Miniaturki || HP

Artur Weasley x Lucjusz Malfoy

Blondwłosy mężczyzna biegnie przez korytarz i równocześnie patrzy za siebie. Musiał się upewnić, że nikt go nie śledzi. Wydaje się to niemożliwe, aby ktoś go śledził w jego własnej posiadłości, ale ostrożności nigdy za wiele. Mężczyzna zwolnił i przeszedł do marszu. Przechodził przez labirynt korytarzy i próbował przypomnieć sobie, do którego pokoju miał iść. Nie udawało mu się, dopóki nie usłyszał łagodnego męskiego głosy, który go wołał. Nasłuchiwał głosu, aż nie trafił do pokoju, gdzie znajdował się właściciel głosu. Blondyn otworzył drzwi i rzucił laskę na leżący koło fotel. W pokoju znajdował się rudowłosy mężczyzna, który oglądał widok zza okna.

  - Nikt Cię nie przyłapał? - zapytał się rudowłosy

  - Weasley, nie denerwuj się, bo żyłka Ci pęknie - odezwał się blondwłosy

Rudowłosy odwrócił się od okna i spojrzał na swojego kochanka. Nikt by się spodziewał, że ze wszystkich partnerów jakich miał, on zakocha się w nim. Każdy, kto znał ich tajemnice, wiedział, że ta dwójka ludzi są jak dwa przeciwieństwa. Dosłownie jak ogień i woda. Lucjusz Malfoy i Artur Weasley przedstawiali dwa odmienne środowiska, pozycje, tradycje czy wartości. A jednak, jakimś cudem los połączył tych dwóch mężczyzn.

Malfoy oraz Weasley. Ludzie mówili o nich różnie, ale jedno było pewne. Nienawiść utrzymywała się pomiędzy tymi dwoma rodzinami. Szczególnie między dwoma głowami rodzin. Artur oraz Lucjusz. Można było wyczuć pomiędzy nimi nienawiść. To wszystko było pokręcone. Tak jak historia ich miłości.

Pewnego dnia, Ministerstwo postanowiło naprawić jeden aspekt, który tkwił w społeczeństwie. Obsesja na punkcie czystości krwi. Dlatego Ministerstwo stworzyło duety czarodziej, który będą pracowali w parze, aby lepiej się zintegrowali i aby wszelkie stereotypy zostały zniszczone. W poniedziałek każdy czarodziej z niecierpliwością szedł do pracy. Byli ciekawi z kim przyjdzie im pracować oraz czy pomysł Ministerstwa wypali. Lucjusz jako jedyny nie był zachwycony tym pomysłem.  Malfoy gardził ludźmi niższego sortu oraz nie podobało mu się, co będzie działo się w Ministerstwie. Ten pomysł miał trwać przez 5 tygodni, później wnioski po tym okresie czasu miało dać znać czy pomysł wypalił.
Niestety, wtedy na nieszczęście Lucjusza, został dopasowany z Arturem Weasley'em.

Pierwszy tydzień dla nich był ciężki. Bardzo ciężki. Nie odzywali się do siebie. Rzucali w siebie morderczymi spojrzeniami i siedzieli z dala od siebie.
Drugi tydzień był ciutkę lepszy, ale wciąż pozostali wrogami. Jednak w trakcie drugiego tygodnia zaczęli siebie tolerować. Trzeci tydzień projektu zapowiadał się lepiej - próbowali normalnie ze sobą rozmawiać. Pojedynczymi słowami, co prawda, ale to zawsze coś. Czwarty i piąty tydzień pozostał dla nich normalny. Nic się nie zmieniło, przynajmniej każdy tak myślał. Po projekcie każdy myślał, że nic się nie zmieniło w stosunkach między Arturem, a Lucjuszem. Jednak oni wszyscy się mylili.
W trakcie czwartego tygodnia projektu Artur oraz Lucjusz zaczęli potajemnie się spotykać. Nie chcieli, aby nikt ich widział oraz zepsucia ich reputacji.

Oboje mieli żony i wiedzieli, co robili. Lucjusz wiedział, że nie kocha już Narcyzy i że jego żona ma kochanka. Tak samo ona wiedziała, że Lucjusz ją zdradza i  nie przeszkadzało jej to.
Artur Weasley czuł pociąg do tej samej płci od dziecka. Jednak bał się, dlatego udawał i poślubił Molly. Dopiero kilka lat temu, powiedział jej prawdę. Molly zaakceptowała go i nie wyłączyła go z życia rodzinnego. Wiedziała o kochanku Artura i nie wtrącała mu się w jego życie miłosne. Jednak ani dzieci Artura ani Lucjusza nie wiedzieli o romansie łączącym ich ojców.

I od tamtego tygodnia spotykali się. Ich romans zaczął dzięki temu projektowi i zawsze byli ostrożni, aby ich nie przyłapano. Narcyza oraz Molly zawsze kryli ich jak była taka potrzeba. Może nie było to ich wymarzone życie, ale mieli przynajmniej siebie. I tylko to się dla nich liczyło.

heej,

Miniaturka dla totti__. Mam nadzieję, że podoba Ci się.

buziaki,

Karolyn