Ateş Krallığı Ve Son Koruyucular

Bölüm 47: Uçuş Dersi

bahçede hep beraber gülmüştük eğlenmiştik ve tabii ki saatin nasıl geçtiğini anlamamıştık. Saat 4 gibi uçuş dersimiz olduğu için evan nicolas ve annem bahçeye gelmişlerdi. Evan alaz ve annem ortak bir illüzyon yaparak bahçeyi korumaya aldılar. Artık güvendeydik burada bir savaş çıksa tek bir insan dahi fark etmezdi.

Selina:

-yeniden gruplar halinde mi çalışacağız?

melina:

-bence toplu haldede olabilir..

amaris:

-hepimiz dönüşelim. Toplu halde daha kolay olur. Herkes birbirinden bir şeyler öğrenir ama asıl hocalarımız evan ve nicolas..

Annemin dediğine evan ve nicolas hoca gülümseyerek cevap vermişti. Sessizlik her yanı sardığında herkes ellerini havaya atmıştı bile. Ortada kocaman bir ışık huzmesi belirdikten sonra gözlerim direkt daha önce dönüşümlerini görmediğim kişilere çevrilmişti. Evan kahverengi bir çift düğmeli takım ve kahverengi bot giyiyordu. Kanatları selinanınkinin aksine kahverengi ve yeşil karışımı parlıyordu. Ve kanatları çok büyüktü. Nicolas hoca bir hava uzmanıydı daha önce hava uzmanı görmediğim için kafamı dikkatle ona çevirmiştim. Açık mavi takım ve açık mavi botları vardı. Kanatları maviydi ama sarılıklar da kendini gösteriyordu. Saçının sarılığı iyi ortaya çıkmış mavi gözleri de parlıyordu. Onun kanatları da çok büyük ve gösterişliydi. Son olarak anneme döndüğümde güzelliği karşısında büyülenmiştim. Periler olarak hepimiz saten elbise giyerdik evet ama annemin mavi saten elbisesinden gözlerimi alamamıştım. Mavi botları ve oldukça büyük olan mavi kanatları su perisi olmasının getirdiği güzellikteydi. Mavi gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Uzun saçları açık mavi tonunu almıştı. Kafasında ise benimkine çok benzeyen gümüşten bir taç duruyrdu. Tacı benimkinden büyüktü ve ortasında değerli bir mavi taş vardı. Kollarında bizimkiler gibi tül olmasını beklerken su dalgasına benzeyen parlayan bir sarmaşık olması dikkatimi iyice çekmişti. Anneme dalmış bakarken yamacın sesiyle irkilmiştim.

Yamaç:

-annem harika gözüküyor değil mi?

Melina:

-e-evet o harika abi...

Annem dikkatle ikimize bakıyordu ardından yavaşça yanımıza yaklaştı. Yaklaştığında ağladığını fark ettim. Ne olduğunu anlayamayarak dikkatlice anneme bakıyorduk.

amaris:

-melina kanatların babanın kanatlarına benziyor. Ve bu öndeki saçın, bu benim işaretim mi?

Melina:

-evet anne...

Annem saçıma baktıktan sonra dikkatlice yamaca dönmüştü. Sanırım babamızın izini arıyordu. Yamaç gülümseyerek anneme yaklaştı ve sol gözünü gösterdi.

Amaris:

-babana çok benziyorsun yamaç. Gözünde ondan bir iz taşıman harika.

Abim gülümsemişti sadece. İkimizde babamızı hiç görmemiş olsak dahi onu çok merak ettiğimiz ve özlediğimiz kesindi.

Daha fazla duygusal anı hiçbirimiz kaldıramayacağımızı düşündüğümüzden hemen kendimi toparlamıştık. Arkama döndüğümde selinayı ve alazı görmüştüm. Selinanın yeni dönüşümünü hatırlamadığımdan ona baktığımda kısa süreli bir şok geçirsem de sonrasında ejderhası aklıma gelmişti. Selinanın kanatları evan nicolas ve anneminkiler gibi büyük olmuştu. Ve bu yeni görünüm ona çok yakışmıştı. Ben görünümlerimize dalıp gitmişken nicolas hocanın sesi dikkatimi dağıtmış ve ulusa geçmenin alarmlarını vermişti.

nicolas:

-gökyüzüne hadi!

Hep beraber yukarı doğru uçmaya başlamıştık. Yerden çok yükselmesek de yine de yüksekteydik. Alaz uçarak yanıma gelmiş ve bana göz kırpmıştı nedenini anlayamasam da sonrada üzerime gelen ateş topunu gördüğümde ani bir hareketle onu havada yakalamış ve içime çekmiştim.

Melina:

-demek oyun istiyorsun ha!

Alaza doğru uçarak hamle yapacakmış gibi yapıp etrafından dolanmıştım arkasına geldiğimde yukarı yükselip aşağıya doğru inişe geçerken tam üstüne atlamıştım. Dengesini kaybettiği için sertçe yere çakılmaya giderken yaptığım ateşten koruma sihrine düşmüştü. Bu sayede canı yanmamıştı. Yavaşça uçarak yanına indim.

Melina:

-benle oynama Alaz Wilson.

alaz:

-bu daha başlangıçtı Melina Sparks.

Bunu dedikten sonra doğrulmuş ve gökyüzüne uçmuştu. Diğerlerine kısaca göz attığımda annemin yamacın su sihrini nasıl zayıflattığını görmüştüm. Annem sanırım yamaca güçlü sihir nasıl yapılır onu öğretiyordu. Nicolas hoca yerde durmuş hepimizi izliyordu. Selina ve evan ise bitkilerin ve sarmaşıkların yardımıyla birbirlerine saldırıyorlardı. Olan biteni izlerken kendimi aniden ateşten bir dairenin içinde bulmuştum. Tabii Ki alazdı. Ama unuttuğu bir şey vardı ben bu ateş çemberinden daha önce kurtulmuştum ve yine yapabilirdim.

Yavaşça ellerimi kaldırıp gücü içime çektim ve evet yine çok basit olmuştu. Şu an ikimizde havadaydık ve birbirimize ateş ediyorduk. En sonunda nicolas hocanın bağırmasıyla aşağı indik.

Nicolas:

-aşağı!

Herkes ayağını yeryüzüne bastığında nicolas hoca dikkatle bize bakıyordu ve söze girdi.

Nicolas:

-bu bir eksiklerinizi görme antrenmanıydı. İlk olarak evan her zamanki gibi çok iyisin amaris sen de. Ama gençlerin bazı eksiklikleri var tabi. Selina sen sarmaşıklarının hepsini bir anda salıyorsun bu tehlikeli. Ve lütfen sihir yaparken ağaçlarla iletişime geçmeyi unutma. Doğa hassastır. Yamaç sende su gücünü düşük şiddette dalgalarla yayıyorsun eğer şiddeti arttırırsan daha başarılı olursun ve uçarken arkanı kontrol etmelisin evlat. Alaz sende her yerden gelecek darbelere hazırlıklı olmalısın ve karşısındakinin güçlerine denk güçte veya daha yukarı güçte sihir yapmalısın. Yani rakibini tanımalısın. Melina sana gelince senin dikkatin çok dağınık. Çevrede olan biteni gözlemlerken yakalanabilir ve kurtulamayabilirsin. Ama yaptığın akrobatik hareketler gayet iyiydi. Selina senin de yaprak toplarını sevdim. Alazın kafes taktiği ve yamacında su sarmaşıkları iyi. Ama geliştirilmeli.

Nicolas hocayı dinledikten sonra gerçekten haklı olduğunu fark etmiştim. Gerçekten çok iyi bir profesördü. Anında eksikliklerimizi görebilmişti ve bize aktarmıştı. 5 6 ay boyunca bu şekilde eğitim aldıktan sonra savaşa hazır olacağımızdan şüphem kalmamıştı.

Bir süre yani akşam olana dek uçarak dövüş çalışması yapmıştık. Bu kadar yorucu olabilceğeini düşünmemiştim. Kanatlarımın uçmaya mecali kalmamış gibiydi. Uzun zamandır kimse enerji harcamamıştı. Kendi bireysel antrenmanlarımızı bile çok aksatmıştık işte bu yüzden paslanmış bir şekilde yeni düzene ayak uydurmaya çalışıyorduk. Akşam yemeğinden sonra hep beraber odalara dağılmıştık. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

yeni bölüm...

iyi okumalar okurlar..

sormak istediklerinizi yorum olarak belirtirseniz sevinirim<3

-melina..