''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?''
---
Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı...
Yukarıdaki şarkı bölümün içinde geçiyor, o yüzden okurken mutlaka dinleyin^^ Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayıın :') İyi okumalar^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16. Bölüm : Her Şey Daha Farklı Olabilirdi.
*Ama olmadı... Yapamadık...*
"Bunların ikisi de kız sanırım, abi iki tane kızım oldu ağlayacağım sanırım ya. Kız babası olmak harika bir şey. Umarım siz de bir gün bu duyguyu tadarsınız."
Gecenin ilerleyen saatlerine kadar Gece ve Ay'la oynadık. O kadar ufaklardı ki hepimizin avucuna sığıyorlardı. Avuçlarımızdan bize öyle masum bakıyorlardı ki sanki içimiz onlar baktıkça temizleniyordu. Sanki gözleriyle bütün karanlık geçmişimizi alıp götürüyorlardı, bize tertemiz yeni bir gelecek vadeder gibi bakıyorlardı. Dünyaya geleli birkaç gün olduğuna emindim, çünkü ufacıklardı. Ama gözleri yıllardır bu dünyada görmüş geçirmiş gibi bakıyordu. Dünyada yaşamamış, sadece görmüş geçirmiş gibi. Bu dünyada yaşayıp bu kadar temiz gözlerle bakabilmek mümkün değildi çünkü. Sadece uzaktan bir yerlerden izleyip bu gözlerle bakabilmek mümkündü bu dünyada. Sanki gökyüzünden bizi izleyip, bizi seçip gelmişlerdi hayatımıza. Burak'ı seçmişlerdi, beni seçmişlerdi, Onur'u, Mert'i. Başka kime gitseler bu kadar güzel isimleri olurdu mesela? Başka hangi kedinin ismi Gece'ydi, Ay'dı. Onur eli değen her şeyi güzelleştiriyordu. Gözünün değdiği her şeyi iyileştiriyordu. Gözleri şimdi kendine değmişti, herkesi iyileştirmişti, artık sıra kendini iyileştirmesindeydi...
"Yarın okulda balo provası olacakmış." Mert'in cümlesine üçümüzde şaşkınlıkla tepki verdik.
"O ne abi? Ne yapacağı kıyafetleri gidip dans filan edip prova mı yapacağız?"
"Hayır oğlum ya. Baloda konser verecek grup yarın okul bahçesinde prova yapacakmış. Biz de gidip izleyelim."
"Hangi grup geliyor?" diye sordum merakla.
"Yedinci Ev diye bir grup. Hiç duymadım." Heyecanla atladım.
"Benim çok sevdiğim bir grup, ciddi misin? Baloda onlar mı çalacakmış!"
"Evet, büyük ihtimalle grubu tek tanıyan sen olacaksın."
"Maalesef sizin gibi ruhu ölülere müzik yapan bir grup değil. Merak etme çok fazla tanıyan olacaktır." Gözlerimi devirdim. Sevdiğim şarkılara, şarkıcılara, gruplara laf edilmesine tahammül edemiyordum.
"Ben tanıyorum." diye mırıldandı Onur oturduğu yerden. O an şok içinde ona döndüm,
"Sen... Yedinci Ev'i tanıyor musun?" Etkileyici bir ciddiyetle başını salladı.
