Hayata bir Aden Rose Heard molası.
Tanıtım:
Nasıl olmuştu ben de bilmiyordum. Senelerin stalker'ı ben, sahte hesabımdan sahte bir hesap tarafından stalklanmış ve ifşa yemiştim. Şaka gibiydi.
İsminin hatırına cevap verdiğim sahte hesabı hayatıma alma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hadesinselenası: Tövbe de şimdi lys de otuz bin olurum valla.
Papatyanınsapı: Amin diyeyim de yakınlaşalım qülüw.
Hadesinselenası: Hedefin ne?
Papatyanınsapı: Bu ne be, tanımadığım biri ile mesajlaşıyorum ve konuştuğumuz tek şey sınav olmuş.
Hadesinselenası: Sebebi kim bilemedim.
Papatyanınsapı: Kırkayaklar dört yüz ayaklı duydun mu?
Hadesinselenası: Bu bilgiyi söylediğin için teşekkür ederim. Senelerdir bilmeden nasıl nefes alıyordum kendime inanamıyorum.
Papatyanınsapı: Üzüyorsun.
Hadesinselenası: Daha fazla üzülmek istemiyorsan sırıtmayı kes ve kaçan otobüsünü yakala.
Ağzım açık kafamı daldığım telefondan kaldırdığımda otobüsümün önündeki son teyzenin de içeriye adım attığını ve şoförün gitmek için gazı zorlandığını gördüm.
Vay be vefasız şöför abi. Tüm sene burada hep sana akbil bastım, hep seni zengin ettim, bir korna bile çalmadın be. Yazık günah değil mi?
Neyse ki hadesim var.
Işınlanmayı keşfedercesine otobüse yetiştim ve nefes nefese arkadaki yerime ulaştım.
Yunus Emre ağlamaklı bir ifade ile bana bakıyordu.
"Bir an hiç gelmeyeceksin sandım abla..."
"Asla Yunus Emre'm, asla seni bu teyzelerin ter kokusu, amcaların depremsi hapşırıklarıyla yalnız bırakmam."
Gittim ve yiğidim bağrıma bastım.
. . .
Evimin oradaki otobüs durağına varana kadar Yunus Emre ile konuşmuştum. Bu belki de onunla birlikte olduğumuz son gündü... Yarın karnesini almaya anne babası ile gidecek ve otobüse binmeyecekti büyük ihtimal... Söyleyememiştim ona son günümüz olduğunu... Yüreğim el vermemişti... İçim kan ağlaya ağlaya otobüsten inerken sadece hoşçakal diyebildim...
Ne dram yaptım be. Yunus Emre ile elbet görüşürdük çocuğun benden daha çok takipçisi olduğu bir instagramı vardı. Yedi yaşındaki çocuğun benden daha çok takipçisi var, evet. Umrumda değil. Sosyal medya insan stalklamak içindir, popüler olmak için değil.
Evin önüne geldiğimi fark ettiğimde güvenlikçi ile bakıştık bir kaç saniye. Bu adam benden tırsıyordu sanırım.
Baane.
Bugün perşembe olduğundan içerideki hengamenin sinirlerimi bozmasıyla uğraşamazdım. O yüzden kendime çıkış yolu bulmak için düşünmeye başladım.
Ah. Mükemmel bir fikrim var.
Papatyanınsapı: Buluşalım mı?
Hadesinselenası: Ben namuslu bir erkeğim öyle her kızla bu vakitte buluşamam. Ablam döver.
