Stalker

144.12

-9.99 BİN OKUNMA-
-Bir de senin dg hediyen @pamuktanpremses-

Ölümcül sessizliğin hakimiyet sürdüğü masada oturuyordum.
Bu durum aynı; iki kaplan, üç aslan, sekiz de çakalın ortasında kalmış bir ceylanın durumu gibiydi.

Çaresiz.

Kemiklerine kadar sıyrılmak üzere.

Belgeselde izlenilip üç saniyeliğine acınılacak ve sonra unutulacak olan.

Acı ve ızdırap dolu.
Ama bir o kadar da hayatın gerçeği.

Yani hak etmiştim. Tuğrul gönül rahatlığı ile buldozer kiralayıp yeni dökülmüş asfaltta üstümden geçebilirdi.

Ona hak veriyordum.

"Ne diyeceğini bulamaman çok normal Tuğrul. Beni öldürme isteğinin nirvanaya ulaşmış olması da. Bunların hepsi çok normal şeyler. Ama mühim olan nedir biliyor musun? Vefakar olmak. Vefakar bir dost."

Ehehehehehhee gülüşümü yüzüme yerleştirirken aşırı acınası gözükmediğimi umuyordum.

Önündeki türk kahvesini fondipleyip gözlerini bana dikti. Gerilim filmi çekiyorduk sanki anasını satmayayım.

"Nasıl bir mantık ile bu düşünceye vardın bana açıklar mısın?"

Elimi çeneme koydum ve biraz aklımdakileri düzene koydum.

"Babam geçen günlerde benden özür diledi. Artık zamanı geldiğini hissedip kabul ettim. Üniversite hayatımı da bu aileye katlanmaya çalışarak geçirirsem kafayı kesin yerdim. Bu yolda nelere ihtiyacım olduğunu en iyi sen biliyorsun Tuğrul. Güç şöhretle birlikte gelir. Ve bana her türlü yerden kazanacağım her şey lazım. Haftaya doğum günüm. O gün halledelim bu işi."

Eli ile alnını ovuşturdu. Sinirlenince böyle yaptığını biliyordum. Çok şey istediğimi de biliyordum. Aman, geri öderim bir şekilde eninde sonunda.

"Pat diye sevgili nasıl olacağız amk, ne yapacağım seni öpecek miyim kameralar ortasında? Anasını satmayayım ne saçma bir şey bu?"

En samimi gülümsememi yerleştirip Tuğrul'un yüzüm kadar olan ellerini kendi ellerim arasına sığıştırdım.

"Evet beni öpeceksin."

Gözlerini faltaşı gibi açıp bana bakakaldı.

"Ne diyorsun be manyak?"

Omuz silktim.

"Sanki ilk öpücüğümü sana vermedim gerizekalı. Alt tarafı öpücük ya ne olacak Tuğrul nolur hadi ihtiyacım var amk."

"Manyadın yemin ederim. Kızım ben 12 yaşındayken falan başka kimse çalmasın diye ikimiz de ilk öpücüğümüzü birbirimize vermiştik. Yani sekiz sene önce. Anlayabiliyor musun aradaki farkı?"

Amaaan.

"Sen olmazsan oyuncu kiralarım. Elin adamıyla öpüşmek daha zevkli tabii."

Bir anda kollarını kavuşturunca pazuları resmen fışkırdı.

"Bu kasları görüyorsun değil mi? bunlarla ilk seni sonra o oyuncuyu boğarım."

Ben de onun gibi kollarımı kavuşturup geri yaslandım.

"Bok boğarsın. Ne bekliyorsun acaba? Sonsuza kadar sap kalmamı mı? Sanki daha önce öpüşmedim aq."

Son söylediğim şeyden sonra kırdığım potu fark edince sıçtığımın resmi duyurusunu yapmış gibi oldum.
Amk Tuğrul benim lisede ondan habersiz çıktıklarımı bilmiyordu.