Stalker

121.9

Beynimde düşünceler dolaşıyorken dudaklarım nasıl oluyorsa Alparslan'a karşılık veriyordu.
Evet öpüşüyorduk.
Evet mükemmeldi.
Evet çoktan kırk beşinci aşamaya geçmeye meyilliydim.

Ama bir saniye!

Durdurun dünyayı!
Bu çocuğun ilk öpücüğü nasıl benim oluyor?

Omzunu ittirmeye çalıştığımda beni daha çok kendine bastırdı.

Alparslan sakin koçum. Sarhoş olduğundan mıdır nedir biraz ısrarcı olmaya başladın.

Yani şikayet ettiğimdem değil. Ben çok hoşnutum.
Hoşnut olma gerizekalı durdur şunu.
Lanet olmasın Aden karşılık vermeyi kes artık.

Kesemiyorum, dudakları çok güzel aq.

Nefes almak için benden ayrıldığında fırsat bu fırsattı.

"Alparslan..."

Öpüştükten sonra öyle bir konuşuyorsun ki dediğin her şey fısıldamalı seksi ses tonu ile çıkıyor.

"Bunu kaç senedir hayal ettiğimi... tahmin bile edemezsin."

Dudaklarında gezdirdiği dili benim dudaklarıma da değince inlememek için kendimi zor tuttum.

Ben gittim arkadaşlar. Nasıl toplayacağım kendimi amk.

Derin bir nefes al Aden.

"Konuşmalıyız.

Elimi aramıza sınır olacak şekilde koyup onu kendimi uzaklaştırdım. Daha doğrusu kendimi çocuktan uzaklaştırdım. Üstüne kazara atlamam an meselesiydi.

Yatağa sırt üstü geri yatıp kollarını kaldırmaya çalıştı. Ama üstündeki ceket onu engelliyordu.

Şeyden bahsetmiş miydim ben ya...

Boylu poslu takım elbiseli erkeklere ne kadar bayıldığımdan?

Boylu poslu siyah takım elbiseli erkekler için eridiğimden?

Boylu poslu siyah takım elbiseli yeşil gözlü erkekler için ruhumu satabileceğimden?

Ah şansa bak tam da önümde bir tane var.

"Bunu üstümden çıkarsana yaa piştim yemin ederim."

Kahkaha atıp ceketini çıkarmak için hareketlendim.

"Gerizekalının tekisin."

Ceketinden kurtulur kurtulmaz yatakta kıvrılıp uyumaya başladı.

"Uyuma lan hayvan herif. Kalk seninle konuşacak çok şeyimiz var."

On dakika onu karşımda azıcık da olsa kafası yerinde bir şekilde oturtabilmek için uğraştıktan sonra aklımdaki soruları toparlamaya başladım.

Sarhoş hali ile tüm sorularıma cevap vereceğini umuyordum. Çünkü içimden bir ses diyordu ki bu salağın aklı başında olsa sana demin dediği cümleleri asla açıklamaz.

"Şimdi konuş bakalım. İlk öpücüğünü nasıl ben almış oluyorum?"

Arada hatlar karışıyor gibi olsa da beni öperken aslında ikinci öpücüğünü şuan verdiğini, ilkini de benim aldığımı söylemişti.

Alparslan ile daha önce nerede karşılaşmış olabilirdim ki?

"Anlatmak zorunda mıyım?"

Gözlerimi devirip boğazına yapışmamak için kendimi tuttum ve saçlarını şefkatle okşadım.

"Evet yavrucuğum."

"Hatırlamıyor olman beni üzüyor."

"Hatırlat bana yavrucuğum."

Elini çenesine koyup düşünmeye başladı.

"Özgürlük Parkı desem?"

Üç salisede google mapse girip parkın yerine baktım. Evimin birkaç sokak gerisindeydi ama hala hiçbir şey açıklamıyordu.

"Devam et bence."

"Cidden hatırlamıyor musun ya? Ben gideyim on iki sene bir sevgili bile yapamayayım o öpücük yüzünden sense her şeyi unut."

Neyse ki içki içmeyen biriydi yoksa bunun sarhoş haline bir daha katlanamazdım. Tam bir atarlı boy.

Ve on iki sene mi?
Ben altı yaşındayken Alparslan ile tanışmış olmamın imkanı yok. Gerçi altı yaşına kadar sürekli dadılar tarafından bakıldığım için belki de o parkta eğlenirken tanışmıştım.

Hmmm.

"Tahmin ediyorum? Mesela ben günlerden bir gün dadım ile parka geldim, seninle oynadım sonra çocuk aklımız ile öpüştük ve finish. Doğru mu?"

Kafasını olumsuz anlamında sallayıp ofladı.

"Sana inanmıyorum.
İki sene boyunca her gün o parka birlikte gidip birlikte oynadık. Benden iki yaş küçük olduğun için her zaman seni kollayan taraftım. Ama o kadar güzeldin ki o yaşta bile kendimi kaptırmıştım sana.

Birgün okuldaki öğretmen anne ve babamızın arasındaki ilişkiden, birbirlerini seven insanların dudaklardan sevgilerini gösterdiklerinden bahsedince akşam parka gittim ve bunu sana anlattım.

Sonra sen ne yaptın biliyor musun? Beni dudağımdan öptün. İlk öpücüğümü sen çaldın. Tabii gönülsüz değildim. Herhalde o an mutluluktan falan gebermiştim ki on iki senedir unutmamışım.

Bu halimizi gören dadın sanki kıyamet kopmuş gibi davrandı. Salak kadın. Neyse. Ondan sonra yok oldun.

Gittin işte.

Bense günlerce o parka gelmeye devam ettim. Ne bileyim belki bir umut bana gelirdin. Seni kaçırmayı bile düşündüm. Evini bilseydim yapabilirdim de.

Annemin az yemek yediğimden, her zaman suratım asık gezmeden dolayı endişelenip bana ne olduğunu sorduğunu hatırlıyorum. Asla ciddiye almayacaklarını bildiğimden aşık oldum diyemedim tabii. Seneler öyle geçip gitti. Lisede arkadaşlarım bile benden umudunu kesmişti artık. Gay olduğumun dedikodusu falan çıkmıştı.
Gerizekalılar. Ne olmuş hayat boyu bir kız sevmişsem? O kıza değer. "

Ağzım açık bu hikayeyi dinlerken altı yaşındaki halimin bile azgın olduğu gerçeği suratıma tokat gibi çarpmıştı. Sonra Alparslan'ın on iki senedir bana aşık olduğu gerçeği.

Yutkundum.

"Alparslan... Bunların hepsine sabah devam edeceğiz. Çünkü... Çünkü şimdi sana on iki senenin geri ödemesini yapmak istiyorum. Ne kadar olursa artık."

Dizlerimde sürünerek yanına gittim ve bana anlamayan gözler ile bakan çocuğun saçlarına ellerimi geçirdim.

Böyle bir sevgiyi hak edecek ne yapmıştım bilmiyordum. Belki de ailemin sevgisizliği ilahi adalet ile Alparslan'ın sevgisi olarak bana dönmüştü.

Dudaklarımı bugüne kadar aldığım en güzel hediye olan adamın dudaklarına bastırırken aklımda tek bir şey vardı.

Alparslan ile evlenecektim.

---------------

-Lan kaç gündür uzun bölüm yazmaktan tükendim.-
-Bununla yetinin yazar robot değil ahdhwjs-

-Evet gençler neredeyse her şey açığa çıktı sayılır-
-İlk öpücüğün sahibi Tuğrul değilmiş demek ki-
-Yiyorsa bana wattpadde Alparslan kadar adam olan bir erkek getirin-
-Artık kızın ilk öpücüğü erkeğin playboyluğu klişelerinden o kadar sıkılmıştım ki bu hikayeyi yazdım içim rahatladı yeminle-

-Aman ne de çok konuştum be-
-Yakında bana sormak istediğiniz tüm soruları toplayıp bir soru cevap yaparız-
-İstiyorsanız tabii sjejajeoqkdjw-
-'hayır yazar istemiyoruz eşşek gibi bölüm yaz bize'-
-De bi get aq sjqkejqk-

-Bize kapak yapmak isteyen var mı yahu?