Bölüm 90: Baba Oluyorsun Yamaç!

95 11 5
                                    

Arkamızı döndüğümüz andan itibaren hepimiz selinaya odaklanmıştık ama o tek kelime etmemişti. Hepimizin bakışları tuhaf bir hal alırken, abim öne atıldı.

Yamaç:

-sevgilim iyi misin?

selina:

-evet.. evet. Hiç bu kadar iyi olmamıştım yamaç...

Selinanın dediklerini şu an tuhaf karşılıyorduk. Sakince ona doğru ilerledim.

Melina:

-canım, iyisin değilim? Son olaylar seni biraz yıprattı. Onu mu söyleyeceksin.

Selina:

-hayır melina.. hayır. Ben size güzel bir haber vereceğim.

İşte şimdi iyice meraklanmıştık. Ne oluyordu böyle. Hepimiz dikkatle selinaya bakıyorduk. Gülümsemesi artmış ve hafiften gözleri yaşarmıştı. Bir anda tuttuğum ellerini bıraktı ve yavaşça karnına götürdü. İki elini karnının üstünde kavuşturdu ve gülmeye başladı. İşte o an ne olduğunu anlamış biri olarak şaşkınlıktan ne yapacağımı bilememiştim. Alaz anlamsızca bakıyordu. Annem evan ve elura da olayın farkındaydı ve mutluluktan gülümsemeye başlamışlardı. Abim ise başta idrak edememişti ama kafasını bir iki kez indirip kaldırdıktan sonra selinanın gözlerinin içine bakmaya başlamıştı.

Birden gülmeye başlayarak selinaya doğru yaklaştı. Ellerini selinanın ellerinin üzerine koydu.

Yamaç:

-sevgilim bu.. tahmin ettiğim şey mi?

Selinanın gözlerinde yaşlar boşalmaya başlamış ve gülmesi hafif ağlamaklı bir sese dönüşmüştü.

selina:

-evet, sen... sen baba oluyorsun yamaç..!

İşte abim o sırada heyecandan ne yapacağını bilemeyerek aniden selinaya sarıldı. Aynı zamanda baba oluyorum çığlıkları ile etrafta büyük bir yankı da oluşturmuştu. Evan ve elura bu mutlu haberden sonra birbirlerine sarılıyorlardı. Annem ise duygulu gözlerle bir bize bir de abimlere bakıyordu. Ardından hepimiz sarılarak selinayı ve abimi tebrik ettik.

Beş dakika kadar sonra yeniden koltuklara oturmuştuk. Abim de sakinleşmişti sadece gözlerini selinadan ayıramıyordu.

Yamaç:

-yastık ister misin sevgilim?

Selina:

-hayır yamaç iyi böyle.. rahatım gerçekten.

Yamaç:

-aşkım sen rahatsın da çocuk rahat olmayabilir. Ben onu da düşünüyorum.

Melina:

-ay abi alemsin gerçekten. Küçücük nohut kadar şeyin rahatlığı mı olur?

Yamaç:

-olur melina, sen niye karışıyorsun hem abicim, kendi çocuğunun rahatlığıyla ilgilenir misin?

Hepimiz abime gülmekten kendimizi alamıyorduk. Resmen gözlerini selinadan ayırmıyor, Sırtındaki yastıklarla sürekli oynuyordu.

alaz:

-ben eşimin hamileliğini öğrendiğim gün biri bana, abartmıyor musun tarzı bir şey demişti, kim abartıyor su an net görüyorum.

yamaç:

-sende çocuğun olunca anlarsın demiştin kardeşim. Anladım işte.. aa ama siz de hep benimle uğraşıyorsunuz.

Amaris:

Ateş Krallığı Ve Son KoruyucularHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin