EKİP

19. Bölüm : Vücut Sıcaklığı

Dikkat, dikkat!

Bolca Ateş'e düşeceğiniz bir bölüm olacak. Başta rubamsalepe olmak üzere hepiniz hazırlıklı olun sjdbsnsj.

Keyifli okumalar...

×××

Gözlerimi yeni bir sabaha aralamamla Ateş'in yüzünü görmem bir oldu. Üstelik sarmaş dolaştık!

Hemen kolumu üzerinden çektim. Daha sonra belime sardığı kolunu dürterek ona seslendim.

"Ateş..."

Uyandığında gözlerini gözlerime dikerek bir süre baktı. İçeri sızan güneş ışığından mıdır nedir, yemyeşil gözleri daha bir yeşil görünüyordu.

Sonunda neler olduğunun farkına varmış olacak ki hızlıca yataktan kalkıp bana döndü.

"Biz dizi izliyorduk en son. Kahretsin ya, burada mı uyumuşum ben? Pelin gerçekten çok özür dilerim. Neyse... O zaman ben şey yapayım, şey... Ne yapayım? Ha, doktor... Evet, evet ben gidip doktorunla konuşayım. Bakalım ne zaman taburcu olacakmışsın."

Cevap vermeme fırsat bırakmadan odadan çıktığında yüzümde bir tebessüm asılı kaldı. Tekrar içeri geldiği zaman bakışlarını duvara dikerek konuştu.

"Birazdan çıkabilirmişsin."

Ateş hastane işlemlerini hallederken Yusuf ise son kontrolü yapmak için yanıma gelmişti.

"İyi misin?"

Papağan gibi herkes bu soruyu tekrarlamak zorunda mıydı?

"İyiyim." dedim gülümseyerek.

"Bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun?"

Şaşkınlıkla yüzüne baktım. "Neyi?"

"Bir sevgilin olduğunu."

"Bir sevgilim mi varmış?"

Kaşlarını çattı. "Dalga mı geçiyorsun Pelin, yanındaki adam senin neyin?"

"Ateş'ten bahsediyorsun..." dedim aydınlanmış gibi. "Hayır, sevgilim değil o."

Alayla gülümsedi. "Tabi tabi, ben de karşı cinsten arkadaşlarımla sarmaş dolaş uyurum zaten."

"Biz dizi izliyorduk..."

"Tamam, inandım."

"Ama konuşmama izin..."

"Test sonuçlarında bir sorun yok. Şu uyuşturucu meselesine gelecek olursak, bir psikoloğa danışmanı tavsiye ederim. Son olarak, gelmeyeceğini bilsem de kontrol için bir ara hastaneye uğramanı öneririm. Geçmiş olsun." dedikten sonra hızlı adımlarla odadan çıktı

Olmayan sevgilimi ona söylemediğim için trip atıyordu!

Bunu boşverip ayakkabılarımı giymek üzere eğildim. Fakat bağcıklarımı bağlarken ellerim aşırı derecede titriyordu. Görmezden gelmeye çalıştım, çünkü korkuyordum...

●●●

O gün Ateş beni eve bıraktı. Sonraki üç gün oldukça sıkıcıydı. Hulusi Amir birkaç gün işe gitmemi yasakladı. Didem de dışarı çıkmama izin vermedi! Anlayacağınız tüm gün evdeydim.

Didem mutlu olayım diye elinden geleni yapıyordu. Hatta bir gün börek bile yapmıştı ama tadına bile bakmadım çünkü hastaneden çıktığımdan beri iştahım kalmamıştı.

Asıl sorun şuydu ki titremelerim hâlâ devam ediyordu. Hatta bazen durup dururken hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Tabi bu zamanlarda kendimi tuvalate kapatıyordum.