(JENLISA ) The Stranger Ghost

CHAPTER 37

( FLASHBACK )

UNKNOWN: Kasalanan mo! Kaya ako nagkaganito! Kailangan mong mamatay! ( sabi nung Long hair ang buhok at blurred yung mukha )

JENNIE: Wag Please maawa ka!! Huwag mo akong Patayin please! Wag ! ( Pagmamakaawa nito )

UNKNOWN: Hinding hindi kita bubuhayin!!! ( galit na galit nitong sabi sabay saksak sa knya )

JENNIE: WAG!!!! ( hanggang sa tuluyan na siyang sinaksak )

Pagkasaksak sa kanya nung Long Hair ang buhok ay biglang napunta yung memories nya sa hospital ulit na ipapasok na siya Blurred pa din yung Name ng Hospital, Hanggang sa naipasok na siya sa loob at may umiiyak na matandang babae sa harap niya... Nang hindi na makayanan ni Jennie ang nakikita ay Napaupo na siya sa sahig at bumalik na ulit siya sa realidad..

( END FLASHBACK )

JENNIE: A-ano yun?! Bakit hindi ko pa din makita ng malinaw! ( sinasabi niya ito habang naghahabol ng Hininga ) Sino yung Long Hair na tao na pumatay sakin at sino yung matandang babae na umiiyak! ( sabay sapo nya sa ulo niya )  Shocks! Ang sakit ng Ulo ko!....

Ng makaMove na ulit si Jennie sa Nakita nyang pangyayari sa isip nya kanina ay Bumalik na ito kung san siya iniwan ni Lisa, pero nakatulala pa din ito dahil sa naguguluhan pa din siya...

JENNIE: Haysss Hindi ko na ata talaga makikita ang nakaraan ko ( habang nagkukuyakoy at nakaupo sa upuan bago huminga ng malalim ) paano ako nito makakatawid sa kabilang buhay, nakakalungkot naman.... ( kinakausap niya ang sarili niya hanggang sa may tumawag sa kanya )

GHOST FRIEND OF JENNIE: Jennie-ya!!!

JENNIE: ( napatingin ito sa taong tumawag sa kanya ) Oh Unnie ! ( biglang tayo nito sa upuan )

GHOST FRIEND OF JENNIE: ( papalapit ito kay Jennie ) Ano ginagawa mo dito? ( masayang tanong niya )

JENNIE: Ah may hinihintay kasi ako Unnie, Ikaw bakit ka nandito???

GHOST FRIEND OF JENNIE: Ah si Ms. Saviour ba hinihintay mo? Hihihihihihi.. ( mapangasar na tawa nito )

JENNIE: Ah oo Unnie, may sinamahan kasi siya na mamasyal tpos pinaiwan niya ko dito para daw hindi ko sila maistorbo. Ikaw bakit ka nandito unnie?

GHOST FRIEND OF JENNIE: Aww... Hmmmm well ako kaya ako nandito may bago akong Baby na nakita. At dito siya lumiko kaso pag pasok ko naman ang bilis niyang mawala tsss.. ang bilis kasing maglakad tska ang dami tao dito sa park...

JENNIE: So iniwan mo na ung Baby mo dun sa Restaurant? At ito naman ang bago mong Biktima na pahihirapan?..

GHOST FRIEND OF JENNIE: Grabe ka naman sa pahirap Friend! Hndi ko naman sila pinahihirapan, pumapasan lang naman ako sa likod nila ahh... tsaka promise ito na ung last ko kaya hindi ko na siya pakakawalan !!

JENNIE: Oo nga unnie, pumapasan ka lang sa likod. Kaso nga yung weight mo ( tinuro yung katawan ng friend niya kasi nga mataba ito ) iyan ang magpapahirap sa kanila....

GHOST FRIEND OF JENNIE: Nakooo shhhhhh, wag ka ng magsalita baka marinig ka nila...( tinakpan ang bibig ni Jennie )

JENNIE: ( Tinanggal dahan dahan ang kamay ng kaibigan sa knyang bibig ) Unnie, Multo tayo remember??

GHOST FRIEND OF JENNIE: Ay Oo nga pala hehehehe... Osya Aalis na ko, hahanapin ko pa ang Future Baby ko ahh.. Baka nawawala na yun ee...( habang unti unti na itong naglalakad palayo )

JENNIE: Sige na Unnie. Goodluck! Wag mo masyadong pahirapan! ( sigaw nito hanggang sa mawala na sa paningin nya yung kaibigan )