Stalker

49.2

Homurdanarak uyuşmuş beynimle gözlerimi açtığımda yattığım taş gibi göğüsten kalkıp nerede olduğumu kavramaya çalıştım.

Bu kadar sert bir göğüs tabii ki de benim yarim Alparslan'ın göğsü olabilirdi. Ve ben de yüzden üç milyon ihtimal orada uyuyakalmış bir insan olabilirdim.

Ah, her şey çok mantıklı.

Esnedim ve hala uyuyan Alparslan'ın kolları arasına geri sığıştım. Kafamı kendisinin omzuna gömüp nefesimi huylanması için boynuna üflediğimde hafifçe gülümseyip beni kollarının arasında sıktı.

Ya şuan sevgiden eriyorum ya da aşırı sıkılıktan sıvılaştım.

Kararsızım.

Ben inadına kendisini huylandırmaya devam edince bu sefer beni kendisiyle japon yapıştırıcısı ile yapıştırmışcasına bütünleştirip ondan kaçamamam için bacaklarıyla bacaklarımı kıstırdı.

"Napıyorsun çılgın çocuk akciğerim ezildi."

Alabildiğim iki gıdım nefesi de bu cümle için harcamama rağmen Alparslan yarimin tek yaptığı gülmek oldu.

"İlk sen kaşındın Aden'im."

"O Aden'in ölecek birazdan aq."

En sonunda beni bıraktığında içime rahatça çekebildiğim oksijenin tadını çıkardım. Kendi sevgilim bile beni boğuyordu be.

Dibimde duran suratına yerleşen gülümseme ona olan sinirimi saniyesinde yok ettiğinde elimi hafif sakallı suratına yerleştirip dibine girdim.
Bugün şansımıza ağzımız kokmuyordu e o zaman tadını çıkarmak da bize kalmıştı değil mi?

Dudaklarımı yumuşak dudaklara değdirip kendimi geri çektim. Kapılıp gidersem sonumuzun ne olacağından emin değildim.
Yani emindim ama ehehehehe.

"Böyle yapman..."

Boğuk sesi ile bana yaklaşan Alparslan'dan kaçmam gerekir miydi?

"Beni çok zorluyor."

O orman gözlü sevdiceğimin yoğun bakışları ruhumun derinliklerine işlerken yutkundum.

Aklın varsa geri çekil Aden.

Ama istemirem.

Dahiyane. Geri çekilsene geri zekalı.

Kes.

Bak Alparslan yaklaşıyor.
Bak arada iki santim kaldı.
Aha bir.
Aha eksi bir.

He beni öpüyor şuan.
He ben de ona karşılık veriyorum.

Tamam.
Hoş.
Kim bizi durduracak?
Güzel bir soru.

Belimi kavrayan eli beni onun üstüne çektiğinde vücudum sanki senelerdir yerleşmeye hazırmışçasına saniyesinde uyum sağladı.

Aden sen geri zekalı mısın kendini çıkmaz sokağa sokuyorsun?

İç ses hiçbir şeyi anlamıyorsun. Sadece tek yaptığın konuşmaaak.

LAN GERİ ZEKALI ÇOCUK BOYNUNU ÖPÜYOR?

Ehehehehhheheheheheeheheehhehehehwehhwhe. Ama güzel öpüyor.

Saçlarımda hissettiğim el başımı daha da yana çekip boynumu gün yüzüne çıkardığında inlememi bastırmak için dilimi ısırdım.

Ben dilimi ısırırken Alparslan'ın boynumu ısırması normal mi?

Hayır değil.
Ve bunun karşısında benim dilimin yeterince  dayanabileceğini sanmıyorum.

Ellerimi Alparslan'ın göğsüne dayayıp minnacık bir çabayla ondan kendimi uzaklaştırmaya çalıştım.