Miniaturki || HP

Tom Riddle x Reader

Ślizgon szedł w kierunku Pokoju Życzeń. Nikt prócz niego nie wiedział o nim. Ten pokój był wykorzystywany tylko w jednym celu. Tylko tam mógł się spotkać z jego przyjaciółką. (T.I.) (T.N.) była jego przyjaciółką, odkąd byli w Hogwarcie. Ich charaktery bardzo się różniły. Często inni myśleli, że Tom przyjaźni się z nią z litości dla niej. Różniła się od niego. I to bardzo. Była bardziej energiczna, współczująca czy okazywała więcej uczuć innym. Zawsze uśmiechała się i była przemiła dla uczniów i personelu szkoły. Była lubiana przez każdego. Każdy znał jej słodką i miłą stronę. Nikt by nie pomyślał o niej niczego złego. Nawet Tom nie mógłby tak pomyśleć.

(T.I.) znała się z Tomem długo, jednak on nie znał jej tak dobrze jak ona znała jego. (T.I.) miała w sobie ciemność, o której nikt nie wiedział. Jako, iż nikt wcześniej nie znał nikogo z rodziny (T.I.). Nikt nie miał o niej żadnego pojęcia. Nikt nie znał jej miejsca zamieszkania ani jej rodziny. Tym bardziej Tom, co go jeszcze bardziej nakręcało, aby poznać prawdę. Ślizgon niby znał swoją przyjaciółkę, jednak miał przeczucie, że za tym jest coś głębszego. I o wiele mrocznego.

(T.I.) wyglądała na absolutnie uroczą i przyjacielską. Jednak nikt nie znał jej prawdziwej strony. Nie zawsze była taka sympatyczna. Wiedziała skąd pochodzi czy kim jest jej rodzina. Pochodziła z Rodu (T.N.). Byli najpotężniejszym rodem. Oraz byli niebezpieczni. Wszyscy bali się ich. Wszyscy obawiali się nadejścia ich dziecka - pierworodnego, który miał rządzić światem. Ludzie obdarzeni tym nazwiskiem byli okrutniejsi niż ich następcy. Nikt się jednak tym nie przejmował. I nie pamiętał o tym. Oprócz Toma Riddle'a. Czuł on, że to nie jest koniec tej historii. Miał przeczucie, że wszystko, o czym wcześniej słyszał zaczęło układać się. Uśmiechnął się do siebie i zaraz po tym pisał liścik do (T.I.), aby przekazać jej coś ważnego.

(T.I.) szła w kierunku Pokoju Życzeń. Tom poprosił ją o spotkanie, a (T.I.) nie wiedziała o co chodzi. Nie miała pojęcia, co Tom dowiedział się o niej. Gdy dotarła na miejsce i otworzyła drzwi, ujrzała Toma na kanapie, który jadł sobie pianki. Zaprosił ją i pokazał ręką, żeby częstowała się jedzeniem. (T.I.) nałożyła sobie trochę jedzenia i zaczęła się zastanawiać co Ślizgon chce jej przekazać.

  - Kojarzysz może tą legendę o rodzie (T.N)? Nie wiem czy wiesz, ale mieli mieć oni dziecko, które zapanuje nad światem  - rzekł Tom

(T.I.) zaczęła się pocić. Próbowała to ukryć, ale szło jej na marne. Wiedziała, że Tom zna prawdę. Przynajmniej przed nim nie musiała ukrywać kim jest.

- Dziedzic miałby teraz 16 lat oraz kosmyk błękitnych włosów na znak rodu swojej rodziny - kontynuował Tom - Co jeśli to nie był chłopak, a dziewczyna?

  - Czyli sugerujesz, że to ktoś od nas jest tym dziedzicem? - zapytała się oraz sugestywnie poruszyła brwiami

  - Nie ktoś, tylko Ty, moja kochana (T.I.) - odpowiedział Ślizgon

  - No dobrze masz mnie  - odrzekła (T.I.) i uśmiechnęła się dumnie  - Masz rację z tego rodu, wiem to od kilku lat. Dowiedziałam się,  gdy miałam 13 lat. Byłam ciekawa kim byli moi rodzice i to wystarczyło, abym znalazła kilka informacji. Jestem dziedziczką (T.N.) i moim przeznaczeniem jest wybicie ludzkości - oznajmiła (T.I.)

  - Skoro tak, to po Ci ją jestem potrzebny? - zapytał się Tom

  - Bo zakochałam się w Tobie, Riddle - poinformowała go (T.I.)

Miłość. To była jedyna rzecz, której nie rozumiał.

  - Widziałam, że pragniesz władzy tak samo jak ja. Chciałabym Ci pomóc Tobie. Chcę powierzyć komuś władzę nad światem, chcę, żebyś to był Ty, Tom Riddle - oświadczyła (T.I.) - Jako mój mąż, będziesz mógł rządzić i wybijać kogo tylko chcesz - zaoferowała mu (T.I.)

Dziewczyna dała mu czas do jutra na decyzję. Tom bezzwłocznie zgodził się. Pragnął władzy oraz uważał swoją przyjaciółkę za fizycznie atrakcyjną. Jako para byli silniejsi niż inni. Świat czekała zagłada i rządy (T.I.) oraz Toma. Razem stworzyli grozę i odeszli oboje Jako małżeństwo, które zapadło się w historię magicznego i mugolskiego świata.

heej,

Miniaturka dla 1majaa1. Mam nadzieję, że podoba Ci się.

buziaki,

Karolyn