Ateş Krallığı Ve Son Koruyucular

Bölüm 9: Gerçek Kimlikler

Akşam olduğunda yamaçla alaz gelmişti bile. Onlara karşı iyi davranmaya çalışıyordum. Ama alaylaya zarar verdikleri aklıma gelince sinirleniyordum. Alazla çok iyi anlaşmıştık. Keşke aradığımız kişiler onlar olmasaydı.

Eve geldiklerinde hep beraber oturup sohbet etmeye başladık. Ama onlarında bakışlarında bir tuhaflık vardı. Yoksa bizim peri olduğumuzuz anlamışlar mıydı? Ama bu imkansızdı hiç açık vermemiştik. Ya da en azından biz öyle sanıyorduk.

Alaz:

-ee kızlar bugün okuldan sonra ne yaptınız?

Melina:

-eve geldik.ne yapacağız başka.

Selina:

-evet eve geldik ama anlaşılan siz hemen eve gitmemişsiniz. yüzünüze hafif morluklar var gibi dayak mı yediniz.

Yamaç:

-ufak bi sokak kavgasına karıştık diyelim ama sorun yok. Senin koluna ne oldu selina?

Selina:

-önemli bir şey değil ilacımı almaya çalışırken ayağım kaydı düştüm.

Alaz:

-hepimiz aynı anda dayak yemiş gibi olmuşuz. Ne tesadüf ama.

Melina:

-aynen büyük tesadüf. Her neyse kahve ister misiniz? Hemen hazırlayalım.

Alaz:

-tabi olur teşekkürler

Alazdan:

Kızlar gittiğinde hemen yamaca doğru döndüm ve konuşmaya başladım bir iş çevirdikleri çok belliydi. Tahmin ettiğimiz gibi periler onlar olmalıydı.

Alaz:

-sanırım perileri bulduk ha yamaç.

yamaç:

-haklısın çok belli ediyorlar. Peki niye hala bi hamle yapmadılar.

Alaz:

-dövüşerek bizi yakalayamayacaklarını fark etmiş olmamalılar. Peri güçlerini kullanarak da risk almak istemiyor olabilirler. Dünyadayız birileri görebilir. Başka bir planları olmalı ama ne?

Yamaç:

-tabiki var. Kahve yapmaya boşuna gitmediler. Bu kızın doğa perisi olmasından şüphelenmiyor muyduk? Uyku tozsuz bahçeye bile çıkmıyordur o.

Alaz:

-doğa perileri ne zamandan beri uyku tozuyla geziyor?

Yamaç:

-uyku çiçeğini keşfettiklerinden beri.

Alaz:

-peki diyelim ki öyle ne yapacağız?

Yamaç:

-kahveleri içmeyelim ve direkt saldırıya gecelim bizimle savaşmak zorunda kalacaklar ama başaramayacaklar.

Alaz.

-doğru hadi yapalım şu işi.

Kızlar beş on dakika sonra kahvelerle beraber yanımıza dönmüştü. Hala oturuyorduk ve sohbet etmeye çalışıyorduk. Kimse konuşacak bir şey bulamıyordu. Eski halimizden eser yoktu yani. Kahveleri içmediğimiz fark edilmeden atağa geçmemiz iyi olurdu. Yamaca döndüm ve gözümü kırptım. Anlamış olacak ki bana gülümsedi. Birazdan kızlara belki de zarar vercektik ama o gülümsüyordu. Belki de ben fazla yumuşak davranıyordum. Bu geçen sürede melinadan biraz etkilenmiştim. Ama o bizim düşmanımızdı. Ve bu gerek beni derinden sarsıyordu. Bunları düşünmenin artık pek bi anlamı yok gibiydi. Onlar düşmandı bizi yakalamak istiyorlardı. Ve bizde buna izin vermeyecektik.

Yamaca döndüm ve göz kırptım harekete gececeğimizi anladı ve ayaklandı, kızlar şaşkınlıkla bize bakarken tam ağzımı açacaktım ki kızlar da ayakalandı ve karşılıklı durmaya başladık.

Melinadan:

Hiç konuşmuyorduk ve bu beni korkutuyordu. Bize tuhaf davranmaya başlamışlardı. Birden yamaç ayağa kalktı. Ardından da alaz ayaklandı. Seliyle şaşkınlıkla onlara bakarken bizim peri olduğumuzu anladıklarını anladık ve bizde ayağa kalktık. Belki karşılıklı bir ordu değildik ama birazdan burada küçük bir savaş kopacağı kesindi. Tam konuşacaktım ki alaz benden önce davrandı. O zarar vermek istediğim son kişiydi belki de ama onlar kötüydü. Ve kötüler cezasız kalmamalı.

alaz:

-bizi kolayca yakalayabileceğinizi mi sandınız küçük periler.

yamaç:

-uyku tozlarınızı başka kişiler üstünde deneyin bence. hadi alaz!.

Bunları söyledikten sonra bir ışık huzmesi belirdi. Yaklaşık 10 saniye sonra yamaç ve alaz peri uzman haline dönüşmüş bir şekilde karşımızdaydı.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

gerçek kimlikler ortaya çıktığında yapılacak şey yüzleşmek ya da kaçmaktır. bence bizim perilerimiz korkak değil, sizce?

bu saatten sonra işler iyice sarpa saracak gibi duruyor..

yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli lütfen bunu unutmayın..<3

-melina..