HAYAT GİBİ ✓

44| Evcilik

Evet bu bölümü de attıktan sonra elimde son bir bölüm kalmış oldu. Sonra diziye paralel ilerleyecek hikayemiz.

Bu bölüm anne-baba gibi oldu bizimkiler, ben de pamuk gibi oldum yazarken. Umarım siz de beğenirsiniz.

Sınır: 65 oy ve 150 yorum olsun mu bu bölüme özel? Bence olsun 😜

İyi okumalar<3

***

"Bir daha benim iyiliğim için bile olsa sakın benden bir şey saklama Doruk, olur mu?" Doruk avcunun içinde duran sevdiği kızın ellerine bir öpücük kondurdu ve "Ben dersimi aldım, koydum cebime. Bir daha mı? Asla." dedi.

Asiye ona gülümserken duyduğu gülme sesleriyle kardeşine döndü. Doruk da oraya dönerken "Bak sen cimcimeye." dedi. "Ne oldu fıstık, hoşuna mı gitti?"

Emel kafa sallarken "Sen Asiye Ablamın oyun arkadaşı mısın Doruk Abi?" diye sordu.

Oyun arkadaşı mı? Nasıl anlatıyordu bu kız onu kardeşine? Doruk sorar bir ifade ile Asiye'ye döndü. Asiye dudağını bükerek bilmediğini ifade ederken çok tatlı görünmüştü Doruk'un gözüne. Oyun arkadaşı da olurdu gerekirse, ne vardı yani?

Konuşmaya başlayan Emel ile bakışlarını Asiye'den çekip ona döndü. "Bazen benim canım çok sıkılıyor ama arkadaşlarımla oyun oynarken çok mutlu oluyorum, sıkıntım hemen geçiyor. Asiye Ablam da öyle. Yalnızken hep canı sıkılıyor ama sen yanındayken çok gülüyor, çok mutlu. Yani sen de Asiye Ablamın oyun arkadaşı mısın?"

Doruk gülerek Asiye'ye döndüğünde Asiye'nin bakışlarını havada gezdirdiğini görünce kıkırdadı. "Evet abim," diye cevap verdi Emel'e. "Oyun arkadaşıyım ablanın."

"Ne oynuyorsunuz birlikte?" Emel'in sorusuyla Asiye'ye bir bakış attı. Kendisine baktığını görünce tekrar Emel'e döndü ve "Şimdilik şarkı söylüyoruz birlikte ama ileride evcilik de oynayacağız gibi." diye cevap verdi.

Yüzünde muzip bir ifadeyle Asiye'ye döndüğünde gözlerini büyüttüğünü gördü. Doruk'un ona baktığını görünce bakışlarını kaçırdı.

Doruk onun utanmış haline gülerken Emel'in sorusuyla ona döndü tekrar. "Evcilik mi? Ben çok severim evcilik oynamayı. Ben de sizinle oynasam olur mu?"

Ne diyeceğini bilemeyerek Asiye'ye döndüğünde Asiye omuz silkti. "Buyur buradan yak." dedi Doruk kısık sesle ve tekrar Emel'e dönüp "Yok fıstık, sen oynayamazsın bizimle." dedi. "Ama neden ki? Ben anne olurdum, siz ikiniz de benim bebeğim olurdunuz."

"Emelciğim bizim babamız kim olacak o zaman? Olmaz, babasız bebek olmaz. O yüzden oynayamayız." Emel biraz düşündükten sonra "Ya kocacığım işe gitmiş olur. Oynayalım, lütfen." diye cevap verdi.

Doruk onun bilmiş hallerine gülmeden edemezken Asiye'ye dönüp "Kocacığım iyiymiş Asiye, ne dersin?" dedi kısık sesle. Asiye ona zoraki bir şekilde gülümserken "Bir soru daha sormadan kapat istersen şu konuyu." diye cevap verdi kısık sesle.

Doruk hafifçe kafa sallarken aklına gelen şeyle önüne döndü ve "Ömer Abinler daha güzel evcilik oynuyormuş. Onunla oynarsınız olur mu?" dedi.

Emel el çırparken "Doruk," diyen sevgilisine döndü halinden memnun bir ifadeyle. "Ne yapıyorsun?" "Emel'e oyun arkadaşı buldum sevgilim." diye cevap verdi. "Ömercik de bizden uzak, evciliğe yakın olur artık."

Asiye kafasını iki yana sallarken "Ne yapacağım ben seninle?" dedi. Sorusu kendi kendine olsa da Doruk atlayarak "Evcilik?" dedi. "Evciliğe ne dersin?"

"Ben uykusunda kocasını boğan kadın olurum bu gidişle." dedi Asiye göz devirirken. "O da olur." dedi. "Önce karım ol da sonrasında ne olacağına bakarız."