The Billionaire's Girl

CHAPTER SEVENTY-TWO - LONG LOST HEIRESS

Kana's POV

Naranasan niyo na ba yung, ayaw niyo maging busy peru ginagawa kayong sobrang busy ng panahon? Nararanasan ko siya ngayun dahil dapat sana ay kasama ako ni Lucas sa Hawaii para sa business trip niya peru wala, hindi ako nakasama dahil kailangan ako dito sa Manila dahil sa hindi ko inakala na ganito pala ka sikat ang mga magulang ko na kailangan ko manatili para sa guestings at interviews ng mga international at local news channel.

Hilong hilo na nga ako dahil sa iba iba ang mga language ng nag iinterview sa parents ko at well english lang sa akin dahil wala akong alam na ibang language maliban sa tagalog at english. Buong araw ang schedule namin today at hindi pa kami nangangalahati ay sobrang pagod na ako.

"How does it feel that after twenty-three years you finally met your parents, your family." tanong sa akin ng isang reporter mula sa Italy.

"Well, it was hard for me to accept, it was so hard that i decided not to talk to them for  weeks and just let things sink in. But when I realized how lucky I am that I was given a chance to meet them and be with them, all the confusion, anger and fear was replaced with happiness." isang araw na pakikipagbuno sa englisan ang kinakaharap ko at ngayun palang ay medyo nauubusan na ako ng bala at hindi ko na alam kung tama pa ba ang pinagsasabi ko.

"You met when things are a little rough between you and Lucas, how did they react it?" dagdag niyang tanong.

"I was in the hospital when I met them and I didn't talk to them for weeks but I know and I can see that they are mad, when Lucas appears on TV my Dad would have this mad face that is so scary and don't ask about my brothers reaction, he broke some bones on his right hand because of it." napatawa silang lahat dahil sa sinabi ko at nasapo naman ni Elliot ang noo dahil sa pagbunyag ko ng resulta ng pagsuntok niya kay Lucas.

"What kind of sister is Kana or Ellise to you Elliot?" tanong naman ng isang lalaking foreigner din na reporter kay Elliot.

"At first I expect her to have a typical Filipina attitude since she lives here in the Philippines, but I was wrong because she got this fierceness that she got from Dad no question. She's stronger than me honestly and smarter I guess. She's the best sister too coz she can fix cars which I honestly can't." nagtawanan na naman ang lahat.

Habang isa isang tinatanong ng reporters ang mga magulang ko ay tumingin tingin ako sa paligid at sa mga taong nasa harap namin nang namataan ko si Anna sa pinakalikod ng mga reportes at cameramans. Peru nang makita niyang nakatingin ako sa kanya ay agad siyang umalis mula sa kinakatayuan niya.

Dapat sana ay kasama siya ni Lucas peru dahil may emergency daw sa kanila ay hindi na siya naisama ni Lucas at kumuha nalang ng staff sa SPI na pinagkakatiwalaan niya at pinampalit pansamantala kay Anna. May emergency peru anong ginagawa niya dito?

Dahil sa sunod sunod narin ang tanong na naibigay sa akin ay hindi ko na muling na check kung nanonood parin ba si Anna. Nang mag lunch break kami ay agad kong hinanap si Brandon na agad ko namang nakita dahil nagmamadali din pala siyang lapitan ako..

"After mag lunch ay retouch tayo hah." agad niyang saad habang inaalalayan akong maglakad.

"Nakita ko si Anna." saad ko.

"Ano namang meron kay Anna?" tanong niya.

"Sobrang weird ng nararamdaman ko sa kanya lately, iba na ang pakikitungo niya sa akin at sabi may emergency daw sa kanila kay hindi siya nakasama sa Hawaii peru may time siya na panoorin ang interview namin today?" puno ng pagtataka kong tanong.

"Naku, napapraning ka lang Kana o di kaya ay gutom lang yan." walang pakeng saad ni Brandon.

Baka nga napapraning lang ako o di kaya ay nagkataon lang na napadaan siya dito sa function room ng hotel nila Lucas na ginaganapan ng interview at napagpasyahan na manood sandali. Agad kaming pumunta sa table na para sa amin ng pamilya ko at ni Brandon. Hindi na namin kailangan lumabas dahil sa likod ng pinagdadausan ng interview ay may mga nakahandang table at pagkain para sa lunch namin at mga reporters na mula pa sa ibat ibang bahagi ng mundo.

"#thelonglostheiress trending na worldwide sa mga social media Kana." biglang saad ni Brandon na busy kakacheck ng social media accounts ko.

Lucas

Saw a little bit of your interview, you look stunning Love. Sorry can't watch the whole interview because of the time difference and i still have a long day ahead of me tomorrow. I promise I will call you tonight (your night). I love you and I miss you.

Napangiti ako nang pag bukas ko ng phone ay message niya ang una kong nakita. Para akong timang na napapangiti habang nakatingin sa phone ko, gusto ko sana siyang replyan peru papamiss muna ako at mamayang pag tawag nalang niya ko nalang ibubuhos ang lahat ng kilig ko.

"Are you alright Baby?" tanong bigla ni Mommy.

"Yeah, I'm fine." nakangiti kong sagot.

Nag focus na ako sa pagkain nang isa isa nang na serve ang pagkain. Dahil sa sobrang guton namin ni Brandon ay wala kaming paki at kain lang kami ng kain kung ano man ang inilalagay ng waiters sa table namin. Peru hindi naman yung kain na parang kami lang dalawa ang nandito at bahala kami kahit mag mukha kaming parang katapusan na ng mundo ang pagkain namin. Sabi pa ni Brandon, gutom na may class daw kami ngayun.

Isang oras lang ang lunch break namin kaya pagkatapos kumain at mag retouch at balik ulit kami sa mini stage na inihanda para sa event na to.

"Who helped you survive alone Kana?" tanong ng isang matandang reporter na may spanish accent.

"A lot of people helped me actually, I wouldn't survive if they didn't help me. The people in the squatters area where I lived after I left the orphanage helped me a lot. Brandon is one of the many people who helped me in the squatters area and stayed with me through everything. Because of him I got the modelling stint in SPI and there I met Lucas and because of Lucas I met my brother Elliot. I met the most important people in my life because of Brandon and thank you isn't enough for everything that he did for me." nakita kong medyo naluha si Brandon habang nakatingin sa akin, isang matamis na ngiti naman ang ibinigay ko sa kanya.

Tintingnan ko si Brandon peru may umagaw ng atensyon ko at yun ay si Anna na nasa kinakatayuan na naman niya kanina peru ngayun ay may katabi na siya na pamilyar sa akin.