SOMEDAY

CHAPTER 32

"M-momma!"

"Mimi!"

"Mami!"

"Wakey mommy!"

Nagising ang kaluluwa ko dahil sa mga matitinis na boses ng mga bulilit ko.

Nang imulat ko ang aking mga mata ay napangiti ako nang makita silang nakapalibot sa akin, na para bang naghihintay na maimulat ko ang mga mata ko.

Kinusot ko muna ang mga mata ko, pero hindi parin ako bumabangon.

"Mami, why are you sho tulog mentika." Ang cute-cute talaga nitong si Aphelion.

Medyo nahihirapan pa sila sa pagbigkas ng ibang letra dahil sa murang edad nila, pero maiintindihan naman ang mga sinasabi nila kahit papaano.

"You shed, yow will take us to shekol! I want to go to, shewokol? Shekol? Shekol, momma!" Natawa ako sa paghihirap ni Agapov na masabi ang school.

"Ish not shekol, little brother. Ish iskol." Pangongoreksyon naman ni Alastair sa kapatid.

"Ah. Ishkol! "

"Yeah."

"Mimi, I'm hungry." Singit naman ni Ashford.

"Okay, babies. You better take a bath na." Ani ko naman at bumangon na.

"Mami, we already penis." Inosenteng sagot ni Aphelion.

Napatakip ako ng bibig upang magpigil sa pagtawa. Tumingala pa ako para hindi talaga matawa. Naluluha na nga ako sa pagpipigil.

"A-Aphelion..." Kinagat ko pa ang ibabang labi ko para mapigil sa pagtawa. "I-its not penis, okay? It's finish or finished. A penis is your little snake down there." Isinenyas ko pa ang mga gitna nila.

Nakapajama pa kasi sila at basa pa ang buhok. Siguro ay tinulungan sila ng nanny nila sa pagligo pero hindi pa sila binihisan.

"But Tita Sam said ish called titi like Tito Michael's and Tito Fykes'. Ahh, sho dish is penish. " Tumango-tangong sabi naman ni Agapov.

Naku, 'yong nakakatandang kapatid ko talaga! Kung ano-anong tinuturo sa mga anak ko.

"Mommy, why ish this little bird we have, sometimes tumatayo?" Inosenteng tanong naman ng panganay ko.

"It's because baby, it means they are angry. So don't let your little snake get angry, okay?"

"Okay!" Sabay-sabay naman nilang sagot.

Nakakatuwa talaga ang mga anak ko. Nakakawala ng pagod. Sa tuwing inaatake na naman ako ng katamaran ay ang makita lang sila ay nawawala na ang pagod ko.

Kung ganito naman ka cute ang mga bubungad sa akin araw-araw ay nakakagising talaga ng kaluluwa.

"By the way, bakit hindi pa kayo nagbibihis? At sinong nagpaligo sa inyo?" Tanong ko habang sinusuklay ang mga buhok nila.

"Momma, nanny help us took a bath earlier. Pewo marunong naman po na kami, konti." Sagot naman ni Agapov.

"And we didn't bihish yet, because we don't our clothes get dirty. We will bihish later, mommy." Sabat naman ni Alastair.

"Talaga? Naku! Ang bi-big boys na ng mga babies ko!"

"Talaga, mommy! Kaya we want to go to iskol na!"

"Hahaha. Sige, maliligo na muna si mommy at magbibihis. Magbihis na din kayo, para pagkatapos ko ay go na tayo. Okay?!"

"Yes, momma!"