi biliyorum."

Çekmecesinden siyah bir dosya çıkarıp açtığında kenarından bakmaya çalıştım. İçinde bir şeyler yazan bir A4 vardı valla. Tersten 12 punto ile yazılmış şeyi okuyacak halim yok yani.

"Üniversiteyi ile aynı anda bu işleri yürütebileceğinden emin olsam da halihazırda şirketimizin CEO'su sana her konuda yardımcı olacaktır."

Efem canım ne? Neyse bir sn.

"Peki ya sen ?"

Lan bu adama ne oluyor? Ben her şeyi bana vermesini bu kadar çabuk beklememiştim.

"Artık istirahat etmenin vakti geldi  sanırım."

Yüzüne anlam veremediğim bir gülümseme yerleşirken ben de öküz gibi gözükmemek adına gülümsemeye çabaladım.

Şimdi bu adam koskoca holdingi bana mı veriyordu?

Ben sadece iki üç gıdım hisse istemişken?

Hoş.

Yarın canım sıkılsa batırırım yani holdingi.

Mükemmel.

"Senden istediğim tek şey..."

Ceketinin cebinden bir telefon kadar pahalı gözüken dolma kalem çıkarıp kapağını açarken bana baktı.

"Elindekiler ile mutlu bir hayat sürmen."

Saniyeler içinde attığı imza ile dosya kapağını kapadığında sahte gülümsemem yüzüme zorlamama gerek kalmadan yerleşmişti.

Siz zaten beni elimdekiler ile çok mutlu yaşattınız ya baba, neden hala istiyorsun ki? Aşırı güzel ve ilgi dolu 18 sene geçirdim yani ne gerek var kalan ömrümü de mutlu geçirmeye?

"Umarım."

Tek bir kelimeyi söyleyebilmek için kendimi kasmak zorunda kalmıştım.

Ne zaman sonunda bitti desem bir saniye sonra moralime sıçacak başka şeyler geliyordu.

"Bundan sonra sana her şeyinde Yavuz yardımcı olacak."

"O kim?"

Demin şirketi ben bu kıza mı verdim dercesine bana bakıp başıyla dışarıyı işaret etti.

"Personel sekreterin."

Diyorsun...

.

.

.

Haliç durağına geldiğimin anonsu yapıldığında daldığım denizden kafamı kaldırdım ve artık inmem gerektiğine karar verdim.