EKİP

1.Bölüm : Giriş

Ekibe katıldığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz..
(13 Temmuz 2019)

×××

"Pelin!"

Adımı duymam ile birlikte hemen kalktım. Birkaç dakika etrafıma baktıktan sonra bürodaki masada uyuyakaldığımı fark ettim. Daha sonra seslenen kişiyi görmek için başımı kapıya çevirdim. Sinan Başkomiser sesleniyordu bana.

"Birkaç gündür çok yoğun çalışarak vakamızı tamamladığımız için biraz uyumana müsade ettim. Belli ki çok yorulmuşsun. Şimdilik burada bir iş yok, birazdan eve gidebilirsin."

"Sağ olun başkomiserim."

"Sen bunu çoktan hak ettin Pelin. Son vakada sayende çok ilerleme kaydettik. Bu ödülsüz kalmamalı, öyle değil mi?"

Tam olarak ödülden kastı neydi anlamadım. Ben meraklı gözlerle Sinan Başkomiser'e bakarken o lafa girdi.

"Hulusi Amir seni bekliyor. Git bir konuş bakalım."

Hulusi Amir bu karakolun adeta okul müdürüydü. Emekliliğine birkaç yıl kalmış yaşlı başlı bir adamdı. Artık yönetim işleriyle uğraşıyordu.

Hemen lavaboya girip uykumun tamamen açılmasını sağlamak için yüzüme su çarptım. Üstümü başımı düzelttikten sonra odasının yolunu tuttum. Kapıyı tıklatıp o boğuk sesiyle "Gel." dediğini duyunca içeri girdim.

"Amirim beni çağırmışsınız."

"Hoş geldin kızım. Geç şöyle otur."

Eliyle gösterdiği sandalyeye oturup merakla diyeceği şeyi bekledim.

"Pelin, yıllardır bu karakolda çalışıyorsun. Daha çömez bir polisken ilk vakanı bile burada çözdün. Kısa bir sürede yükseldin ve hatta Sinan'ın ileri düzey ekibine bile dahil oldun. İlk geldiğinde anlamıştım zaten sende bir şeyler olduğunu... Neyse, lafı fazla uzatmayayım. Sinan komiser bu son olayda gösterdiğin ilerlemeyi gelip bana güzelce anlattı. Ben de uzun süredir düşündüğüm projeyi hayata geçirmeye karar verdim. Özel bir ekip kurmak istiyorum."

"Be-benim de mi o ekipte yer almamı mı istiyorsunuz?" Duyduklarıma inanamayarak Hulusi Amir'in cevabını bekledim.

"Senin o ekibin şefi olmanı istiyorum."

"Ne? Benim mi? Gerçekten mi?" Kendi ekibim... Yıllardır hayalini kurduğum bir ekip. Benim başında olduğum bir ekip. Rüyada mıydım acaba hâlâ?

"Pelin, daldın gittin kızım. İstemiyor musun yoksa?"

"Tabii ki istiyorum. Beni buna layık gördüğünüz için nasıl mutlu oldum anlatamam. Peki ne zaman kuruluyor bu özel ekip?"

"Yakın zamanda kurulmuş olacak. Ben ekibine girecek üyeleri kendin seçmeni istiyorum. Farklı karakollardan bir sürü polis adayı var. Hepsini bir dosya yaptırdım. Seç bakalım onlardan birkaç tanesini. Bana haber vermeyi ihmal etme sakın. İki güne ayarlarsın değil mi?"

"Olmuş bilin amirim. Çok teşekkür ederim. Hemen adaylara bakacağım." Hulusi Amir'e bilmem kaç kez teşekkür edip odasından çıktım ve ofisimize gittim. Sinan Başkomiser'i sandalyede oturmuş beni beklerken buldum.

"Ödülünü beğendin mi?" diye sordu.

Sinan Başkomiser kendisiyle çalışmayı çok sevdiğim biriydi. Dört yıldır onun ekibinde Cenk ve Emreyle birlikte çalışıyorduk. Şimdi onun sayesinde kendi özel ekibim kurulacaktı. Dayanamayıp sarıldım ona.

"Çok teşekkür ederim. Sizinle çalışmak benim için bir onurdu. İyi ki varsınız."

"Seni ekibime kattığım o günü çok iyi hatırlıyorum. Bir o zamana bir bu zamana bakınca nasıl kendini geliştirdiğini görebiliyorum. Birçok şey öğrendin bu ekipte. Şimdi seni kendi ekibinin lideri olarak görme düşüncesi beni nasıl gururlandırıyor anlatamam."