Ateş Krallığı Ve Son Koruyucular

Bölüm 78: Kayıp Kar-Doğa Melezi

Sadece isimlerini hitap edip birbirlerine bakarak öylece kalmışlardı. Evanın gözlerinin dolduğunu görebiliyordum. Elura ise bakakalmıştı. Ne yapacağımızı bilmediğimizden bizde öylece onlar bakıyorduk. Onların birbirine olan aşkı çok belliydi. Bu aşk aynı bizimki gibi tonlarca engelle karşılaşmıştı hala da karşılaşıyordu.

Evan:

-elura burada ne arıyorsun, peri evreninde..

Elura sakince gözlerini kapatmıştı. Gözlerini tekrardan açtığında sakin adımlarla evana doğru ilerledi ellerini tuttu bir süre öylece kalacaklarını sanmıştım. Ama elura buna da dayanamadı ve aniden evanın boynuna atladı. Evan da ona sarılmıştı. Bir süre öylece durdular.

elura:

-seni bulmaya geldim evan.. neredesin iki yıldır.. beni terk ettin sandım.. belki de terk ettin.

Evan:

-asla elura asla.. gelecektim ama zaman ihtiyacım vardı hala toparlanamadım. Çok olaylar yaşadım, can dostumu ve öz kardeşimi savaşta kaybettim. Nasıl iyi olabilirdim ki? Herkesten uzaklaşmak istedim seni asla terk etmedim elura, eğer seni terkedecek olsaydım herkes seni yüzüstü bıraktığında terk ederdim.

Elura evana gülümsemişti. Sanırım artık bizde olaya dahil olabilirdik.

Melina:

-evan...

Evan bana dönmüştü. Gözlerini beni bulduğunda yüzünde aniden, pişmanlık ve üzüntü içeren karışık bir ifade yer almıştı. Birkaç adım atarak bize doğru ilerledi. Bende ona doğru yaklaşmıştım, her ne kadar bizi bıraksa da ona olan sevgimden gram bir eksilme olmamıştı. Karşı karşıya geldiğimizde sarılmıştık, onu gerçekten özlemiştim o benim ikinci babam gibiydi.

Melina:

-babam gitti evan, ardından da sen gittin... bana neden baba eksikliğini yaşattın evan beni seni babam yokken onun yerine koymuştum.

Evan:

-özür dilerim melina.. ama ben baba yerine koyulacak biri değilim anlamışsındır.

Herhalde burada aklına yıllar önce bıraktığı çocuğu gelmişti. Ama hala anlayamıyordum. Madem çocuk bakamıyordu ama neden alazla bizi almıştı hemde aynı zamanlarda. Bunları sormak için şu an doğru vakit değildi. Evana sarılmayı bırakınca arkamdan gelen alazı fark ettim.

alaz:

-neredeydin evan özlettin kendini..

Evan:

-evlat..

Evanın bu sözü üzerine elura da tuhaf olmuştu. Birine çocuğuymuş gibi davranması herhalde onu da etkiliyordu. Alaz da çekilmişti ardından abim de gelerek evana sarıldı. En son selina da evana yaklaştı.

Selina:

-evan.. uzun zaman oldu.

Evan:

-gel bakalım bilge hanım.. hala kitap okumaya devam mı selina.

Selina

-önceden erişemediğim kitaplara artık erişebiliyorum bu yüzden hala devam.

Evan sessizce gülümsemişti. Selinayla da sarıldıktan sonra eluraya dönmüştü üzgün bir biçimde ona bakıyordu. Sonradan kafasını bize çevirdi.

Evan:

-elurayı nasıl buldunuz?

Melina:

-biz onu değil o bizi buldu hatta uzun zaman önce.

Elura:

-aslında senin sayende evan, bana bir gün eğer başın sıkışırsa yardım alacak insanlar olarak onları söylemiştin. Buraya gelmezdim ve seni de bulmak zorundaydım melina ve alaza uzun zamandır sinyal gönderiyordum ama onlar geç geldiler. Ama önemi yok seni buldum artık huzurluyum. Sadece tek istediğim gerçek özgürlüğüme kavuşmak.

Evan:

-bunda kararlı mısın elura? Yeniden aynı şeyleri yaşamanı istemiyorum. Dünyada iyi bir haya-

elura:

-dünyada iyi bir hayatım yok evan. Enerjim yok güçlerim boş ait olduğum yerin orası olmadığını fark etmem çok zaman aldı farkındayım. Artık istemiyorum ne dünyada kalmak ne de daha çok özlem çekmek. Önce kızımızı bulucaz sonra da özgürlüğümü kazanmam için bana yardım edeceksiniz. Beni dışlayanlara karşı beraber olmalıyız. Ben farklı biri değilim sadece tekim, evrende tek kar perisiyim. Bu, bu kadar acı verici olmamalı.

Elura yüksek sesle başladığı cümlesinin sonunda gözyaşlarına boğulmuştu. Daha fazla dayanamayarak yere çöktü. Evan da yanına gitmişti. Ona sarıldı, çenesini başına dayadı ve konuşmaya başladı.

evan:

-sakin ol sevgilim... nasıl istersen öyle olacak, haklısın.. bugüne kadar senin için bir şey yapmadığımdan dolayı beni affet. Özür dilerim elura. Bunlar düşünmemiştim.

Elura biraz daha doğrulmuştu evanın ellerini tutarak ona baktı gözleri yaşlardan kıpkırmızı olmuştu. Yalvarır gibi bir sesle:

elura:

-her şeyden önce evan, kızım... lütfen bana kızımı geri ver ben onsuz yaşadığım her gün için pişmanlık duyuyorum, belki de onu vermeseydim dünyada yanımda bıraksaydım her şey daha iyi olurdu. Onun iyiliğini düşünürken ona zarar vermiş olabilme ihtimalim beni korkutuyor. Onu bul evan..

Evan gözlerini yere doğrultmuştu. Acaba kızlarının nerede olduğunu bilmiyor muydu? Ya da biliyordu ama kızlarının başına bir şey gelmişti. Gözlerini tekrardan yukarı kaldırdığında önce bize doğru döndü bir süre bize dikkatle baktıktan sonra eluraya baktı. Gülümsemişti öylesine gülümsedi.

Evan:

-öğrenmek istediğine emin misin elura?

Elura:

-emin olduğum her şeyden daha fazla, ona sadece bir kere sarılmak istiyorum evan..

Evan yeniden gülümsedi. Yavaşça ayağa doğruldu. Yavaşça bize yaklaşarak dikkatle hepimize bakmayı başladı. En son gözleri selinada durmuştu. Neden selinaya böyle uzun baktığını başta anlayamamıştım. Ama sonradan zihnime düşen şeyle gözlerimin karardığını ve bayılacak gibi olduğumu hissettim. Olabilir miydi?

Selina da anlam verememiş evana bakıyordu. Evan aniden elini havaya kaldırarak selinaya doğru bir sihir uyguladı. Selina anlamlandıramadığından tepki vermemişti. Hepimiz durmuş şu an onları izliyorduk. Sihir selinayı bulduğunda , selina birşey değişmemiş gibi kendine bakıyordu. Ama biz gördüğümüz karşısında şok olmuştuk. Selinanın saçının sol tarafında büyükçe bir tutamı bembeyaz olmuştu. Bu gerçekti.. selina onların kızıydı ve evan yıllardır selinanın üzerinde tuttuğu illüzyonu kaldırmıştı.

Abimin gözleri dolmuştu, alaz şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı. Eluranın tüm vücudu titriyordu, ağlamaktan gözünde yaş kalmayacak gibiydi. Evan ise kafasını yere eğmişti. Selina olanları anlayınca sakince saçına dokundu. Rengini gördükten sonra ellerinde saçıyla donuk bir biçimde kaldı. Kimse bir şey diyemiyordu. Bu an ne kadar sürdü bilmiyordum.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

bunun olması gerekiyordu, hikaye için...

iyi okumalar<3

-melina..