HAYAT GİBİ ✓

99K ÖZEL

Selam, nasılsınız?

Serinin son bölümü ile geldim. Mutlu final isteyenler ile drama boğulmak isteyenler arasında bir seçim yapamadığım için YesimBudak7nin tavsiyesi üzerine ikisini de yazdım. İlk kısım mutlu final isteyen bebeklerim için. Uyarıdan sonra da kötü finalimiz var. Dramın dozunu fazla kaçırmamaya çalıştım, tadında oldu bence. Hangisini okuyacağınız size kalmış, bölüm sonunda bekliyorum.
💖🎵

Kapıyı kapattıktan sonra bir eli ile belini tutarak içeri girdi Asiye. "Of nasıl yoruldum, anlatamam." dedi içeride olduğunu bildiği Doruk'a.

Üzerindeki montu çıkarıp portmantoya astıktan sonra üzerini düzeltti yavaş hareketlerle. Elini karnına koyarak salona girdi ve koltuğa bıraktı kendini.

"Anneciğim, neden yoruyorsun sen beni bu kadar, ha güzel kızım?" dedi karnını severken. Yerinden kalkmadan "Bu ne ya? Eve geldik, ne bir 'Hoş geldin.' diyen var ne bir karşılayan." dedi yüksek sesle.

İçeriden cevap alamazken yerinden kalktı ve salonla birleşik olan mutfağa gidip bir bardak su doldurdu kendine. Masanın üstündeki meyvelikte duran elmalardan birini alıp ısırdıktan sonra "Doruk? Efe?" dedi yüksek sesle.

Beline sarılan kollarla irkilirken kafasını omzuna yaslayan Doruk'a döndü "Neredesiniz siz? Seslendim o kadar, niye cevap vermediniz?" dedi.

Doruk geri çekilirken "Güzelim yeni geldik biz. Efe ile basketbol oynamaya gitmiştik." diye cevap verdi kendini göstererek.

Asiye'nin yüz ifadesi yumuşarken "Nerede Efe?" dedi. "Odasında, üstünü değiştiriyor."

"Tamam, sen al duşunu. Ben de bir oğluma bakayım." dedi Asiye. Doruk kollarını beline sarıp onu kendine çekerken "Oğlunuza baktıktan sonra kocanızla da ilgilenmek isterseniz sizi bekliyor olacağım Asiye Hanım." dedi.

Asiye kaşlarını çatarken "Çocuğumun yanında pis pis konuşma Doruk." dedi. "Ben pis pis konuştuğum için o çocuk var güzelim, uzun zaman oldu tabi unutmuşsun sen belli ki, hatırlatayım ben."

Doruk yanağına bir öpücük kondururken huzurla gülümseyerek gözlerini kapattı Asiye. "Doruk, git. Pis misin ya, terli terli öpüyorsun. Git duş al."

"Tamam, gittim." dedi Doruk iki elini havaya kaldırarak. Arkasından bir iç çekerken "Çok özledim be." dedi Asiye. "Kızım doğ artık ama sen de."

"Anne?" Asiye sese döndüğünde Efe'yi görünce "Efendim anneciğim?" dedi. "Biliyor musun, babamla biz takım olup oradaki diğer çocukla babasını yendik."

"Öyle mi yaptınız annem? Peki bu kadar çok koşup, yorulan Efecik biraz acıkmış olabilir mi?" "Evet anne, bildin. Biraz acıktım." Asiye eğilip oğlunun yanağına bir öpücük kondurduktan sonra elini ona uzatıp "Hadi gel, mutfağa gidelim bakalım senin için ne hazırladım ben." dedi.
💖🎵

"Bugünün tarihi ne Doruk? Sanki önemli bir şey olmuş gibi bugün." "Evet ya, doğru." dedi Doruk oturduğu koltukta doğrulurken. "Beşiktaş'ın maçı vardı bugün."

"Hay sana da, maçına da." dedi Asiye kısık sesle. "Yok yok, öyle değil. Sanki bizim için önemli bir günmüş gibi." "Aa şey bugün, senin bana ilk 'sevgilim' demenin yıldönümü. Nasıl unuturum ya?"

"Doruk şaka mı yapıyorsun?" diyen Asiye'ye cebinden çıkardığı anahtarı uzattı Doruk gülerek. Asiye "Bu ne?" deyince "Sen, ben, oğlumuz ve kızımızla yaşayacağımız yeni evimizin anahtarı." diye cevap verdi. "Yani ev diyorum, çünkü sen daha görmedin orayı, elin değmedi hiçbir yerine. Sen içine girdiğin an yuvamız olacak."