(JENLISA ) The Stranger Ghost

CHAPTER 115

( Kinabukasan )

Masayang nagising si Lisa dahil sa nangyari kagabi at mabilis itong bumangon oara magmorning routine at makapagluto ng Breakfast. Sakto namang walang pasok ngayon kaya nagisip siya na pwede nilang puntahan ni Jennie. Nang biglang may kumatok ng malakas sa Pinto niya..

UNCLE: Lisa buksan mo to!

LISA: Hmmm ang aga naman ni Uncle bakit kaya?

Nagtungo naman agad si Lisa sa pintuan para pagbuksan ang Uncle niya. Nang mabuksan na niya ang pinto ay bumungad sa knya ang namumutla niyang Uncle at napakaseryoso ng mukha.. bumalik si Lisa sa kusina para maayos na niya yung almusal na niluto niya kasunod ang Uncle niya..

LISA: Sakto uncle kakaluto ko lang ng breakfat, saglit ihahain ko na. Sabay na tayo kumain..

UNCLE: Lisa. May importante akong sasabihin sayo..( seryosong seryoso namang mukha nito )

LISA: Ano naman yun Uncle? ( nagaayos pa din ng pagkain at tumingin sa Uncle niya )..... mukang importante talaga yan ahh? Grabe seryoso nang mukha niyo ee hahaha.. ( pagbibiro nito )

UNCLE: Hindi ako nakikipagbiruan sayo Lisa...

LISA: Easy Uncle, pinapatawa lang kita. Masyado naman kayong seryoso kasi..

Masayang sabi ni Lisa sa Uncle niya.. dahil nga sa good mood ang gising niya kaya hindi niya maiwasan maging masaya talaga..

UNCLE: Lisa ang Papa mo ayaw mo ba siyang dalawin ngayon?..

Nawala naman ang ngiti ni Lisa ng marinig niya ang about sa Papa niya..

LISA: Uncle nagbibiro ba kayo?.. dadalawin ko yung taong inabandona ako ng 15 years?.. seryoso kayo? Kayo nalang bumisita kung gusto niyo..! Ayoko siyang makita! Galit ako sa kanya!.. ( at aalis na nga ito sa kusina para pumasok sa kwarto ng sinigawan siya ng Uncle niya )

UNCLE: Lisa!!! Makinig ka naman sakin kahit ngayon lang!!!

LISA: Wala akong panahon Uncle kung si Papa lang paguusapan natin!! ( patuloy ang paglalakad niya papunta sa kwarto niya )

UNCLE: LISA!!!!! TUMIGIL KA MUNA SAGLIT, HUWAG KANG BASTOS!!!!( naiiyak na sa galit ang Uncle niya )

Tumigil naman si Lisa at humarap sa Uncle niya...

LISA: Ano pa ba gusto niyo sabihin sakin Uncle!.. Wala akong panahon sa ganyan! At Ayokong dalawin si Papa ayoko siyang makita! ( ramdam na ramdam ang galit sa mga mata ni Lisa )

Huminahon naman ang Uncle niya at sabay nagsalita..

UNCLE: Lisa.... Ang Papa mo...... Patay na siya.... kahit ngayon lang sa huling pagkakataon makita mo yung taong wala ibang inisip kundi kapakanan mo.. ( naiiyak na sabi nito )

Nanlaki ang mata ni Lisa sa sinabi ng Uncle niya..

LISA: Nagbibiro lang kayo diba?!... ( pinipigilan niya ang iyak niya )

UNCLE: Hindi ako nagbibiro Lisa, sasamahan kita sa Funeral ng Papa mo ngayon.. kahit ngayon lang Lisa, kailangan ka ng Papa mo..

Hindi na nakagalaw si Lisa sa kinatatayuan niya at pilit niyang pinipigilan ang pag iyak niya. Kailangan niyang maging matigas.. At pumayag na nga siyang sumama sa Uncle niya sa Funeral..