talk to me

talk to me(part 45)

کوک شوکه و گیج به تهیونگ نگاه میکرد‌...

پسرکوچولوی گمشدش؟...منظورش  چیه؟...

تهیونگ نیشگون ناگهانی ای از رون کوک گرفت که اخ ریزی از بین لباش در رفت.‌..

_دیدی میتونی بیب؟(پوزخند)

کوک نمیدونست از لقب جدیدش خوشحال باشه یا از گندی که زده...

*لطفا کمربندتونو ببندید جناب...

نگاهش و از کوک گرفت و سرتکون داد و کمربند خودشو بست...

جونگ کوک با ترس به روبه رو خیره شده بود و ارزو میکرد زودتر از این شرایط لعنتی خلاص شه...

تهیونگ_خب...حرفی نداری؟

جونگ کوک اب دهنشو قورت داد و سرشو به معنی نه تکون داد...

تهیونگ با عصبانیت دستشو روی دسته ی صندلیش کوبید و چشماشو بست...

_خیلی خببب...بالاخره که میفهمم...

.............

×م‌...منم...همی...نطور...

با خجالت و به سختی گفت و سریع پتو رو روی سرش کشید...

سان با خنده سرشو عقب برد و از اتاق بیرون رفت...

÷منم همینطور؟...یعنی چشمای منم دلیل زنده بودنشه؟...یا...من منبع آرامششم...چرا انقد دو پهلو و خجالتی حرف میزنه؟...

><کی بابایی؟...داری با خودت صحبت میکنی؟...

سان به ووجین که دم در منتظرش بود نگاه کرد...

÷عاااه‌.‌..عسلم مگه نگفتم برو تو اتاق تا من بیام؟

><نگران وودونگی بودم‌...

سان ووجین و بغل کرد و توی اتاق رفت...

÷نگران نباش عزیزم خوب میشه(لبخند)

ووجین روی زمین نشست و کتاب و دفترشو جلو کشید...

><باید بوسش میکردی!

سان با تعجب به ووجین نگاه کرد و ابروشو بالا انداخت...

÷ها؟...چی؟..

><بووووس...اینجوری سریع خوب میشد...دردشم یادش میرفت...مثل من که همیشه بوسم میکنی!