''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?''
---
Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.Bölüm : Darmaduman *O ağaç devrildi... Biz altında kaldık."
(Zeynep'in Anlatımıyla)
Gözlerimi araladığım hava beklediğim hava değildi... Gözlerimi güneşli aydınlık bir sabaha açmayı planlarken gecenin bir yarısı uyandığımı fark ettim zifiri karanlıkla göz göze geldiğimde. Bir an için kafamın kendi kendine yaşadığı ufak bir gelgitle yatağımda doğruldum ve kendi kendime bulunduğum anı, zamanı ve mekanı sorgulamaya başladım... Bir an için düşündüm, neredeyim ben? Odamda mı? Onur'un evinde mi? Bugün günlerden neydi? Birkaç gündür yaşadığım her şey gerçek miydi? Yoksa tamamı bir rüya mıydı?
Başımın tüm bu sorularla dönmeye başladığını hissettikten iki saniye sonra gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Kendimi yatağıma atıp gözlerimi bir daha açmadım ve uykuma geri döndüm.
Gözlerimi, bu kez beklediğim havaya açtığımda gece yaşadığım ara ara uyanmaların tamamı yüzünden asla uykumu alamamış ve dinlenmek yerine çok daha yorgun uyanmıştım. Gözlerim önce komidinimin üzerinde duran telefonuma, sonra odama kaydı. Odamı sebebini bilmediğim bir yabancılık hissiyle inceledikten sonra telefonumu elime aldım. Gruptan ve Onur'dan ayrı ayrı mesajlar vardı. Önce grup konuşmasına girdim...
*CİNAYET ADLI GRUPTAN BEŞ YENİ MESAJINIZ VAR*
"Burak : Günaydın yeni sözlü çiftimize ve grubumuzun sapları ben ve Mert'e."
"Mert : Abi neden Seda Sayan'ın program sunuşları gibi bir giriş yaptın şimdi? Sözlü çift filan..."
"Burak : Sözlü değiller mi abi? Ne diyeyim şimdi, evlilik teklifi edilmiş ve kabul edilmiş çift mi diyeceğim? Aralarında evlilik teklifi söz konusu olmuş ve teklif onaylanmış çift mi diyeceğim? Sözlü çift işte..."
"Mert : Burak lütfen o elindeki telefonu yavaşça yere bırak ve uyumaya devam et ya. Gerçekten beyninin çalışma sistemini anlamak o kadar zor ki."
"Burak : Bir beynim olduğunu ilk kez kabul ettin... Bu da güzel."
Grup konuşmalarını okuduktan sonra çıkıp Onur'un mesajlarına girdim. Onur'dan bana mesaj geldiğini görmek hayal gibiydi... Altı aydır ilk kez onun ismini telefonumun ekranında görüyordum, okuyordum, ona cevap yazabiliyordum...
