CHAPTER TWENTY-FIVE - NO LUCAS

6.8K 154 2
                                    

Lucas's POV

Kanina pa ko naghihintay dito sa lobby ng hotel na tinutuluyan ni Kana at ng manager niya. Kanina pa umuusok ang ilong ko kakahintay sa kanya, sinusubok talaga ng babaeng yun ang pasensya ko, gustong gusto talaga ng babaeng yun na ginagalit ako.

Tumayo ako para sana umalis na at iwan siyang mag-isa para bahala na siya sa buhay niya at kung paano siya makakapunta sa venue, kung maglalakad ba siya o gagapang dahil wala akong pakialam. Ubos na ang pasensya ko at tapos na akong maghintay sa kaartehan niya.

"At saan ka pupunta Mr. St-Pierre?" bigla kong narinig ang boses ng nakakairitang babae sa balat ng lupa.

Kinuyum ko ang dalawang kamao dahil sa inis at galit at hinarap siya. Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa akin peru isa lang ang pumasok sa isip ko, she looks beautiful, stunning, gorgeous and all the nice compliments in the universe. She's wearing a red ball gown and red suits her, red is her color, it makes her look more classy and appealing. Red makes her look more of a delicate woman and less bad ass that she is. She looks like a princess waiting for her prince to come.

"Ano? magtitigan nalang tayo dito?" erase the classy and delicate from what i said earlier, she's still the witch that i knew.

"What the hell took you so long!" dumagundong ang boses ko sa buong lobby ng hotel, habang siya ay nabigla din sa biglaan kong pagsigaw. Nakatayo lang siya sa tatlong hakbang mula sa akin, hindi gumagalaw, nakaawang ang bibig at namimilog ang mga mata. "Ano? Maninigas ka nalang diyan? Hindi mo sasagutin ang tanong ko?" hindi gaya kanina, may kahinaan peru madiin parin ang tanong ko.

"Sinigawan mo ako?" mahina niyang saad habang dahan dahang lumalapit sa akin.

"Yes i did, you made me wait for gods sake Kana. No one ever dared to make me wait, no one wants a Lucas St-Pierre waiting!" tumigil siya nang halos isang dangkal nalang ang layo namong dalawa, magkasalabong ang kilay niya at nanginginig ang kanyang mga labi.

"Wala akong pakialam kung maghintay ka ng isang oras dito Lucas St-Pierre, wala akong pakialam kung ako lang ang nakapagpahintay sayo dahil unang-una hindi ko sinabing maghintay ka!" nanggagalaiti niyang saad.

"You really don't know me." fighting with her like this won't take us anywhere.

"Kilala na kita, dahil halos sa tuwing nagpapang abot ang landas natin hindi mo nakakalimutang isulat sa noo ko kung ano ka kaya tumabi ka diyan at pupunta ako sa launch mag-isa!" she's mad and it affects me, it f*cking affects me and now i regret what i just did which i shouldn't because she's nothing to me.

"You're not going anywhere Kana, naghintay ako dito kaya sasama ka sa akin." Hinawakan ko ang braso niya at hinila siya papunta sa sasakyang kanina pa naghihintay sa amin.

"Wow, nabigla naman ako at sobrang gentle man mo pala. Kung makahila ka naman akala mo naka running shoes ako, palit kaya tayo ikaw ang mag suot ng sapatos na suot ko at hihilahin kita gaya ng paghila mo sa akin at tingnan natin kung hindi sumobsub yang mukha mo sa lupa." reklamo niya habang lakad takbong nakasunod sa akin.

"Will you please shut up?" saad ko habang pinagbubuksan siya ng pinto.

"Shut up-in mo yang mukha mo!" sagot niya saka isinara ang pinto ng sasakyan ng pagkalakas lakas.

Pinikit ko ang aking mata saka huminga ng malalim bago ko pa siya masigawan ulit. She's never fails to make me mad everytime we cross paths, she never fails to see something wrong about me, about what i say about her and she will make a big fuss about it and rub it in my face until my skin bleeds.

I could go to the SPS launch without her actually, but tonight's a big night for my new business venture and she's SPS's face people expect us to come together. Her fans expect us to come together because of their "we are engaged" thing and we need to arrive there together because tonight will be the start of our pretend relationship, she doesn't know it yet but she will later. That thought just made my mood better, i don't know but pretending to be in a relationship with her will be fun, it'll be full of arguments, shouts and physicality for sure. This girl knows how to punch, it hurts as f*ck when she punched me while i was taking a nap, she took advantage of me that time, i was helpless and it took me a week before that f*cking black eye fade away. 

Habang nasa sasakyan ay tahimik lang siya, nakapatong sa lap niya ang dalawang kamay at nakatingin lang sa labas. Ano kayang iniisip niya? Maybe she's torturing and murdering me inside her brain or maybe i'm f*cking her hard in there. Did i just say that? D*mn Lucas what's wrong with you? Bago mo pa siguro maikama yang witch na yan ay bugbog sarado ka na sa kanya.

This is not good, i shouldn't think like this. Hindi pwede Lucas, she's not your type. You're into super models and not like her, you can't touch her Lucas. My mind is going crazy, dahil lang sa isiping yun ay nasira na ang tamang takbo ng utak ko ngayun. Muli ko siyang tiningnan at nakatingin din pala siya sa akin. Narinig niya kaya ang mga pinagsasabi ng utak ko? pareho kaya kami ng iniisip? Malabo dahil alam kung sa isip ng babaeng ito ay isinasara na niya ang kabaong ko. Ilang beses na siguro niya akong inilibing sa utak niya.

"Uupo lang ba tayo dito hanggang umaga? Kanina pa huminto ang sasakyan Mr.St-Pierre, hindi ba tayo bababa?" pagtataray niya na nagpagising sa akin sa katutuhanan.

This girl is really something. She's here to make my life miserable and i can't do anything about it because of SPS.

The Billionaire's GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon