***MİNİ GİRİŞ BÖLÜMÜNÜ KESİNLİKLE OKUYUNUZ.
Ben içimdeki şeytanı öldürmüş bir zebaniydim belki ama o...
O, şeytanın cennetten kovulmamış ilk hali gibiydi. Öylesine zarif, öylesine güzel, ve de öylesine yalan...
Dudakları açıkta kalan boynuma küçük...
Bana İnstagram hesabımdan da ulaşabilirsiniz. Orada aktif oluyorum ve sizlerle daha samimi bir ilişki kurabiliyorum. Oraya özel paylaşımlarımız var.
İnstagram : hilaleasar
Bölüm Şarkısı/-ları :
Çok öptüüüm ♥
Keyifli Okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni öldürdüler..." dedim düşüncelerimi saklama gereği duymadan. Gözlerinde yine bir şeyleri oturtamayacağım bir ifade belirdi. Artık bana çok yakındı. Uzansa elimdeki silahı bir çırpıda yok edebilirdi ama yapmıyordu.
Sanki o silahı düşürmemi istemiyor, zamanı geldiğinde kullanmamı istiyordu.
Kullanacaktım.
Onun için.
"Ama ben yaşamak istemiştim..." Ve bana doğru kendinden emin bir adım daha atarak gözlerini gözlerime dikti. Öyle yakındı ki artık gözlerindeki koyuluğun her bir tonunu ayırt edebilir, bir ağlayıp bir öfke krizine girmekten nemlenmiş olan kirpiklerini sayabilirdim. Buz gibi bir görüntüsü vardı karşımda. Sarsılmaz, yıkılmaz ve asla kaybetmeyecek bir adam varmış gibiydi karşımda şu an. Bu zamana kadar hep Haldun Yılmazer'i narsist bulurdum ama şu anda karşımda gördüğüm gözlere baktığımda Haldun Yılmazer bile bencil gelmiyordu gözüme. Hasta bir adamın yüzüne baktığınızda yıkılmışlık görürdünüz... Ben karşımda dimdik duran bu hasta adamda, içinde iyilik barındırmayan tüm kötü şeyleri görüyordum. Narsistlik. Acımasızlık. Sadistlik ve tıbbi olarak adını veremeyeceğim bir çok şey...
"Babaanneni ben sakatlamadım Umay. O zamanlar bunu yapabilecek bir gücüm olduğunu düşünmüyorsun değil mi?" dediğinde yeni bir gerçekle karşılaşacağımın farkına vararak derin bir nefes aldım ve yüzüme çarpılan gerçekler adlı tokadın acısını hissetmeyi bekledim.
"Babaannen Zerrin'in Egemen'e hamile olduğunu öğrendiğinde Faysal'a söylemek istemişti. Deden buna izin vermedi."
Bunu babaanneme dedem yapmıştı...
O acıyı hissettim.
"Ve biliyor musun? Bana yalvardı. Torununun, Egemen'in ölmemesi için o kadın bana yalvardı. Şeref Erden'i engelleyemeyeceğimi bile bile bana yalvardı!!" Acıyla yutkunurken gözlerine vuran bir öfkeyle göğsü hareketlenmeye başlamıştı.
"Senin aptal baban her şeyden habersizken ben Zerrin için canımı ortaya koydum! Haldun, dedenin emriyle annen Züleyha'yı Faysal'la tanıştırdı. Evlenmelerini istiyordu. Böylelikle Zerrinden uzak tutacaktı oğlunu. Bilmediği bir yabancıdansa kızı gibi gördüğü bir öğrencisinin oğluyla evlenmesi daha doğruydu onun için. " Bunca yıllık ömrümde yaşadığım hiçbir saniyeye ait olmadığımı o an bir kez daha hissettim sanki. Bu hikayenin yeri geldiğinde piyonu, yeri geldiğinde şah'ı ve yine yeri geldiğinde bir satranç tahtası bile olmuştum. Figüran, başrol ve mekanı...
