Ne! Ne demişti o? Amaris mi? Yani bu peri benim.. benim annem miydi. Tekrardan yüzüne baktığımda ne kadar benzediğimizi fark etmiştim. Şaşkınlıkla evana bakıyordu. Gözlerinin içi parlamaya başlamıştı. Sanırım mutluydu. Gözlerim melinayı aradı. Amarise karşı donmuş bir biçimde bakıyordu. Selina ve alaz da şok olmuşlardı. Herkes evanın dediğine karşı diyecek bir şey bulamamıştı. Amaris hariç..
Melinadan:
Duyduğumla şok olmuştum. Karşımdaki annem miydi yani. Bize boşlukmuşuz gibi bakıyordu. Ama evanı görünce gözleri parlamıştı. Abim tedirgindi. Hepimiz susuyorduk. Amaris hariç..
Amaris:
-evan! Aman tanrım bu sen misin? Bu çocuklar seninle öyle mi? Beni birilerinin bulacağını biliyordum...
Evan:
-benim amaris.. seni yeniden gördüğüme çok sevindim..
selina:
-y-yani siz kraliçe olan amaris misiniz?
Amaris:
-evet..
Selina:
-kraliçeyi selamlamaktan onur duyarım majesteleri...
Bunu dediğinde tuhafıma gitse de selinanın böyle şeylere önem verdiğini bilirdim. Ailesi krallıklarla iç içe yaşadığı için o da bir prenses gibi büyümüştü.
Amaris:
-artık kraliçesi olacağım bir krallığım yok güzel kız..
Evan:
-sen nasıl burdasın?
Amaris:
-uzun hikaye. Ama önce sen: kıvırcık beni şu nasıl yaptığını bilmediğim kelepçelerden kurtar.
Abim kafasını kaldırıp annemize bakmıştı. Şok olmuş gibi bakıyordu. Annemiz ise hadisene der gibi. Çocukları olduğumuzu fark etmemişti. Belki de 19 yıldır görmediği içindi. Alaz yamacın elini dahi oynatamadığını fark edince kelepçeyi çözdü amaris ise şaşkınlıkla alaza bakıyordu.
Amaris:
-sende mi? Ateş gücünü nasıl kontrol edebiliyor bunlar evan?
Evan:
-bizim de anlatacak uzun bir hikayemiz var amaris? İstersen biraz oturalım..
Amaris:
-olur ama burada olmaz beni izleyin..
Kütüphaneden dışarı çıkarmıştı bizi. Girdiğimizde sol tarafta duran kapıya yöneldi. Elini üzerine koyup kilidi açtıktan sonra içeriye girdik. İçeride küçük bir kitaplık dışında büyük bir koltuk masa ve bir dolap vardı. Etrafa saçılmış fotoğraf albümleri ve masanın üzerinde mektuplar duruyordu. Duvarda asılı duran sihirli olduğunu tahmin ettiğim taşlar da vardı.
Selina:
-burada mı yaşıyorsunuz majesteleri..
Amaris:
-bana amaris de lütfen. Kraliçe değilim artık. Bu arada evet. Alayla bu odaya giremez. O yüzden burdayım.
Evan:
-yine en zekice yolu seçmişsin amaris..
Amaris:
-sonsuza kadar burada kalamam evan. Konuştuktan sonra gerekli şeyleri alalım ve çıkar beni burdan. Kardeşime yaptıklarını ödeticem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş Krallığı Ve Son Koruyucular
Fantasyiki koruyucu, yok olan bir krallık, saklanan gerçekler ve ortaya çıkması bir çok acıya sebep olacak sırlar... ateş krallığının yıkılmasından sonra ateş koruyuculardan kimsenin kalmadığına inananlar ve gerçeklerin zıtlığı... gizli bir görevle başlaya...
