My hero, my love, my ideal... // A.S.

38

Skierowałam się z Sylwią do sypialni Tema. Pomogłam jej w rozpakowaniu i musiałam poprosić o radę, ale nie wiedziałam czy mam powiedzieć o zaistniałej sytuacji.

-Sylwia potrzebuję rady-wykrzyczałam.

-Mów co się stało-zaprzestała czynności.

-Nie tutaj i jak dziewczyny przyjadą-usłyszałam dzwonek-To pewnie one. Pójdę otworzyć-ewidentnie posmutniałam.

Zeszłam na dół i zobaczyłam Sysie, Olgę oraz najprawdopodobniej Wero z Dominiką.

-Sysia-łzy leciały weszłam w jej objęcia.

-Maja-słona ciecz wydobyła się z jej oczu i trwałyśmy w szczelnym uścisku.

-Ola-odkleiłam się od Sylwii i przytuliłam mocno do jej siostry totalnie się rozklejając.

-Hej- wyciągnęłam rękę w stronę niższej z dziewczyn-Maja jestem-uśmiechnęłam się.

-Dominika-przyjęła dłoń i się przytuliła co mnie zaskoczyło.

-Weronika-wtrąciła wyższa i wtuliła się w moje ciało.

-Już was lubię-zaśmiałam się, a one mi zawtórowały.

-Artur nam o tobie opowiadał-powiedziała Wero.

-Tak i to aż za dużo-stwierdziła Domi.

-Nie wiem co mam na to powiedzieć-zaśmiałam się, a dziewczyny dołączyły. 

Domi i Wero poszły zjeść, a ja mogłam na spokojnie pogadać z Sylwią i Sysią. Stresowałam się, ale musiałam komuś to powiedzieć. Całą noc mnie to dręczyło.

-Dziewczyny-zaczęłam-Musze wam coś powiedzieć-mój brzuch skręcał się z bólu.

-Mów!-wykrzyknęły.

-Usłyszałam rozmowę Dominika z Arturem. Jak coś to nie podsłuchiwałam tylko miałam iść z Nadią do jego pokoju, a on akurat z kimś gadał przez telefon. Temo mówił, że Artur jest debilem, że nie może mnie oszukiwać, że on na mnie nie zasługuje i że Domino na to nie pozwoli.

-Wiesz o co mogło chodzić?-zapytała Sylwia.

-Właśnie nie mam pojęcia-pogrążyłam się w łzach.

-Gdzie on teraz jest?-zapytała Sysia.

-Też nie wiem-zsunęłam się po ścianie i ukryłam twarz w dłoniach cicho płacząc.

-Nie płacz-dziewczyny usiadły po dwóch stronach i mnie przytuliły.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wybiło ponad 300 wyświetleń za co bardzo wam dziękuję!! Z tej okazji za chwilę wstawię drugi rozdział!